𝗣𝗥𝗢𝗟𝗢𝗚𝗨𝗘

1 1 0
                                    



      —Lasing akong naglalakad patungo kung saan-saan , ang sakit lang kasing isipin na dikapinahalagahan ng mga magulang mo, yung parang basura kalang sa tingin nila, tapos Ang masmasakit pa ay ampon lang pala ako (╯︵╰,)... Habang pasuray suray ako dito sa hallway ay diko inaasahan ang nangyari..

     " MS TUMABI KA MAY SASAKYAN " sigaw ng Kung Sino pero huli na ang lahat dahil nasagasaan na ako... Nakahandusay ako ngayon dito habang duguan marami ding taong nakapaligid sakin , ngunit isang lalake lang Ang lumapit sakin , diko gaano maaninag Ang kanyang mukha dahil nanlalabo nayung paningin ko... Tinawag niya ako ngunit diko siya nadinig hanggang sa mawalan ako Ng Malay.
    
    Nagising ako dahil sa sinag Ng araw na tumama sa mukha ko 'Bat buhay pa ako?' tanong ko sa sarili , bumangon ako sa pagkakahiga at nilibot Ang paligid , 'Nasa tabing talon pala ako at at bakit iba Yung damit ko? Anong nangyare sakin?' sunod-sunod natanong ko sa sarili... Nagulantang ako dahil may nagsalita likod ko...

To be Continued~

𝖯𝗅𝖺𝗀𝗂𝖺𝗋𝗂𝗌𝗆 𝗂𝗌 𝖺 𝖼𝗋𝗂𝗆𝖾
𝖦𝗋𝖺𝗆𝗆𝖺𝗍𝗂𝖼𝖺𝗅 𝖤𝗋𝗋𝗈𝗋𝗌 𝖺𝗁𝖾𝖺𝖽⚠︎

𝖭𝖨𝖦𝖧𝖳𝖬𝖠𝖱𝖤Where stories live. Discover now