Only Me...

Alam niyo yung feeling na matagal niyo nang kilala ang taong yan? Simula palang elementary kilala mo na siya? Pero hindi ka niya pinapansin dahil palagi siyang pinapaligiran ng maraming mga kaibigan?

Naranasan ko na yan.

I spent my preschool days in a private school malapit sa barangay namin. Nang maging elementary ako, I stayed there hanggang 2nd grade. Pero dahil sa ayaw ni daddy yung education dun, he transferred me to an all new school. Hindi ako makapagsabi na comfortable ako dito dahil marami kasing mga bagong kaklase eh. I can't say na hindi ko gusto dito. It's just that, nahihiya ako.

I was quiet the few days dahil wala naman akong masyadong mga kaibigan. I was moved to the back row of the classroom and met my friend, Gina. She helped me realize na kelangan ko pala i-savor yung pagiging young ko dahil in a blink of an eye magiging high school na kami. Except we are still in third grade.

Isa ako sa pinakamahiyaing mga tao sa klase hangga't sa nakilala ko si Nerissa. She is the lively one sa klase. Everyone adores her ngunit ako? Isang wallflower. Madalas hindi napapansin.

Hindi ko pa madalas napapansin ang mga lalaki sa klase dahil hindi naman sila nakakainteresado eh. And besides, hindi naman ako malandi. I just dont like interacting with them.

I have been hanging out with Yvan, Nerissa and Gina for a while but then, nagkahiwalay kami when we turned grade four. Sa fourth grade nakilala ko ang nag-iisang bestfriend ko. We made songs together and sang together. Ngunit hindi kami magkatabi.

First day of school.

Nakatabi ko ang isang kaklase ko sa old school ko. He is the heartthrob sa school. Hidni ako makapagsabi na palagi ko siyang napapansin sa old school ko. Dati kasi, ako yung palaging napapansin ng lahat. Ako yung sweetheart, at siya yung wallflower. Pero everything changed nang naging fourth graders kami.

Dahil madaldal siya, he was transferred to another seat. At doon ko nakilala SIYA.

Naging seatmates kami hanggang sa matapos ang whole year ng grade four. Naging close kami sandali at naging friend ko na rin siya. I liked him though. Bilang kaibigan. Summer passed, grade 5 na kami.

It wasn't long nang nagtapat saakin ang kaklase ko sa dati kong eskuwelahan. And I know very well dahil nasanay ako. Sa old school ko kasi, kaklase ko palang yung ibang mga heartthrob sa school yung iba nahulog sa mga kaibigan ko. Yung ctush kk naman nahulog sakin. But sadly, pareho kami, nagchange ng school.

Hindi naman nagtagal nang nagtapat na din saakin ang isa ko pang kaklase. Gusto ko rin siya but not crush. Crush ko na kasi yung una eh. Si Darren. Pero nang tumagal ang paga-I love you niya sakin. Naging seloso at clingy siya. I hated that. I was pissed. Kaya nawalan ako ng pagkacrush sa kanya. I liked him. But in a different way. Hindi naman kami naging MU. Kasi bawal. Nagkagustuhan lang. Hindi mo naman yan maideny eh.

Wala pa naghalf yung school year sa fifth grade ay nagkaroon ako ng pagtingin sa isa. Palihim akong nagtatago na tunitigan ko siya. Palihim na din akong nagtitingin sa labas kung makita ko siya. I was sitting in the back part of the row kasama ang mga kaibigan ko si Nika, Meg at si Jani. Masclose ko si Nika dahil kami naman talaga ang magkakaibigan simula noong fourth graders kami at siya na rin yung pinakaunang taong nakaalam na may gusto ako sa heartthrob ng school number 1.

Hindi ko alam kung bakit pero, there is this spark kapag isang dikit  niya lang sakin. Kinakabahan ako kapag lalapit siya. Kapag nakatingin siya namumula ako.

Supportive naman saakin ang mga kaibigan ko. Pero binalewala ko nalang muna yung feeling na yun. Oo mahalaga siya pero, masmahalaga pa rin saakin yung pag-aaral ko. Nang makarating kami ng grade 6 ay siya pa rin. Hindi p rin nawawala. Ang sabi nga nila, Im in love daw, pero hindi ako naniniwala. Kung wala siya sa classroom ay awtomatikong hahanapin siya ng mga mata ko. At kung nakita ko na siya, namumula na rin ako.