( APARADOR )"Ding..dong !" tunog ng doorbell."tingnan mu nga kung sino ang tao sa labas" sabi ni nanay."opo nay" sagot ko. dali-dali akung lumabas papunta sa gate."oh, ikaw pala yan Kate " ngiti kung bati sa isang babaeng napaka ganda kung titigan.(Wala siyang kibo ngiti lang ang kanyang ganti sa aking pagbati. hanggang nakapasok na kami sa bahay ko)"Ma, si Kate nga pala kaibigan kung maganda" papuri kung sabi."oh, kitang kita naman, cegeh kumain na kayo lalamig nato." yan lang ang sabi ni mama."Aalis ka ba ma?"ang ayos2 mo ahh daig mu pa ang miss universe kung manamit " biro ku sa kanya(Napangiti lang si kate sa mga sinabi ko kay mama, ano ba to panay ngiti lang si kate ayaw mag salita, siguro bad breathe siya ngayon oh di kaya speechless siya sa kapogian ko mana ka talaga sa author)"aalis na ako, kayo na bahala dito" bilin ni mama.(Sige ma, wag ka nang babalik )"ahmm, pwde ba tayong maglaro? tanong ni kate"anong sabi mo?" tanong ko."pwde ba tayong maglaro?"sigaw nya halos umeecho ang boses nya sa lakas ayun tuloy nagising yung tamad naming pusa na palaging natutulog."laro? malaki ka na.. Malaki na rin ako d na tayo bata. Kung DOTA2 ang laruin natin siguro pagbibigyan pa kita." sagot ko sa kanya habang iniligpit ko yung pinagkainan namin."Larong takutan alam mo ba yun? " tanung nya ulit na pabulong.(sa pagbulong niya doon ako kinakilabutan na may malamig na hanging yumayakap sa akin)..atbiglako nalang binitiwan ang dala kung mga baso."ano ka ba? ayan tuloy nabasag...lagot ako nito.."mas lagot ka kapag ayaw mung makipaglaro sa akin" ngiting demonyoang pagkasabi nya habang hindi ko talaga matiis ang pag eye 2 eye contact sa kanya."mamaya nalang, ililigpit muna natin ang kalat" sabi ko."kung ikaw ang iligpit ko" bigla nyang sabi."wwag kka nngang magbiro, di bagay sayoo.." sumbat ko.tulungan mo nalang ako at makapaglaro na tayo sa LARONG TAKOTAN na gusto mo,"Wag kang malungkot dyan" sabi ko.(wala na siyang kibo bumalik naman ang dating siya na laging naka ngiti) at .."tog ! toug ! tuug ! toog ! (paulit-ulit na tunog mula sa taas)"May tao ba sa taas? tanong ni kate"wala naman, bakit? sagot at tanung ko"wala ka bang naririnig?" tanung nya ulit habang itinuro nya ang hinlalaki sa taas."huh? wala naman ehy... pusa lang yun." sya nga pala, patapos na ako dito ouh" at bigla nalang may tumunog na cellphone"teleeleleng ...teleeleleng !"kate, paki sagot nga" utos ko .("meeow" meoww !)"oh gutom ka na ba sarah, ang pangalan ng pusa ko.(aaw ! awww.. grrr... aww wouhh !!)aso naman namin at umungol ito. imposible tanghali tapat !!"sarah, san ka pupunta, (lumundag bigla si sarah papalabas ng bahay namay hinahabol patuloy pa din ang pag ungol ng aso.."kate, nasan ka?nasagot mo ba yung tumatawag? sino yun ? kate? sumagot ka?naku naman...togs ! tog ! tug ! (may kumakalabog sa taas)(Nasan ba yung si kate, pwde na kaming maglaro, kami lang dalawa)"teleleeleng !., teleleeleng ...(may tumatawag na naman, siguro hindi nasagot ang unang tawag)"Hello?" sabi ko"Hello, pare kumusta si Mark to,papunta na kami sa inyo" sagot nya."oh pare, ano naman ang gagawin nyo dito?" sagot ko"tootot ..toot.."naputol.binaba ko nalang at agad kung hinanap si kate sa taas(sa pag akyat ko sa taas bigla nalang may naramdaman akong hindi ko maipaliwanag nag hahalong takot at galit ang bumabalot sa paligid na hindi mo alam kung bakit)"kate, nandyan ka ba ? wag mo naman akung takutin, please" pa nginig kung sabi(nasa harapan na ako ng isang kwarto, isakto na akung kumatok na may narinig na naman ako ulit ang kumakalabog)"toggs..toug..tog !""Dito yun nanggaling" bulong ko.Binuksan ko ng dahan-dahan ang pintuan.Sa pagbukas ko tumambad sa akin ang isang APARADOR na naka bukas.meron pa akung nakita......."Kkatee ?!/ kaw ba yan?."Khate"...sabi ko sa kanya."Anung ginawa mo dyan?."Wag kang ma-ingay nandyan na sila... sagot nya habang nakatalikod sa akin"Sino sila? sina Mark ba? ouh papunta na sila dito" sumbat ko ng papalapit ako sa kanya."Diyan ka lang. at wag kang ma-ingay...nandyan na sila naghahanap ng kalaro...PWEDE KANG TUMAKBO, PWEDE KANG MAGTAGOpero di ka PWEDENG LUMABAS NG BAHAY ...kung hindi may mangyayari" malumanay na sabi ni kate na mukhang seryoso."Kung hindi... ano?" takot kung sabi......"MAMAMATAY KA !" bulong nya(pagkasabi nya dun kinakilabutan ulit ako, nagsitayuan ang lahat ng balahibo ko sa katawan.)"Ding ...dong ... ding .!"may nagdoorbell."kkhate, bumaba na tayo, wag ka ngang magbiro nang ganyan,tanghaling tapat nagtatakutan na tayo."Ito yung sinasabi nila, ang LARONG TAKUTAN ! " sagot nya ng nilapitan ko sa para hilahin palabas.."PWEDE kang TUMAKBO,PWEDE kang MAGTAGO !pero WAG KANG LALABAS NG BAHAY !!"Hindi ako makapag isip ng matino sa mga sinabi ni Khate kanina sa taas,pababa na kami at si khate tumahimik na naman na nakangiti mukhang di alam ang nangyari."ding..dong.."Paano ba yan may nagdoorbell,lalabas ako nito para buksan.."Khate dito ka lang sa sofa at wag kang aalis ng di ko alam, lalabas lang ako" utos ko."Teka lang,lalabas ka? di ba sabi ko...di pwedeng lalabas ng bahay.."lungkot nyang sabi"Di pwde yun,may tao sa harap ng gate at kailangan ko yun buksan"sumba ko"Di pwede nga eh, ano ka ba."sagot nyaNagdodoorbell ulit pero hindi pwde kaming lalabas ng bahay,kaya tinawagan ko nalang."helo Mark,buksan nyo nalang ang pintuan sa gilid ng gate,bukas naman yun"utos ko"okay pare, batong-bato na kami dito sa ka dodoorbell mukha na kaming ewan nito" sabi ni markBinaba ko ang phone tsaka kinausap si Khate"Ano ba ang naisip mo, bakit ka umakyat sa taas"? tanong ko"Wala..wala akung nakita ..sila.. sila ang nagpakita.."sabi nya"May nakita ka? sino? at ano?" tanung ko na may pag alinlangan."sa inyo ba yung APARADOR ?"tanong ni khate"Ouh pero hindi, kabibili lang namin yan kahapon"sagot ko"Saan nyo nabili ? tanong nya ulit"Di ko alam, si nanay lang ang may alam" sagot na may pagkadidismaya"Bakit mo natanung ?" habol ko"May hindi tama sa APARADOR, nung kanina, paulit ulit na kumakalabog sa taas kaya tinignan ko.panay bukas-sirado yung aparador na mukhang may tao sa loob" paliwanag ni khate..Natahimik lang kaming bigla na may umaktong bumukas sa pinto sa harapan..."Pare, may bisita ka pala" bati ni Mark kasama si Myra, Wendy at Jake."Kayo pala, anong sa atin? "bati kung tanongSumagot sana si Mark nang biglang sumagot si Khate"Gusto nyo bang mamamatay agad" ?bat kayo nandito?" sabi ni khate"Khate.. tumahimik ka nga mga bisita ko yan"usal ko"Pare nung nakain ng kaibigan mo?" sabi ni Mark"Umupo muna kayo pare, wag nyung intindihin si khate" sabi ko"Kung ayaw nyong mamatay,Wag kayong lalabas ng bahay""Hindi lang tayo ang nandito sa bahay,nandyan lang sila nagmamasid-masid naghihintay ng kalaro, sa Larong Takotan.Tayong lahat dito ay kasali, bawal ang tumanggi.kung tatanggi kamay kalalagyan ka" sabi ni khatesabay ang kumakalabog sa taas"Mmay kkumakalabog sa taass" nginig na sabi ni Myra sa kasama"Umuwi na tayo Mark, may assignment pa ako" si Jake naman ang sumingit"Di na kayo makakalabas ng buhay, napa sa kamay na kayo, kung ako sa inyo,LARUIN nyo muna sila" sabi ni khateHindi ako makapagsalita dahil di ko alam kung ano ang isasagot ko."Anong Laro naman?" si mark ang nagtanong"LARONG TAKUTAN,pwdeng TUMAKBO,pwdeng MAGTAGOpero hindi pwdeng LUMABAS NG BAHAY,ANO, GAME ?" tanung ni khate."paano mo naman nalaman yan ang gusto nilang laro"? ako naman ang nagtanong"Yan ang bulong nila sa akin nung nasa taas ako" paliwanag ni khate"ANO, GAME ?Pagbilang ko nang sampo dapat wala na kayo sa harapan ko, wag na wag kayong magpapahuli,kung hindi ... kung hindi...ISA ..DALAWA .."Sandali lang khate, kanino kami hindi magpapahuli? tanong ko"Ang mga nasa taas" itinuro ni khate ang hintuturo nya sa taasTATLO..."So madami pala sila kasi "mga" ehh" si mark naman ang sumingit"Ayaw ko nito! sigaw ni Jake."Bawal ang umayaw, may kalalagyan ka"sabi ni khate"Wala akung paki ! sumbat ni JakeAPAT...nagsimula namang kumakalabog ang taas"Kung ayaw mung maniwala ,edi wag, walang sisihan" mahinang boses ni khateLIMA..."Mark san ba tayo pupunta nito"? bulong ni myra kay mark"Di ko alam"sagot ni MarkANIM..."Mark, aalis na ako, ayaw kung maglaro sa walang kwentang larong ito, pinaglalaruan lang tayo ng babaeng yan" galit na sabi ni JakePITO...Patuloy pa rin ang pagkalabog sa taas."Kailangan na nating magtago" utos ko sa kanilaWALO..."Khate tayo na, umalis na tayo dito" sabi ko kay khate at sumunod naman ito sa akin.SIYAM..SAMPO..timigil ang pagkalabog sa taaswalang ingay ang marinig pwera nalang sa tibok ng puso ko na ang bilis."Khate,anung gagawinnatin? " tanong ko kay khate."Dito lang tayo sa garahe, hindi tayo lalabas hanggang di matapos ang laro" sabi ni khate"Ano? paano na tayo. anung kakainin natin dito ? basura..dami mung alam ahh."May nalalaman lang akung kwentong bayan tungkol sa APARADOR AT ANG LARUNG TAKOTANmarami ang hindi naniwala nito, marami na ang namamatay at ang iba ay NAKUKULONG" paliwanag ni khate."NAkukulong? saan naman?" tanung ko"saa APARADOR" !pagkasabi ni khate yun din ang pagkasigaw ng lalaki"aAhhhHHH !/%#& bitawan nyo ako, mga walangg...."yun ang narinig namin at bigla ulit napayapa ang lahat."Nagsisimula na sila" bulong ni khate.Wag kang gagawa ng ingay na maaaring mapahamak tayo" utos nya"Okay, ikaw ang masusunod, pwde mo bang ituloy yung kwento?" utos ko.Pinagpatuloy ni khate ang kwento.(Kwento ni khate)Umuulan nuon at may labing isang (11) tao sa loob ng bahay.ang nanay, tatay at siyam(9) na anak. walong( babae at isang(1) lalaki."Ma, pwde ba tayong maglaro? sabi ng bunsong lalakiHindi pinapansin ang anak, at naghanap nalang ng kalaro ang bata.Walang gusto makipaglaro sa kanya,kaya nadisisyunan nalang nyang pumunta sa kwarto sa taas.NagKUMAKALABOG ang taas kung saan nandun ang bata parang nagagalit na nalulungkot ang bata dahil wala siyang kalaro panay ang bukas-sirado sa kanyang APARADOR at nagbibilang ng ISA Hanggang SAMPO.."kaya pala kumakalabog sa taas khate, ang init na dito lumabas na tayo" angal ko."Di pwde, dito lang tayo. tatapusin ko ang kwento." pakiusap nya.ISA HANGGANG SAMPODahil sa ingay ng bata nagalit ang nanay sa baba."Tumahimik ka nga jan? kung hindi may KALALAGYAN kang bata ka.."sigaw ng nanayPanay parin ang kumakalabog sa taas na hindi pinapansin ng bata ang sinabi ng nanay."Ma, ang ingay na nya hindi ako makatulog nito" sabi ng panganay.Kaya nagdesisyun yung nanay na umakyat."Di ba ang sabi ko pag di ka tumigil may KALALAGYAN ka" sabi ulit ng nanayPatuloy pa din ang bata."Ayaw mung makinig hah.Halika ka rito,pasok sa loob..utos ng nanay habang bitbit ang bata.Hindi naman pumalag ang bata at agad namang pumasok sa loob."LARONG TAKOTAN tayo !" pag anyaya ng bata sa nanay."Maglaro ka jan mag isa" sumbat ng nanay na galit na galit"OKAY ! GAME ! sagot ng bata."Bawal umayaw, dapat kasali lahat" sabi ng bata habang nasa loob na ng aparador.Umakyat naman ang lahat ng tao sa baba para saksihan ang mangyayari."Nandito na pala lahat, kumpleto na tayo. AKO ang TAYA kayo ang kalaro ko.PWDENG TUMAKBOPWDENG MAGTAGOPERO HINDI PWDENG LUMABAS NG BAHAYY !ano? GAME ?" sabi ng bata sa loob ng aparador"Ma ano ba ang sinasabi nya"? yung sumunod naman sa panganay na malabo ang mata."Bawal umayaw...pagbilang ko nang sampo.dapat wala na kayo.kung hindi may kalalagyan kayo"nagsimula ng kumakalabog ang aparador .ISA ...DALAWA...TATLO...Sa bawat bilang ay magbubukas ang aparador at muli itong sasarado.APAT...LIMA..."Ma tatakbo ba tayo?" tanung ng isa pa nyang anak."Hindi dito lang tayo, titignan natinang mangyayari, may kalalagyan yang kapatid ninyo" sabi ng nanay.ANIM..."Ma, si Tatay" sigaw ng babae sa baba."Sabi ko sa inyo eh, wag kayong lalabas ng bahay" ngiting sabi ng bataPITO..."kaw ba ang gawa ng tatay mo"? tanung ng nanayWALO..."Hindi, sila ang may gawa, mama.. ayaw nyo kasi akung kalaro kaya naghanap ako ng kalaro.."sabi ng bata na may saya.SIYAM..."Sinong sila ?" tanung ng nanay."Gusto mo bang makilala at makipaglaro sa kanila.? malapit ng magSAMPO makilala mo na din sila mama.." sabi ng bataSAMPO...,Heheheh...nahuling narinig ang pagtawa ng bataNAWALA lahat ng kapatid nya.,ang natira ay ang tatay na nakahandusay sa labas ng bahay.AT ang BATANG kumakalabog sa taas sa harap ng APARADOR na nagbibilang ng ISA HANGGANG SAMPO..."Ano ang sunod nangyari ?" tanung ko kay kate."Yun lang ang alam ko, binaril daw yung tatay sa labas ng bahay nila at ang nanay at kapatid daw nila ay di na natagpuan." paliwanag ni khate"eh, yung bata"? tanung ko"Buhay parin hanggang ngayon" sabi ni khate."mmeoww ! meoww!""Sarah san ka galing? ang busog mu naman kakain mo ba ngayon" haplos ko sa pusa ko.Bigla nalang may putok ng baril sa labas ng bahay."Baannggg"!"May lumabas ng bahay" bulong ni khate."awww.. aww.. grrr.." patuloy ang pagtahol ng aso sa labas."meeoww""Sino ang lumabas ng bahay"? tanung ko."Di ko alam"sabi ni khate"Silipin natin." utos ko"Di pa tapos ang laro hangang hindi maka SAMPO ng biktima" sabi ni Khate"Sampo? ilan ba tayo sa loob?" ANim lang tayo. paano yan pati tayo damay. may solusyon ba"? tanung ko "yun lang ang natatanging solusyon ang alam ko" sabi ni khate"wala na bang karugtong sa kwento mo?" tanung ko naman"Wala na. teka muna.. shhh ! wag kang ma-ingay." bulong ni khate.May kung ano anung mga padyak ng mga paa ang naririnig namin kasabay ang pag ubos ng ulan sa labas.Parang nagtatakbuhang mga paa na pabalik-balik."kumusta na kaha sila Mark?" pag alala ko"hindi na sila mabubuhaykung mahuhuli sila,MAKUKULONG sila sa APARADOR,Kung lalabas naman sila sa BAHAY may nag.aabang naman." paliwanag ni khate"Sinong nag aabang?" tanung ko"Ang tatay ng bata may hawak na baril" bulong niya"Diba patay na sya sa kwento mo?" pagtataka ko"Binuhay sya ulit ng APARADOR at isa sa mga taga bantay ng bahay kung may lalabas man" sabi ni khate."Teka, tumigil yung kumakalabog sa taas, pwde na tayong lumabas" utos ni khate."ikaw nalang" sabi ko."huh bakit naman?" tanung ni khate..Biglang may nagdodoorbell.."Si nanay nakabalik na sya," ngiti kung sabi."Wag mo syang papasukin kundi mapapahamak yung nanay mo." pag alala ni khate."Walang mangyayari kang nanay, nanay ko sya," proud kung sabiLumabas kami ni khate, walang ingay ang maririnig kundi ang padyak ng mga paa namin.Biglang bumukas ang pinto."Anak, may bago namang naasinta ang tatay mo sa labas, kunin mo?" utos ni nanayPagkasabi ni nanay,umiba ng aura si khate at iba kung tumingin sa akin."Di pwde, hindi pwde,nagsimula ng umiyak si khate sa harapan ko."Hindi pwdeng,.. i..k.aw yung bata sa kkwento" ? utal nyang sabikaibigan kita .habol pa ni khate sa akin."Ouh kaibigan kita, pero masyado na yatang malawak ang kaalaman mo...kung ako man yung bata sa kwento mas maganda .. hehehehtawa kung sabi."Ang pagtawa mo? hindi...hindi.. pwde..umiiyak pa rin sya..heheheh....LARUNG TAKOTANtayo ! GAME ?LAHAT KASALI PATI NA KAYO, BAWAL UMAYAW ANG UMAYAW MAY KALALAGYANGUSTO NYO BA?PWEDENG TUMAKBOPWDENG MAGTAGO,HINDI PWEDENG LUMABAS NG BAHAY kung LALABASKA SAPOL KA SA TATAY KO.GAME?PAG BILANG KO NG SAMPOWALA NA KAYO SA HARAPAN KO..ISA...Nagsimula ng kumakalabog ang APARADOR sa taas.DALAWA..TATLO...APAT...LIMA...Baanggg !(May lumabas)heheheh..ANIM...PITO...WALO ...Andyan na SILA....mga kapatid ko...nay magtago kana rin..Sarah,, wag ka ng kakain busog ka na,SIYAM...... AKO ANG TAYA HEHEHEHSAMPO....Heheheheh.,,,,,,Tumigil ang pagkakalabog ng APARADOR...,.-end-
BINABASA MO ANG
Aparador
HorrorDing..dong !" tunog ng doorbell. "tingnan mu nga kung sino ang tao sa labas" sabi ni nanay. "opo nay" sagot ko. dali-dali akung lumabas papunta sa gate. "oh, ikaw pala yan Kate 🙂 " ngiti kung bati sa isang babaeng napaka ganda kung titigan. (Wala s...