BRINGING BACK (Shot Stories)

Chapter : 1

6 month and 158 days... I haven't heard about them anymore, kumusta na kaya sila? ano kaya pinag-gagawa nila? iniisip ba nila ako?

I closed my eyes when i felt my head aches. I can't move my left hand because of this f cking dextrose fastened on it.

Nilibot ko nang tingin ang loob ng kwarto ko. Wala akong ibang makita kundi puro puti lang, Well except sa mga bulaklak at wall clock na itim, sa mineral jar, sa maliit na sink at maliit ng dining table at couch.

I sighed. I want to go out. I want to open my facebook and talk to my internet friends instead of sleeping whole day and wait my self when to be okay. Mas lalo ata akong magkakasakit.

I suddenly heard an annoying sound of the door and then a guy with a blue hospital dress entered. Tinignan ko ang nurse na may dalang food tray na siyang pumasok sa loob ng kwarto ko.

"Good morning."

Agad na sumilay ang ngiti ko. I like this nurse. He's handsome, at dahil nga malandi ako.

"Morning handsome!" I said as i fixed my self.

Umalis ako sa pagkakahiga at umupo sa kama.

"6:45, its a good and healthy time to eat your breakfast, and after that.. Take your medicine, Okay?" Aniya habang isa isang inilapag ang mga pagkain ko.

"Hm.. Okay?"

Nag angat ako ng tingin sa kaniya, at nagtama ang tingin namin, yun nga lang puno ng babala ang mga tingin niya.

"What?" I asked as i picked a sandwich.

"I know you'll disobey me when it comes to medicine, hindi mo na naman iinomin yung gamot mo pag wala ako."

"Hmm? e sa hindi ko malunok yung capsule e!." Sumimangot ako bago sumubo ng Ham. Gusto ko sanang sabihin na Turuan moko gamit ang labi mo! kaso kaso baka tanggalan niya ako ng dextrose kaya wag nalang pala.

He made a soundy sigh. "Babantayan kita hanggang matapos kang kumain at ako na magpapainom sayo, pasaway." Sabi niya at umupo sa couch na katabi ng kama ko.

My eyes turned into 'O' shape in shockness. "You'll do that?"

"You don't want?"

I chuckled. "Ofcourse not, Isang gwapong nurse ba naman ang magbabantay sakin diba?"

He rolled his eyes. "Stop flirting around Aira."

"Why not?" Inabot ko ang baso na may laman na gatas.

"You're just 15 years old, for dextrose's sake.. psh."

"I don't care." I rolled my eyes on him too.

I saw him resting his back on the couch.

"Continue eating and stop talking.." He strictly said.

"Just gonna ask, Kuya Injection?" Pinahid ko ang mayonnaise na nasa labi ko.

"Hmm?"

"Ilang taon kana ba?"

"26"

Hindi makapaniwala akong tumingin sa gawi niya. "Really? Seriously?, I mean look at you? you look like just 19 for fucking injection's sake!"

I heard him chuckled. Ow that was music.

"Puro ka Fuck, ambata mo pa ang hilig hilig mo ng mag mura." He crossed his arms. Sinandal niya ang ulo niya at ipinikit ang mga mata.

I rolled my eyes as if makikita niya. "Uso nayon ngayon, kuya injection."

Hindi siya umimik kaya nag patuloy nalang ako sa pagkain.

______

"Ayuko na!" I shouted.

He let out a heavy sigh sign of surrendering.

"Ilang Paracetamol na ang na sayang dahil iduduwal mo naman."

"Sabi ng hindi ko malunok e!."

"Psh, Okay naman sa vitamins mo ah"

Pinahidan ko ang labi ko na may bahid na laway dahil sa pagduwal ko nong paracetamol.
"Malamang! hindi naman yun paracetamol."

Naglakad siya patungo sa kama ko na agad ko namang sinundan.

Kumuha siya ng baso at heater. Sinalinan niya ng kunting ininit na tubig ang baso. "Anong gagawin mo diyan?" Tanong ko.

Hindi siya umimik. Kumuha na naman siya ng isang paracetamol at nilagay doon. Mukhang alam kona anong ginagawa niya.

Mas lalong bumusangot ang mukha ko. Isa pang dahilan kong bakit ayuko sa mga paracetamol...ampapangit ng lasa!

Inalog alog ni kuya injection ang basong may laman ng inexperiment niyang paracetamol in warm water bago inabot sakin, as in sa mukha ko. "Drink."

Inabot ko ang baso at inamoy ito. Nakatayo lang siya habang mataman akong tinignan kung ano ang gagawin ko.

Ngumiwi ako ng kunti. "Wala bang panulak?."

For nineth times, he sighed again. Umalis siya sa harapan ko at kumuha ulit ng isang baso at nag salin sa mineral jar. Mabilis siyang nakabalik sa harapan ko at inabot ang tubig.

"Dalawa lang kamay ko, kuya injection. Hindi tatlo." Banggit ko sa isang kamay kong nakahawak sa hindi ko alam kong anong pangalan nito basta ano siya para siyang poste tapos don sinabit yung dextrose ko. Tas sa kaliwang kamay naman ay yung paracetamol in warm water kuno.

"Drink that one first." Patungkol niya sa bitbit ko.

Inamoy kopa ulit ito at palihim na tumingin kay kuya injection, ng magtama ang tingin namin ay agad ko itong ininom or should i say NILUNOK. Agad kong kinuha mula sa kaniya ang tubig at nilagok ito. Napadila ako pagkatapos nun, lasang lasa kopa ang pait dahil pinagtatawanan ako ng crush ko ngayon. hmp! Sinamaan ko siya ng tingin. Tinikom niya ang kaniyang bibig... maybe to hold his laugh.

"What's with that face?." Patuloy parin siya sa pigil ng tawa.

"Beauty." Mataray kong sagot.

Ginulo niya ang buhok ko at iling iling na pumunta sa kama, inayos niya 'yon at sunod naman ay yung dining... niligpit niya ang pinagkainin ko. Nakatingin lang ako sa kaniya.

"You need to rest, I'll just be right back." He said.

Pagkatapos non ay tinulungan niya akong mahiga sa kama, sinuri niya pa ang dextrose ko bago umalis.

_______

The whisper of the fresh air, I wish it wouldn't last forever. I wish I could be happy eternally.

I rolled the tyres of my wheelchair towards the railing of the terrace to perfectly view the engrossing high of every buildings.

"Beautiful" I smiled.

"When will I be brave?" I smiled bitterly.

"I want to be free" I felt something in my chest, something that's want to burst out that made my eyes go wet.