LOVE ME AGAIN, MY GENERAL!

!I'M HIS WIFE!

Amantia...
Tashme kishin kaluar 2 dite qe nga largimi i Santiagos dhe Novali nuk ishte dukur askund.
Nje nga rojet e tij me mori firmen ne nje cop leter dhe u largua. Kjo situat ishte e cuditshme. Si te mos mjaftonte dhimbja e padurueshme e kokes me shfaqet here pas here.
Ne nje moment ndihem sikur jam nje tjeter person, sikur brenda meje te kishte dy personalitete. Ndoshta doktori kishte te drejte. Kujtesa do me kthehet me kalimin e kohes.

-Zonjusha Tia, zoti Devado ju kerkon te dhoma e tij!?

-Novali!? Pse!?

-Ai do ju pergjigjet!- tha roja dhe u largua drejte koridorit .

Nuk e mendova gjate dhe hyra brenda ,kur nje fustan i bardhe si bora me nje te car deri te siper gjurit me fluturoj ne fytyre.

-Vishe ate dhe me shoqero mua te festa qe familja Devado dhe familja Barvas kane organizuar!

-Cfare po...- po thoja une duke hequr fustanin nga fytyra, kur personi perball mi mori fjalet.

Fakti se rrinte i menduar ne karrigen e tij me rrota nuk ia zbehte aspak bukurine qe e karakterizonte.
Syte e bukur me te thelle se deti i shkonin me kostumin elegant te mbante veshur. Floket i kishte kthyer nga njera ane dhe vetem disa fije i binin si padashur te balli.
Ishte hera e pare qe zemra me rrihte ne kete menyre vall!? Por nje gje jam e sigurt, se kjo ndjesi eshte e para qe kam perjetuar ne jeten time. Kete nuk ma tregon mendja, por zemra.

-Cfare ke qe rri si mumje!? Behu gati!

-N..ne rregull!- arrita te belbezoja dhe hyra ne tualet te nderrohesha.

-Mbarove!? Dil se nuk po bene ndonje shkence aty!!

-Erdha! - thashe e bezdisur dhe dola.

Ne sekond sapo ktheva koken ndjeva shikimin e friksuar te Novalit qe me shoqeronte ne cdo pjese te trupit.

-Nuk dukem mire!?- pyeta konfuze dhe ktheva shikimin nga pasqyra perseri.

Fistani i bardhe me rrinte i lidhur pas trupit, floket thjeshte i kreha pak dhe i hodha ne nje ane, nuk isha lyer shume pervec syve dhe nje ndricuesi te buzet.

-Zoti Noval! Zoti Huan po ju kerkon!- hyri roja ne dhome dhe ne sekond syte e tij u kthyen drejte meje ne nje menyre qe mi ngriti nervat.

-Dil jashte!! Kush dreqin te tha te hysh pa trokitur!!!

-M..me falni!- po shfaqesohej ai, por syte ende si largonte prej meje.

-Zhduku! Dhe hiqi syte nga gjerat e mia!- tha Novali dhe ai u largua pa thene asgje.

Te shikoja Novalin te reagonte ne ate menyre per mua me beri te buzeqeshja, por per mos tu vene re prej tij ktheva shikimin nga dera.
*****
Noval....
Ende nuk e besoja veten qe reagova ne ate menyre per nje femer si ajo, por syte e tij qe shetisnin cdo centimeter te saj me bene te humbisja arsyen. Ndoshta ka qene thjeshte nje impuls!? Tek e fundit tani ajo eshte lodra ime!
Kurioz per reagimin e saj dhe me shpresen se ndoshta eshte duke pare drejte meje me ata sy te bukur dhe ate buzeqeshje engjellore, ktheva shikimin dhe ne sekond gjaku po me vlonte. Ajo po shikonte drejte deres! Drejte atij roje te pavlere me nje buzeqeshje te madhe ne fytyre! Aq shume i ka pelqyer shikimi i ndyre i tij!? Cfare dreqin po prisja nga kjo femer!?
Do ta bej kete femer te shohi ferrin!
*******
Amantia....

-Eja tani!! -zeri i tij i ftohte me ktheu ne vete.

Per nje moment ai inat dhe xhelozi kundrejt atij personi, u kthyen ne urrrjtje dhe meri kundrejt meje. Dukej sikur cdo gje ishte thjeshte nje enderr dhe zemra ime ishte e destinuar te thyhej ne copa ne nje caste te vetem.