Gözlerini Haramdan Sakın ve yazarı...

SOHBETİN DİBİ

Multi'de Merve'nin paylaştıklarına benzer, iç dünyanızda mucizeler yaratacak  enstürmantal bir şarkı var. Dinleyin kulaklarınızın pası silinsin!

Benim yorumumca tanıtım yazısı şöyle olurdu bu hikayenin;

bir boşluk vardı içinde...

nasıl oluşmuştu, kim vurmuştu ilk çekiç darbesini; bilmiyordu...

ama içi dolmayan boşlukta devam eden yıkım çalışmaları

matkaplarla, delgeçlerle büyüyordu...

önce organlarını yuttu kara delik,

sonra ellerini, ayaklarını...

kalbini yedi ağır ağır,

gözleri gitti, kulakları gitti...

en son geriye aklı kaldı

ayıp olmasın diye onu da

Betül bir ucundan kemirmeye başladı...

... ne? neden? neden? ne? ...

... yola çıksam nereye? ...

... niye? nasıl? nasıl? niye? ...

... esas olay nerede? ...

adı gibi tertemiz değildi belki ama

kirlenmemişti de...

üzerindeki birkaç zerre pası silkelense

cevheri çıkardı meydane....

pusula verse birileri eline,

rehber olup düşse önüne,

ardısıra yollara düşüp

arardı boşluğun derdine çare...

Ömer geldi birdenbire...

ve onun hayatını çırptı kuvvetle

tozlar etrafa savruldukça 

hem dert görünür oldu hem de çare...

***

Empati yeteneğim -mütevazi olamayacağım- bayaa iyidir. Tüm hikayelerin içine girip, kahramanlarla sohbet ederim. Onların yerine geçer bazen; "sen soluklan bunu da ben göğüslerim" derim.

Ama bu hikayede öyle değil... Merve, resmen benim beynime girmiş de hissettiklerimi/hissedebileceklerimi, yaşadıklarımı/yaşayabileceklerimi, bildiklerimi, düşüncelerimi, sezdiklerimi Betül'ün üzerine ölçüp dikmiş gibi. Empati yeteneğimi almış elimden de yazar; ben onu anlayacağıma, o beni anlatmış sanki....

Üç kişinin telefonuna zorla indirdiğim bu hikayeyi bilmeyenlere !şiddetle! tavsiye ederim.

Azıcık yazarımıza kulak verelim; benim söyleyeceklerim bitmedi zaten :)