marry the guy i hated the most (Stand Alone)

chapter 17

LAURENT'S POV

Maiisang buwan na sya dito bukas pero hindi parin sya dumidilat

Bawat araw na lumilipas ay para akong pinapatay.

Ang sabi ng doktor maayos na ang kalagayan nya kailangan nya na lang talagang gumising

At yon ang araw araw kong ipinagdarasal

Lagi kong kinakausap ang anak namin sya tyan nya na isang buwan at dalawang linggo nya nang dinadala

"Baby..gumising ka na please"pakiusap ko

Para akong mababaliw sa kakaisip kung kailan sya gigising..

Nagcr muna ako saglit at paglabas ko ng banyo doon ko sya nakitang nakaupo at deretsong nakatingin sakin

Hindi na ko nagsayang pa ng oras agad akong tumakbo papalapit sa kanya at masuyo syang niyakap

"Ayos ka lang ba? Anong nararamdaman mo? May masakit ba sayo? May gusto kang kainin?-"

"I love you and thank you for saving our lives"putol nito sa tanong ko

"Dyvyn.."

"Alam kong dadating ka at ililigtas kami ng anak mo alam kong hindi mo kami pababayaan"sabi nya pa

"You knew that you were pregnant?"tanong ko

"Nope i didn't know..i just heard you..nung araw na dinala ako sa ospital..nung sinaksak ako ni alastair narinig kitang paulit ulit na humihiling na dumilat ako"sabi nya

Naguguluhan ko syang tinignan

"Gising ako non..pero hindi ko maimulat ang mata ko hindi ko rin maigalaw ang katawan ko sa sakit"dagdag nya

"I was thankful that your safe..pero nahuli parin ako ng dating"bulong ko

"Im sorry baby..i was late"dagdag ko

"No you dont have to be sorry baby..you did your best to save us..isinugal mo ang sarili mo para lang maligtas kami..pero paano nyo nalagpasan yung mga bomba at pano mo naging kakampi yung mga bantay?"nagtatakang tanong nya

"They are my mens..hindi nila nilagay yung mga bomba na pinapalagay ni celestia...gagawin ko ang lahat para hindi madamay ang mga inosenteng tao dahil lamang sa gusto ko syang mahuli dahil wala silang kasalanan"sagot ko

Napangiti naman sya

"Sigurado akong magiging mabuti ka sa mga nasasakupan mo pag nahirang ka ng hari"sabi nya

"Tatawagan ko lang muna sila mommy sasabihin kong gising ka na alam kong matutuwa sila ang tagal mong magising"sabi ko

"Ilang araw akong tulog?"tanong nya

"Magiisang buwan na bukas"sabi ko

"Ang tagal ko na rin palang tulog..sigurado akong alalang alala kayo..pasensya na"sabi nya

"Hindi mo kasalanan yun..ang mahalaga ay gumising ka na"sabi ko

Kinuha ko ang phone ko at pinindot ang number ni mommy

"Hello mommy?"

[Oh laurent bakit may nangyari ba?]

"Mommy gising na po si dyvyn"natutuwang sabi ko

[Ha!? Wait sasabihin ko sa daddy nyo..pupunta kami agad]

"Sige po"sabi ko at ibinaba ang tawag

Sunod kong tinawagan si mom

Halatarin sa boses nya na nagmamadali sila

"Papunta na sila"sabi ko sa kanya

"Sige magpapahinga muna ulit ako..inaantok na ko"sabi nya