𝑺𝒍𝒐𝒘 𝑫𝒐𝒘𝒏 | 𝑻𝒂𝒆𝒌𝒐𝒐𝒌 (𝑶𝒏𝒆𝒔𝒉𝒐𝒕)

Slow Down

Bölüm Şarkısı : Chase Atlantic - Slow Down

Okumak,serseri ruhuma işkence gibi geliyordu. Okulun popüler çocuğu olmayı sevmesem şu lanet aptal topluluğuna katlanmazdım bile. Her gün gereksiz bir ton ders ve egolarını tatmin etmek isteyen hocaların birbiri ile olan savaşı midemi bulandırıyordu. Koca okulda tek eğlencem ezik tipler bulup onlarla uğraşmaktı. Bugünün şanslısı da bariz Kim Taehyung'tu.

Bütün bir günü sessizce insanlardan uzak durarak geçirir, ona bulaşanlara asla cevap vermezdi. Tepkisiz ve ezik götün tekiydi anlayacağınız ve onunla eğlenmek bugünümü güzel geçirmeme sebep olacaktı.

Aslında bana tepki göstermesini istiyordum içten içe. Bu mümkün görünmüyordu ama tepki verirse kesinlikle işler daha eğlenceli bir hal alacaktı bundan emindim. Bu çocuğu anlamakta çoğu zaman güçlük çektiğimi kabul ediyordum. Eli yüzü düzgün bir tipti hatta yakışıklı bile diyebilirdim ama neden bu kadar ezik olduğuna anlam veremiyordum. Çokta umrumda değildi açıkcası. İnsanları kafama takacak kadar önemsemezdim. Yanımda arkadaşım sıfatıyla gezenler de buna dahildi.

Egoist bir insandım kabul ediyorum ama hayatta kalmak için kendimi buna mecbur gibi hissediyordum. Zayıf olan her zaman yem olmak zorundaydı çünkü. Bense yem olmaktansa avcı olmayı tercih ediyordum.

Ve şimdi avım da tam karşımda beni bekliyordu. Nedendir bilmiyorum ama bu çocukta onunla uğraşmam için beni çeken bir şeyler vardı. Oturduğum banktan kalkıp, hızlı adımlarla ona doğru yürümeye başladım. Başını yerden kaldırmadığı için ona doğru geldiğimi bile fark etmemişti. Bense ani bir hareketle ona omuz attığımda elindeki notları okulun bahçesinde uçuşmuştu. Yere düşmesini ummuştum ama bizim ezik sandığımdan daha dayanıklıydı belli ki.

Hiçbir karşılık vermeden yere eğilip yavaş bir şekilde notlarını topluyordu. Gerçekten de bu kadar yavaş olmak zorunda mıydı? Hareketleri bir kaplumbağa misali yavaştı ve bu çok can sıkıcıydı. Benim ise sıkıcı olan hiçbir şeye tahammülüm yoktu.

"Hey ezik." ona seslenmeme rağmen yüzüme bakmıyor, notlarını toplamaya devam ediyordu. Elini uzatıp alacağı nota ayağımla bastığımda konuşmama devam ettim. "Çok yavaşsın ve ben yavaş insanları sevmem."

Kafasını kaldırıp benimle ilk defa göz teması kurduğunda gözündeki karanlık içimi ürpertmişti. Bu çocuk içinde, dışına yansıttığından farklı gibi görünüyordu. Fakat sonradan bu düşüncemin saçma olduğu kanısına varmıştım. Hala benimle konuşmuyordu. Sessizlik yemini etmiş bir keşiş olma olasılığı var mı diye düşünmeden edemiyordum.

Ayağamı bastığım kağıt parçasının üzerinden çekip ona doğru eğilmiştim. O ise hala gözlerime bakıyordu. Bir saniye bile olsa ayırmamıştı siyah irislerini gözlerimden.

"Ne o? Bir şey mi söyleyeceksin? Ama dur, sen konuşurken de yavaş olmalısın değil mi?"

Yerdeki son kağıdını alırken yüzünü biraz daha yüzüme yaklaştırmıştı. Onu ilk defa böyle görüyordum.

"Hızımı test etmek istersen,gece benimle Pub123'te buluş."

Duyduğum cümle beynime balyoz yemişim gibi bir etki bırakmıştı. Okulun eziği Kim Taehyung bana meydan okuyordu ve itiraf etmeliyim ki bu feci halde hoşuma gidiyordu.

"Vaayy eziğimiz bana meydan okuyor demek. Matematik testi falan mı çözeceğiz yoksa? Başka bir konuda hızlı olduğuna inanmıyorum nedense."

Yine aynı yavaşlıkla yerinden kalktığında benden uzaklaşırken cevap vermişti.