Magkahawak ang aming mga kamay, habang naglalakad sa buhangin sa may tabing dagat. The sun is setting down, kaya naman na pag-isipan naming maglakad lakad muna bago kumain. I'm wearing a simple white, sweet dress above my knee. Shaun is wearing his simple white polo shirt and his beach shorts.
While walking at the beach, Shaun reached for his phone and played some slow music. Minutes later, he suddenly sang the song."Hawak kamay... pikit mata... sumasabay sa musika... gusto kitang isayaw ng mabagal..." pagkanta ni shaun.
Kinuha niya ang isa 'kong kamay at inilagay ito sa may balikat niya habang ang isang kamay ko naman ay hawak niya. At nag simulang sumayaw.
"Maraming tao shaun, pero okay lng gwapo ka naman," natatawang saad ko.
"Tanga nasa tabing dagat tayo, wala masyadong tao," natatawang sagot ni Shaun.
Aba sinabihan pa talaga akong tanga nito pero okay lng mahal mo naman ako. Makasabi ng tanga parang hindi umiyak nung hindi sinipot sa unang date namin ah.
Natatawa ako ng malala ko 'yon noon, ang bata pa nga namin talaga, ikaw ba naman hindi sinipot sa unang date hindi ka iiyak pero natatawa talaga ako lalo na nung ekspresyon sa mukha ni shaun noon.
"Why are you laughing?" taas kilay na tanong niya.
"Nothing love, may naalala lng ako." sagot ko at natatawa pa rin.
Nagtagal kami sa gaanong posiyon na parang tanga sumasayaw sa gilid ng dagat pero aminin kinilig ako sa pinag gagawa namin.
Dahil sa tagal naming sumayaw at nakatayo na pag desisyonan naming umupo muna at mag kwentuhan.
"Imagine love, from being enemies noong high school then to lovers tapos ngayon we are celebrating our 5 years of love." panimula ko.
Nakakatuwa lng dahil sa pang aasar nga sakin noon na dahilan kung bakit ayaw na ayaw ko sa kanya. Paano ba naman pagpasok ko ng classroom bubungad agad ang pang aasar nito.
We are always fighting sa school until we both confested our love and be in relationship.
"I can't see and imagine myself loving someone else and marry someone else but you," dugtong ko at niyakap ang sarili.
Slowly tears drop, gosh naiiyak na naman ako. Sa lahat ng nangyari at pinagdaan namin, nandito kami ngayon matibay and celebrating our love. I hope endless years with this man. I love him so much, I love you my shaun.
"You know that you're the only girl I want to be with and to be my wife," said aniya Ni Shaun. "Someday, kapag we're both successful and achieve our dreams, I will marry you, my love. I can't wait to be with you forever." Saad niya habang naiiyak.
He held both of my hands and kissed them. Then he pecked my lips.
"Having you makes my heart go pump, and you're the reason why I'm still breathing right now, and I hope until our hair turns gray, I hope." bulong ni shaun habang yakap ako ng mahigpit na para bang mawawala ako sa kanya.
What does he mean? At that moment, I didn't get what he told me until later."Hoy Isabel Maurice Villareal, gising na señorita. Anong oras na? Ma lalate na tayo. Bakit ba kase puyat na puyat ka kagabi? Ano bang pinaggagawa mo? Malalate na tayo, gumalaw galaw kana diyan!" sunod sunod na sigaw ni Alice pagkapasok sa kwarto ko.
Alice Dorothy Grandier is my bestfriend since high school until now. We both decided to live in one condo unit para tipid na rin at para less hassle papuntang company since malayo pa ang bahay namin sa company kung saan kame nag ta-trabaho.
"Oo, eto na. Anong oras na ba? Mukhang maaga pa naman sa labas ah," aniko habang sumisilip sa may bintana.
"Gaga ka, syempre mukhang maaga pa kase umaambon. Ang dami mo pang reklamo dalian mo na jan," sigaw niya habang palabas ng kwarto ko.
YOU ARE READING
A One Shot Story: Unforgettable Years Of Love
KurzgeschichtenA One Shot Story: Unforgettable Years of Love If ever 'happy ever after' does exist, I will love you again and again. As the sun goes down, my feelings for you will still keep going up like the morning sun. Sunset represents goodbyes, but my feeli...