Meant to Say Goodbye (kathniel)

PROLOGUE

Minsan, may mga taong dadating sa buhay natin...

mamahalin natin, pahahalagahan natin, at iintindihin natin,,

pero sa sobra mong pagpapahalaga at takot na mawala siya,,,

hinigpitan mo ang hawak moo

nakalimutan mong minsan lang syang napadaan..

pero sobra nating pinahalagahan..

at nung oras na iiwan ka na niya...

ikaw naman nakatanaw na lang,,

dahil alam mong wala ka nang magawa...

dahil talagang ayaw nya na..

bawat hakbang na hinakbang nya palayu,, unti unti nang tumutulo ang luha mo...

ang mundo mo,, ang pagguho nito..

at higit sa lahat ang pagkadurog ng puso mo,,,

simula nang tumalikod ako sa kabaligtarang direksyon na nilakaran nya..

napagdesisyunan ko nang ayaw ko nang magmahal pa..\

dahil sasaktan ko lang ang sarili ko..

at sasayangin lang ang oras ko,,

at kung saka-sakaling magbalik man siya, wag nya nang asahang sya pa ang dahilan ng..

mga ngiti kong makikita niya....