The Kidnapper, My Lover

ONE SHOT


Igapos siya! Wag niyo siyang pakawalan diyan hanggat di ko sinasabi! Maliwanag!

Opo! Boss!

Tila parang karera ng trak ang kabang nararamdaman ni Lance habang naririnig ang mga sinasabi ng mga taong dumakip sa kanya. Hindi niya alam kung ano ang kanilang ginagawa sapagkat may nakatakip sa mga mata niya.

"please, pakawalan niyo na ko dito, parang awa niyo na!" ngunit tila walang narinig ang mga ito at itinuloy ang ang pakikipag chismisan.

Hindi makapaniwala si Lance na sa isang iglap ay mahihiwalay siya sa kanyang nobyong si jake, bakas pa sa kanya ang mga nangyari bago siya nalagay sa ganitong sitwasyon.

---

"babe, ready ka na ba? Nandito na ako sa Hills Park, hihintayin kita dito" tawag ni Jake kay Lance.

"yes! Babe I'll be there, nagbibihis pa ako I want to look beautiful in front of you"  ang sabi niya dito.

"no baby! Your presence is enough, no matter what dress you are wearing, coz I love the way you are baby" sobrang pagkakilig ang nararamdaman ni Lance sa mga sinabi sa kanya ni Jake, sa halos limang taon nilang pagsasama bilang magnobyo hindi parin ito nagsasawang pakiligin siya.

"I Love you so much baby, more than what you think" makatutuhanan niyang sagot.

" I love you too a billion times". ibinaba na ng isa't isa ang kani kanilang telepono. Agad na nag bihis si Lance at tinungo ang Hills Park kung saan naghihintay ang kanyang pinakamamahal na kasintahan.

Nang dumating siya sa lugar ay walang katao tao pwera na lamang sa isa na nakatalikod sa kanya. Napangiti siya, dahil alam niyang ang taong iyon ay ang taong kinasasabik niyang makita. Ngunit nang lapitan nya itoy nakagapos ito at natakpan ang mga bibig.

"Jake! Ano. . ." di na natuloy ni Lance ang kanyang sasabihin ng bigla may tumakip sa kanyang mukha dahilan upang siya'y mahimatay.

Unti unting nagkamalay si Lance at nakaramdam ng sakit sa ulo.

igapos siya! Wag niyo siyang pakawalan diyan hanggat di ko sinasabi! Maliwanag!

Opo! Boss!

Tila parang karera ng trak ang kabang nararamdaman ni Lance habang naririnig ang mga sinasabi ng mga taong dumakip sa kanya. Hindi niya alam kung ano ang kanilang ginagawa sapagkat may takip ang mga mata niya.

"please, pakawalan niyo na ko dito, parang awa niyo na!" ngunit tila walang narinig ang mga ito at itinuloy ang ang pakikipag chismisan.

Naramdaman niyang bumukas ang pinto at may pumasok.

"boss anong gagawing natin dito" sambit ng isa sa mga dumakip sa kanya.

"tanggalin niyo ang piring niya!" ng ito'y tinanggal ay hindi agad siya nakakita dahil sa lakas ng liwanag. Unti unti niyang nakikita ang mga taong dumakip sa kanya, apat na tao ang nakasuot ng bonet at Ang pang lima ay ang boss ng mga ito. Laking gulat niya ng ilabas ng mga ito ang pinakamamahal niya at iniharap sa kanya, nakaupo ito sa upuan at nakagapos ang mga kamay nito sa likuran, habang natakpan ang labi nito. Duguan ang kanyang minamahal.

"jake! Ano ginawa niyo sa kanya! Mga gago!, jake!" sigaw ni lance ng buong pag aalala, sabay patak ng mga  luha.

"tahimik! Kung ayaw mong pasabugin ko tong bungo ng lalaking to! Isa lang naman ang pakay namin! Ang kunin ang attache case na nasa ama mo! Di ko alam kung ano ang nasa loob nun, pero may nakapagsabing iyon ang magpapayaman sa akin, jaja" malademonyong sabi ng lalaki.