6

TEASER

...İnsanlar aslen kendi seçimlerini yapmıyorlar(!), her şey tamamen bilinç altına yerleşen şeylerden ötürü. Misal bir çocuk satın almayı ilk kendi öğrenir(!). Gözlerini ilk nesneleri kavramaya başladığı andan itibaren... Misal daha konuşmayı bile bilmiyorken, (örn:)kağıt parçaları verildiği takdirde bir şeylerin alındığını görür. İlk öğrenim yavaş yavaş şekillenir. Daha sonra birinin anlatması ile gördükleri anlamlanır. Yani bu bebek çevresinden ne görüp duyduysa iyi-kötü, gerçek-yalan ona göre bir dünya oluşturur kendine. Tuvalini ona göre resmeder yani. Ancak bu bilinçli yapılan bir eylem değildir. Her ne kadar bu ilerde değiştirilebilecek bir şey olsa da, doğru şekilde yapılmadığı takdirde derin travmalar ve öz güven eksikliğinden kaynaklı ruhsal bozulmalara sebep olabilir. Yani buradan yola çıktığımız sonuç: Birine söylediğiniz en ufak bir kelime bile kelebek etkisi yaratarak bütün hayatını etkileyecek iyi ya da kötü şeylerin başlangıcı olabilir. Sırf bu düşünceyle kimseye iyi veya kötü diyemiyorum veya kimseye laf söyleyemiyorum. Aslında bu yaptığım/ yapılan fazlasıyla yanlış çünkü bizim toplumca kabul ettiğimiz yasalar, kanunlar ve ahlaki değerler var. Bunlara göre iyi ve kötüyü oluşturuyoruz. Daha doğrusu seçiyoruz ya da damgalıyoruz diyelim. Artık yapılan eylemlerin iyilik veya kötülük olarak değerlendirmenin şaibeli olduğu bir dünyadayız (Genelleme yapılamaz). Neyse ki herkes kendinden ve sorumluluk paylaştığı insanlardan sorumlu (!) bir bakıma. Yani herkesi her şeyi o kadarda düşünmemize gerek yok...