(1). on my way

66 4 3
                                    

Pov madison -

Hier sta ik dan, voor het tehuis voor pubers met mijn koffers te wachten op de taxi, die minstens al een kwartier telaat is.fijn. lekker. In de regen! Maarja al het slechte heeft iets goeds.

vandaag is de dag dat ik hier weg kan het, heeft maandenlang gedeurd om een fijn mooi appartement te vinden nadat ik achtien ben geworden en officieel op mijn eigen mag gaan wonen ergens in L.A.

Californie here i am! Maar dat zal nog wel duren want die verdommste taxi is er nog steeds niet!
~•~•~•~•~
30 min later zit ik dan eindelijk in de taxi de chaffuur had een smoes gebruikt dat zijn banden lek waren en de tank leeg was nadat hij mijn doorweetkte kleren had gezien en de make up die van mijn gezicht af droop.

en mijn haren die alle kanten op stonden. Maar volgens mij heeft hij een langere pauze gehouden. Ik weet zeker dat ik er uit zie als een doorweekte heks.

En dat de chaffuur een nachtmerrie krijgt maar goed ook dat verdiende hij! Mij hier even 30 min in de stromende regen laten staan.

"Sorry madame, de volgende keren zal ikke betehh op tanke lette." zei hij op een frans accent. Mijn antwoord was een grom die leek op "tuurlijk".

"Ware gate deke reish na tuh?, madame"vroeg hij. "Het vliegveld" zei ik nog steeds chagarijnig. "okeyy dokeyy" zei hij op een te vrolijke manier waardoor zijn snorretje op en neer bewoog.

Waneer is deze rit in hemelsnaam afgelopen!?

Een mobiel had ik niet dus dat helpte ook al niet om de tijd te verdooien.

Waaraan had ik dit te danken!?

Ik keek op mijn knalroze horloge. We waren in canada het vliegveld was anderhalf uur van het tehuis af en ik zat hier pas een halfuur! Dus nog een verdoms uur te gaan...

Heerlijk het sarcasme droop van mijn gezichts uitdrukking af, want de franse chaffuur keek op. En begon met praten. "Slekte weere he?, madame". "Ja zeker slecht weer" ik keek naar mijn jeans die als honing aan mijn benen plakte.

"Kan de kachel aan dan kan ik wat opdrogen?" vroeg ik. "Natuuhlek, alles voh dezeh praktigtke madame" zei hij en draaide de verwarmings knop op 25 graden.

"Jijne lijke op mah dochtker, alleen jijne knahp zijn". "Uhh bedankt". " mijne vrouwe heskeiden zijn met mai"

Ooh god nu gaat hij zijn levens verhaal vertellen!

~•~•~•~•~•~•~
Op het vliegveld aangekomen ben ik aan het wachten in de wachtruimte. Mijn vliegtuig zal er moeten zijn over een halfuurtje.

Ik kan dus rustig naar de wc gaan.
Maar waar? "Mevrouw weet u misschien waar de dames wc is?" vraag ik aan een wat oudere douane ik schat haar 60.

"Je gaat helemaal rechtdoor door het gangetje en dan rechtsaf, vervolgens zie je het vanzelf wel". "hartelijk bedankt". Ik volgde een klein gangetje helemaal rechtdoor en ging links af.

Mijn spiegelbeeld was iets beter dan verwacht mijn uitgelopen make- up had ik de taxi er al afgehaald. Alleen was mijn haar ietsjes warrig maar het kon er mee door als ik het binde in een staart.

Ik heb altijd een hekel gehad aan mijn uiterlijk donkerbruin haar, knalblauwe ogen, als je nou bijvoorbeeld een caramel kleurige huidskleur had gehad was het wel mooi.

Maar mijn huidskleur was bleker dan dat niet heel bleek maar toch. In het tehuis was mijn bijnaam altijd sneeuwittje. Het leek alsof mijn haar donker was geverft dat dachten veel mensen dan ook.

Alsof ik eerst blond was maar het bruin heb geverft. Ik keek op mijn knalroze horloge. Over een kwartier komt mijn vliegtuig.

Heb ik hier zo lang staan dagdromen?

Ik liep weer terug naar de plaats waar ik net zat. Alleen was die bezet door een goddelijke hulk!

Ooh my goodness!

"Is deze plaatst bezet? Vroeg ik aan hem wijsend naar een plaatst na hem. "nee, maar over 3 minuten wel"
Wauw! Zijn stem is nog goddelijker!

"Oke, dan zit ik wel ergens anders" zei ik lachend. "Helaas wel, ik had jou graag naast me laten zitten met alle liefde". Zei hij verleidend.

Oooh god!

"Kendall!" schreeuwde een piepende stem achter mij. En voor ik het wist stond er een barbie pornoblonde opgemaakte doos voor me.

"Wie is dat? Wat doet ze hier? Waarom kijk jij zo naar haar?"

"Rustig aan britney, ze vroeg of deze stoel nog bezet was meer niet" zei hij op kalme toon.

Ooh god waar ben ik in beland?

"Sorry voor dit ongeval maar ik moet mijn vlietuig halen" zei ik en liep weg zonder iets te zeggen.

"Dames en heren we gaan opstijgen!" zei een stewardess door de luidspreker. Ik ging liggen met mijn ogen dicht viel inslaap en kon niet wachten tot ik thuis was mijn nieuwe thuis helemaal voor mezelf.

~•~•~•~•~•~•~•~
*in de straat aangekomen*

Ik bewonderde de straat waar nu mijn huis ook was. Eerder gezegt villa alle huizen waren hier villa's maar diegene tegen over mijn villa was echt het aller grootst.

Ik deed de sleutel in het sleutelgat en de deur maakte een soort lachgeluid. Ja lachgeluid?! Ik dreei me om aan het einde vlak bij een lantaarn pal stond een jongen/man.

Hij had zijn hoofd gebogen en zijn ogen doorboorde de mijne. Griezel.
Ik liep naar binnen en deed de deur dicht. Wauw dit huis is echt geweldig!

Dat mijn ouders dit hadden toegestaan en dat ik zoveel geld had.

Ik zou het huis morgen wel bewonderen nu ga ik alleen op zoek naar mijn slaapkamer en slapen.

En die griezel vergeten

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: May 19, 2015 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

addictedWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu