Mrs Potato Head | Sope

Her zaman bir profesyoneli arayabilirsin.

İlkokulun ilk günüydü.

Dinazorlu çantam ve sarı gömleğimle okula gitmiştim.

Seni öptüğüm günden beri hiç görüşmemiştik,bu uzun süreden sonra ilk görüşmemiz olacaktı. Ve heyecandan karnım ağrıyordu.

Annem elimden sıkı sıkı tutuyordu,sınıfıma geldiğimde en ön sıraya oturdum.

Ve sen geldin,annen çok rahat ve neşeli gözüküyordu. Yani benim annemin tam zıttıydı.

Annen sana benim yanıma geçmeni söylemişti,sen ise hiç bir şey dememiştin.

Sadece kafanı hayır anlamında sallayıp bana garip garip bakıyordun.

Tam arkama oturdun ve bu durum beni çok geriyordu. Her an ne yaptığımı görebilecektin,stresten ellerim terliyor.

Annem ise bu durumu okulun ilk günü olduğuna bağlıyor.

Oysaki tüm stresimin kaynağı sendin Yoongi. İnan ki okulun ilk günü hiç unrumda değildi.

Yani aslında bir tık umrumdaydı,belki arkadaş edinebilirdim.

Seninle 4 yıl boyunca arka arkaya oturmak,güzel bir duygu aslında.

Annelerimiz bizi yalnız bırakıp gitmişlerdi,okulun ilk gününün çok kötü geçeceğini düşünüyordum.

Tam tersi çok eğlenceli geçti,öğretmenimiz yaşlı bir amcaydı ve çok komik birisiydi. Onu çok sevmiştim.

Öğretmenimiz her şaka yaptığında gülüyordun,bende gülüşünü izliyordum.

Aslında gülünce tüm o fesatlığın,şeytanlığın gidiyor biliyor musun?

Olsun,seni her halinle severim ki ben.

İçinde bana karşı biriktirdiğin o kinini de,gülerkenki o masumluğunu da,arabalı pijamanı da ne olursa olsun severim ki ben.