hava cok sicakti, siyah benekli beyaz kedi cok bunalmisti, sicaktan mi yoksa insanlardan mi oldugu ise tamamen muammaydi. cok yogun bir sehrin gobeginde yasiyordu. hayir bir ev kedisi degildi ama ona bakan ve gercekten tek sevdigi insan olan kucuk kiz ona o kadar iyi bakiyordu ki disaridan cogu sehir kedisiyle kiyaslaninca oldukca iyi bir durumdaydi. daha yavru kediyken babasi olan illet bir kedi onlari terk etmis, annesi de kendisini arabanin altinda kalmaktan kurtarmaya calisirken olmustu. bir kardesi falan da yoktu. zaten hayatini bu yuzden kucuk kiza borcluydu. annesi eve almasina izin vermedigi icin disarida bakmisti. cok iyi bakmisti.
yururken bunlari dusunen kedi ayagina bir islaklik degmesi ile geri cekildi. hic fark etmeden sahile gelmisti. belki de bilincalti getirmisti. cunku kendisi sahili cok huzurlu buluyordu. denizin sesi, gunesin batarken denize yansiyan isigi, kumlarin minik hareketleri ve bazen ayagina degen minik su damlalari. sahilin ilerisinde bir taslik vardi. oraya gitmeye karar verip teker teker taslarin ustunden atladi ve hosuna giden bir tanesinde durdu. yerine iyice yerlestiginde yorgunlugun verdigi agirlikla gozleri kapanmaya baslamisti. gittikce agirlasan gozleri tamamen kapandiginda ise derin ve sessiz bir uyku onu kucaklamisti.
bir sure sonra yakinindan gelen kucuk bir cirpinma sesi ile gozlerini araladi. tahmin edebileceginizden daha buyuk bir balik (sanirim yanlislikla) tasin ustune cikmis ve assagi inemiyordu. bizimki kedi refleksleri ile anlik pencelerini cikarsa da daha sonra garip bir his onu durdurmus ve baliga bakmaya baslamisti. bir anda o sekile olmesine izin veremeyecegini dusunup minik patisi ile yavasca onu suya itmis ve baligin tekrsr canlanmasini izlemisti. dakikalar gecmis ancak buyuk balik asla kedinin yanindan ayrilmiamisti. ondan korkmuyor, adeta suya davet ediyordu. uzun bir sure baligi izedikten sonra benekli kedi baligin kendisini bir yere goturmek istedigini dusunup ayagi kalkti. tam tahmin ettigi gibi olacak ki balik da tasliklarin arasindan bir yere gitmeye baslamisti. dikkatli bir sekilde baligi takip eden kedi buyuk baligin durmasi ile durup etrafina bakti. burasi inanilmaz bir yerdi. agaclar goz aliciydi. kelebekler, kuslar her yer yemyesildi. taslardan inip karaya geldiginde kiyida duran baliga bakti ve tuhaf bir sekilde sanki bir seyler duydugunu hissetti. oturup dikkatli dinleyince baligi anlayabildigini fark etti. sadece bakisiyorlardi. ama anlasiyorlardi. balik ona buranin sihirli bir yer oldugunu ve butun canlilarin burada birbirleri ile anlasabilecegini soyledi. ayni zamanda diye basladigi bir cumle kedinin dikkatini bir seyin dagitmasi ile yarida kesildi. benekli kedi gozlerine inanamiyor ve sadece karsisina bakiyordu. orada annesinin bir silueti vardi. ve tekrar baliga bakti. buyuk balik tam olarak cumlesinde bundan bahsedecegini ve burada dunyada daha islerini bitirememis ruhlarin bulundugunu ve bazenleri ise diger dunyadaki varliklarla iletisim kurulabilen bir yer oldugunu anlatti. kedi buna inanamasa da kendiliginden annesinin oldugu tarafa gitmis ve ona minik patisi ile dokunmaya calismisti bunu hisseden anne kedi o tarafa donmus ve gozle gorulur bir bicimde sevinip yavrusuna sirnasmisti. iki kedinin birbirlerine ozlemi gorulmeye degerdi. bu sekilde bu dunyadaki yarim kalan isini bitiren anne kedinin zaten yari saydam olan goruntusu yavas yavas kaybolmaya baslamisti. benekli kedi once sasirmis ve ileri atilmis daha sonra ise sadece bakmakla yetinmisti, ikisininde gozleri doluydu. anne kedi tamamen kaybolduktan sonra bile benekli kedi bir muddet daha ayni noktaya bakmaya devam etti. azar azar kendine gelmeye basladiginda kafasini iki yana sallayip buyuk balik gitmis mi diye kontrol etti. hayir. gitmemisti. kedi minnetle baliga bakmis ve balik o minnet bana ait dercesine sanki gulumsemisti. ikiside birbiri icin oldukca onemli seyler yapmisti. birbirleri ile bakislarken saatler gecmis ve gunes batmaya baslamisti. gunes isinlari kedinin tuylerini aydinlatiyor, baligin hemen uzerindeki suyu parlatiyordu. ancak asil guensin kendi yansimasi.. iste o cok goz kamastiriciydi.
o gunden sonra bu iki canli hep bir araya gelmis bizim kedi hep ayni sahile gitmisti. arada sirada tekrar o yesil mekana gidip annesini gormus ozlemlerini gidermisti. kedi minik kizi o mekana getirmeye calissada birkac denemeden sonra insanlarin gelemedigini anlamis ve buyuk balikla bu kadar sansli olduklari icin sukretmisleri....
bu sekilde insanlarin hep dusman ya da tamamen besin zincirinin parcasi olarak gordugu bu iki varlik dusunduklerinin aksine cok yakin olmus ve insanlarin bir kez daha haksiz oldugunu kanitlamislardi....
