Finally Signing In, Evie.
"Boss mabigat-bigat itong isang ito" banggit ng isang di ko kakilalang lalake. Habang ako ay pinipilit imuklat ang mga mata.
sobrang sakit ng katawan ko at sobrang bigat ng talukap ng mata ko.
pinapakiramdaman ko ang paligid at ang alam ko ay hindi ako safe.
"Tangina buksan mo na kase yan Von!"
para akong nabingi sa aking narinig na salita at patuloy paring nanghihina.
"A-ah" mahina kong sambit sapagkat hindi na ako makahinga sa lagay kong ito.
"Yan"
binuksan na nga ng isang lalake ang nakaharang para saakin na makakita ng liwanag.
naigagalaw ko na medyo ang katawan ko kaya't napapakiramdaman ko na parang asa trunk ako ng isang kotse.
naiiyak naako sa puwesto kong ito kase ramdam na ramdam ko na may papalapit na kamay at haplos sa binti ko.
nahihirapan narin akong huminga.
"Sa wakas r-"
putol na salita ng isang lalake na lalong nagpakaba saakin.
"Boss!"
rinig nalang ng pagkalambong pagkahulog ng kanilang katawan ang narinig ko.
bigla naman isinarado ng kungsino man ang trunk kaya napakapit ako ng mabilis sa tenga ko sa sobrang lakas ng pagkasara nito.
"mmm" i mumbled at patuloy na sinusubukan na makawala.
"sinasayang ko lang lakas ko" sambit ng aking isipan na siyang tunay.
ano pa nga ba ang magagawa ko e ni matalim na bagay wala ako.
isa lang talaga ang pinagdududahan ko kung bakit ako nandito sa sitwasyon na ito.
naimulat ko na sa wakas ang mata ko sapagkat gumagalaw na ang sasakyan.
at ito ay patuloy na tumutulin na.
napatakip ako ng madiin sa aking tenga sapagkat puro putok ng baril na ang naririnig ko sa ma oras na ito.
nahihilo narin ako sapagkat patulin na ng patulin ang nagmamaneho at ganito ang posisyon ko.
na hindi ako sanay.
isan putok ng baril rin ang nanggaling mula sa kotse na ito.
na tila ba'y galit na galit na ang nagmamaneho na ramdam ko mula rito.
"SUNDAN NIYO!"
sa sobrang lakas ng pagsigaw nito ay narinig ko na hanggang dito sa trunk.
isang putok pa ng baril.
at tumama na nga dito sa trunk.
"FuÙck!" aking sigaw na hindi pa masyado maintindihan sa sobrang sakit ng tumama saakin.
tumama ito sa lower leg ko.
at first time ko itong mabaril sa tanang buhay ko kaya't iniyak ko lahat.
sobrang bigat narin ng pakiramdam ko sa mga oras na ito.
sa pagbigat ng pakiramdam ko ay siyang pagbagal ng takbo ng kotse na ito.
tinitiis ko hangga't sa matitiis ko.
kelangan kong mabuhay dahil ako nalang rin ang inaasahan saamin.
bigla namang huminto na ng matindi ang kotse kaya tumama ang ulo ko sa matigas na parte rito sa trunk.
para bang pinukpok ang ulo ko ng isang dalawang libong beses.
hindi ko mawari pero para ba akong nakakarinig ng yapak papunta saakin dito.
sobrang bigat nito at ramdam mo ang galit.
at sa wakas.
natanaw kong muli ang liwanag.
liwanag kung saan blazer lamang din ang aking nakikita...
tila ba natutulala na ang asa harapan ko..
habang bumibigat narin ang talukap ng mata ko.
bumibigat narin ang dibdib ko.
at hindi ko na kinakaya...
kuminang nga ang ID nito na may kasabay na tumutulong dugo...
gusto kong bigkasin ang ngalan niya sa sobrang kintab.
"Ra-Ccruelest driver..."
