(A:N) This is the third chapter of TINAOLS Hope you like it
don't forget to comment and vote ^__^v at sorry sa mga typo errors at wrong grammars
-HoonroroIsMyNameee
Chapter 3:First Date
"Oh "sabi nya sabay hagis dun sa bag ko nung nakita na nya ako
"dahan dahan kanaman , baka malagyan nang dumi to pagnahulog"sabi ko
"Ang arte mo alam mo yun"sabi nya at tumayo na sya at aalis na, pero pinigilan ko sya
Bakit ba? Eh sa gusto ko eh
"Wait lang"sabi ko , napatingin naman sya
"Bakit?"sya
"ayoko pang umuwi sa bahay , samahan mo muna ako"sabi ko sa kanya
"at bakit kita sasamahan?"tanong ko sa kanya
"eh sa gusto ko eh"sabi ko sa kanya,inisnoban lang niya ako ,
Ilang oras din kaming nagtalo na sasama sya sa akin , ang sakit na nga nang tenga ko sa kaka sigaw nya pero in the end nasama ko rin sya ,sinabi ko kasi na pag di nya ako sinama kukunin ko yungg binili ko sa kanya
"Bat nandito tayo?"sabi ko sa kanya,sinabi ko kasi sa kanya nya sa ang bahala kung saan nya gusto kaming mag punta , at dinala naman nya ako sa amusement park
"sakay tayo dali"sabi nya sabay turo dun sa roller coster
"hindi parang mas maganda dun"sabi ko sabay turo dun sa carousel , sumimangot naman sya
"Leche Go pambata yun"sabi nya
"Hindi dun tayo sabi ko at hinawakan ko ang kamay nya para hilain
JL's POV
"sakay tayo dali"sabi ko sabay turo dun sa roller coster
"hindi, parang mas maganda dun"sabi nya sabay turo dun sa carousel , ano nba naman pangbata ,sinimangutan ko naman sya
"Leche Go pambata yun"sabi ko, kasi naman diba 15 nakami tapos sasakay pa kami sa carousel
"Hindi dun tayo" sabi nya at hinawakan nya ang kamay ko at hinila papunta dun sa carousel, bigla akong natulala
Bakit ganito?parang nag stop ang mundo ko
Tapos bumilis yung heart beat ko
Hindi kaya??????????
BINABASA MO ANG
This is not an Ordinary Love Story(TINAOLS)
Teen FictionMinsan ang buong akala natin masarap magmahal ,masakit kapag nasaktan , nasaktan na tayo pero pinilit parin natin , sabi nga nila parng sugat lang yan , hihilom at hihilom rin yan ,Hanap tayo nang Hanap sa taong mahal natin pero ang hindi natin alam...
