Yükseliş'in Başlangıcı

2 0 1
                                    

Tarih:19/12/1983    Saat:10:27

Sabah kalktığımda erken yatmama rağmen çok yorgun hissediyordum.  Sorunun ne olduğunu bilmiyordum ise başlamak için yine iş aramaya çalıştım 3 yıldır işsizim defalarca daire değiştirdim her gün taşınmaktan bunaldım her yeri zenginler satın almıştı işsizlik tavan yapmıştı üstüme kıyafet giyip dışarı çıktım iş ilanlarına bakıyordum 4 saatlik yürüyüşten sonra iş ilanı gördüm mutluluktan gözlerim doldu içeri girdim içerisi restorant ve bar tarzıydı  mekanın sahibi'yle görüştüm elim ayağım titriyordu mutluluktan
"Adınız nedir?"
Kekeleyerek "Roger"
"Fazla tedirginsin nedenini öğrenebilirmiyim?"
Derin nefes alrak dik durdum "bu işte çalışmak için can atıyorum" dedim. Mekanın sahibi beni bir süzdü ve 4dk'lık sessizlikten sonra beni işe kabul etti. Sevinçten bağırmamak için zor tuttum kendimi.
"Yarın 8:30'da başlayabilirsin unutma hata istemiyorum"
Sahibinin yüzüne gururla bakarak "anlaştık" dedim ufak bir gülümseyle beni uğurladı. Evime vardığımda eşyalarım dışardaydı ve not vardı. Notta şunlar yazıyordu "kira'yı çok geciktirdin"
Ama mutluluğumun üstünü örtemedi bu dışarı çıktım ve yeni bir kira yeri baktım 5 saat sonra bulabildim adamla anlaştıktan sonra eve girdim eşyalı bir evdi. Eşyalarımı bıraktım yatağa yattım yatmamla uyumam bir oldu. Sabah saat 07:00'de uyandım restoranta gittim ve işe başladım. Yerleri sildim garsonluk yaptım içeri 3 tane zengin insan girdi fazla sallamadım ama çok geçmeden çevredeki insanları rahatsız etmeye başladılar. Sigara,bağırarak konuşmalar, insanlar rahatsız oluyordu.
Yanlarına gelerek "lütfen sigaralarınızı söndürüp azıcıkta sessiz konuşma şansınız varmı? Çevredekiler rahatsız oluyor"
Adamlardan biri ayağa kalktı bana diklendi sigarasını alıp omuzuma attı ve diklenerek "bana bak senin tüm hayatını bitiririm bana napacağımı söyleyemezsin"
Aynı şekil bende diklendim.
"Bana bak bu-" iş arkadaşım beni geriye çekti ve kendisi onlardan benim adıma başını eğerek özür diledi. Adamlar parayı bırakıp gitti. Arkadaşıma dönüp "neden durdurdun beni?"
Yüzüme ciddi ciddi bakarak "onlara diklenme başımızı belaya sokarsın zengin züppeler bunlar çevresini umursamazlar" patronum beni odasına çağırdı
"Hadi bakalım git"
Odasına giderim.
"İşte yenisin diye söylemedim ama bundan sonra zenginler gelirse ağzını açma ve ne derse desinler itiraz etmeden yap"
Kafamı tamam diyerek salladım.
Saat 21:00 olduğunda içeri garip bir  kıyafet ve maske takan 4 eleman içeri girdi herkes evlerine gitmişti bende tektim.
Onlar oturmadan önlerine geçtim
"Üzgünüm kapalıyız" önlerinde duran adam onlara dışarı çıkmasını söyledi ve dinleyip çıktılar. Biraz korkutuculardı
Aralarında uzun olan kisi bana dönerek "adın Roger doğrumu?"
Sesim titriyerek "evet benim siz kimsiniz?" Bana oturmamı söyledi başta red ettim sonra cebinden silah çıkarttı hemen sözünü dinleyip oturdum.
Silahını masaya koydu bana bakarak "zengin insanlardan nefret ediyorsun dimi? Bize katılmaya ne dersin? Zengin fakir ayırt edilmeden zengin insanları konumlarından düşürecez" rengim soğudu ona bakarak "nasıl yapacaksınız devlet onları koruyor polise rüşvet verip insanları hapse attırıyorlar" adam bana bir kağıt uzattı "daha fazla bilgi istiyorsan bu adrese gel ama üstünde hiçbir şey olmuyacak zaten oraya geldiğinde üstünü arayacaklar eğer üstünde cihaz olursa veya telefon anında öldürecekler haberin olsun bunu bir düşün" silahını alıp çıktı. Ben dona kaldım elim titriyerek kartı aldım ve cebime koydum. Mekanı kapatıp gittim eve.

  

JokerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin