روايه زواج عنيف

الجزء الخامس

ملك:ايه شكلى ايه عارف حاسه أنه كويس وهيبقا حلو على كوتش ابيض وانت.
بصيت ليه لقيته واقف وفاتح بقه بصدمه
ملك:حمزه حمزه.
حمزه:اها
ملك راحت وضربته براحه على كتفه:يا جدع انت.
حمزه:ايوه ايوه حلو.
ملك:امال ايه يا جدع خضتنى.
طارق دخل: ملك ايه الحلاوه ديه.
ملك راحت ليه بابتسامه: عجبتك.
طارق:انتى تعجبى بلد يا حبيبتى.
ملك أحرجت:طيب انا خدها اغير.
دخلت رغد وهى بتعدل شنطتها:حمزه حبيبى أتأخرت عليك.
حمزه:لا خالص.
المهم بعد تسوق كتير اوى بقو بليل.
ملك:حبيبى تحب ناكل ايه
طارق:اى حاجه تعجبك.
ملك وقفت قدام محل بيتزا:تاكل بيتزا.
طارق:ايوه طبعا
طارق لحمزه ورغد:تأكلون بيتزا معانا.
رغد مسكت أيد حمزه:ايوه يا بيبى عايزه اكل بيتزا
ملك بصيتلها بسخرية من طريقتها المايعه.
حمزه:خلاص ناكل بيتزا
دخلو كلهم وطلبو بيتزا
رغد:هروح التواليت ثوانى.
حمزه:تمام .
ملك لطارق:شكل المعده متبهدله ههه.
طارق ضحك قعدو يهزرو شويه لحد ما وصل النادل
النادل:تحبو تطلبو ايه
ملك:عايزه واحده صغيره فاهيتا وانت.
طارق:زيها كده اتنين.
حمزه:بص هات اربعه.
النادل:تمام يا فندم عشر دقايق ويكون عندكم
اتحرك النادل وهو بيكتب الطلبات بس خبط فى رغد من غير ما يقصد.
رغد ضربته بالقلم:مش تفتح يا حيوان
جت تمشى
ملك:استنى عندك.
النادل كان وشه فى الارض
ملك النادل:انت كويس.
النادل حرك رأسه.
ملك:اضربها زى ما ضربتك.
رغد:لا انتى اكيد اتجننتى.
ملك بصوت عالى: بقولك اضربها.
النادل:مش بمد ايدى على حريم.
ملك:راجل ياله بس انا بقا مش راجل وبضرب حريم ورجاله.
رغد:ايه.
ملك بكل قوتها نزلت على وشدها بقلم جااامد لدرجه رغد وقعت في الأرض.
حمزه راح وقوم رغد
رغد بدموع:شايف مراتك عملت فيا ايه يا حمزه طلقها دلوقتى.
ملك:انتى فاكره أن كل الرجاله لعبه فى ايديكى يا بت انتى
طارق مسكها قبل ما تتهور زياده.
طارق:حمزه خدها من هنا.
حمزه اخدها وخرج.
النادل:بجد مكنتش استاهل أن حضرتك تدافعى عنى.
ملك:مش بنى آدم انت اوعى تسمح لاى مخلوق يهينك سامع ده الكارت بتاعى لو حصل واحتجت اى شغل اى مساعده انا موجوده هقف فى ضهرك.
النادل بابتسامه:فيكى جدعنه مش موجوده دلوقتى فى الزمن ده
ملك بضحك:عارفه عارفه وانت كمان هتبقا جدع معايا وتتوصى بالبيتزايه بتاعتى مش كده.
النادل ضحك:طبعا ثوانى
ملك راحت مع طارق على التربيزه
طارق:كان ممكن تصلحى الوضع من غير ما تضربيها
ملك:طارق لو هتدافع عنها يستحسن متتكلمش معايا دلوقتى عشان مش ضامنه نفسى
طارق:ليه هتضربينى انا كمان
ملك بصيت ليه بإستغراب:انت فارق معاك اوى كده ليه ضربتها أو لا هى تخصك فى حاجه.
طارق:لا يا ملك انا قصدى انك تبطلى عاده الضرب ديه.
ملك:من امتى وانت بتحاول تغيرنى على مزاجك يا طارق.
طارق قام بضيق:انا ماشى يا ملك لما تهدى تبقا نتكلم.
ملك:يكون احسن.
مشى طارق وسابها.
تركها لتفكر هل أخطأت في شئ لماذا يوبخها هى تلك الملعونه من تستحق التوبيخ من تظن نفسها ملكه جمال بلا انها مثل انثى النسناس أشد قذاره حتى من الحيوانات شعرت وكأن غضبها زاد وتريد أن تخرجه لا تعلم لماذا هى غاضبه هل بأن حبيبها دافع عن تلك الملعونه ولم يفتخر بها ام من هذه المتكبره التى تعتقد انها ملكه وجميع من حولها رعاه تلك تلك الرغد المتكبره انثى النسناس.
وضع النادل البيتزا على الطاوله.
ملك:لا اربعه ايه بقا سيب واحده بس ليا ولف الباقى شكلى هاكل لوحدى.
حمزه:لا وانا كمان سيبلى واحده
ملك: شكرا يا
النادل:احمد يا فندم
ملك: شكرا يا احمد معلش تعبتك معانا.
النادل:تعب ايه بس انتى فوق راسى من فوق.
ملك ابتسمت:بجد شكرا.
مشى النادل.
حمزه:انتى إلى بتشكريه المفروض هو إلى يشكرك.
ملك:لا هو تعب ويستاهل الشكر ماما علمتنى انى اشكر اى حد يقدملى خدمه.
حمزه:بس بينى وبينك كانت تستاهل كذا مره اقولها تتعامل كويس مع الموظفين.
ملك ابتسمت لما حسيت أنه فخور بيها:بجد.
حمزه:اه بجد انتى كده👍👍
ملك ابتسمت ليه لأول مرة بإمتنان لدرجه حمزه نسى خناقه مع رغد وبقا مبسوط جدا وكأنه عمل حاجه مستحيله.
اكلو وضحكو لاول مره من غير ما يتخانقو وبليل كانو فى العربيه ملك بتبص على الشارع من الشباك وجمبها حمزه بيسوق العربيه وفجأة.
ملك:اقف اقف اقف هنا بسرعه
حمزه وقف وهو مستغرب ليه بتقوله يقف
ملك نزلت بسرعه لولد بيبيع غزل بنات وجابت منه كل إلى معاه واديته حقهم وزياده وراحت عند شويه ولاد وبنات ووزعتهم عليهم وهى بتضحك معاهم وبعدين قعدت وسطهم يأكلو سوا.
حمزه راح عندها بابتسامه:هينفع اقعد معاكم.
ملك مديت ايديها ليه بغزل بنات وهى بتفضيله مكان جمبها.
قعد جمبها وبقا بياكل غزل بنات.
حمزه بضحك:بقالى كتير اوى مأكلتش غزل بنات.
ملك بضحك:اى خدمه يعم
طفل من الأطفال:ابله ابله ينفع تلعبى معانا.
ملك:والنبى هينفع العب معاكم.
طفل بفرحه:اه اه.
ملك:يالا مستنين ايه.
قامت ملك مع الطفل ولفت بصيت لحمزه.
ملك:ايه مش هتلعب .
حمزه قام ولعبو كلهم سوا فى الشارع لحد وقت متأخر.
ملك:خلاص الوقت أتأخر زمان اهلكم قلقانين عليكم يالا كله على البيت.
الطفل:جيم كمان يا ابله.
ملك نزلت لمستواه فى الطول وحطيت إيديها على شعره:مره تانيه دلوقتى لازم تروحو البيت عشان اهلكم وكمان عشان الجو قلب .
وفى نفس اللحظه الدنيا مطرت جامد ملك قامت وهى بتفرد ايديها للمطره.
ام الاطفال كلهم جريو لبيوتهم أما حمزه فراح للعربيه اعتقادآ منه أن ملك هتستخبا فى العربيه هى كمان
لكن لما وصل ملقاش ملك لف لقلها بتلعب وهى بتدوخ وتطنطت بفرحه اطفال بالمطره.
حمزه:انتى يا مجنونه تعالى هتبردى.
ملك:خاف على نفسك بس متخافش عليا المطره مش بتأذينى.
حمزه:ليه حوريه بحر وانا مش عارف.
ملك:لا يا ظريف بس انا والمطره أصحاب من زمان.
حمزه:طبعا طبعا.
ملك:هو انت فاكرنى جبانه زيك بخاف اتبل.
حمزه بعصبية قرب:انا جبان ها.
ملك بضحك وهى بتجرى:شويه.
حمزه جرى وراها وهى كمان بتجرى
لحد ما مسكها من ضهرها وشالها وهو بيدوخ بيها وزى ما يكونو نسيو أنهم بيكرهو بعض أو يمكن مكنوش بيكرهه بعض من الاساس.
حمزه نزلها ولفها والأتنين بقو بيبتسمو لبعض.
ملك اليوم ده حسيت بشعور غريب جدا وحسيت بخطر
ملك اتعصبت لمجرد ما حسيت بالخطر ده
حمزه:مالك وشك اتغير ليه
ملك:مفيش يالا نروح
حمزه اتضايق:تمام قدامى.
ملك رفعت حاجبها:قدامك.
حمزه:مش قصدى اتفضلى يا هانم
ملك بضحك:ايوه كده ادينى برستيجى اديك برستيجك
حمزه:لا وانتى الشهاده لله بتديهونى اوى
ملك ضحكت وهى ماشيه للعربيه:عشان تعرف انى مش حرماك من حاجه.
حمزه راح وراها وركبو العربيه ومشيو
وصلو البيت فى هدوء رهيب.
حمزه اول ما وصلو:هو انتى كويسه.
ملك:المفروض تسأل عن حبيبتك مش انا تصبح على خير يا حمزه
نزلت من العربيه ودخلت.
حمزه:هتجننى ساعات بحسها طيبه وكويسه وساعات بيبقا مفيش أبرد منها وساعات كتير عصبيه جدا وبتضرب اى حد فى وشها يا ترى ايه حقيقتك .
_إثاره الاهتمام هى أول خطوات الحب حين تجد نفسك منجذب لشخص بشده تريد أن تعرف عنه كل شئ كبير كان أم صغير  عندما تشعر أن به لغز وتريد استكشافه هذه بدايه الحب.
دخلت ملك اوضتهم ودخلت الحمام تاخد دش وتصفى ذهنها.
حمزه دخل لقا تليفون ملك بيرن.
حمزه رد:ألو.
طارق:ألو انت مين .
حمزه بسخرية:جوزها المفروض
طارق:بس متقولش جوزها ملك ليا ملك حبيبتى انا ابعد عنها بقا
حمزه:والله لو بمزاجى كنت سبتها من زمان بس مش بإيدى
طارق يزهق:فين ملك وانت بترد اصلا على تليفونها بصفتك ايه.
حمزه يزهق:يوووه قولتلك جوزها.
خرجت ملك وهى بتلف شعرها بفوطه
ملك:حمزه ده تليفونى.
حمزه يزهق:تعالى شوفيه عايزك.
ملك قربت منه واخدت منه التليفون.
ملك:ايوه عايز ايه مش اتخانقت معايا.
طارق:انا اسف
ملك ابتسمت:كل مره تعمل كده تتضايقنى وتعتزر.
طارق:خلاص متزعليش لو عايزانى اعوضك تمام برضو.
ملك حطيت إيديها على كتف حمزه:خلاص نروح الملاهى
طارق:تمام بكره هعدى عليكى تمام
ملك:اشطا
فى الوقت الى كانت ملك بتكلم طارق ومندمجه كان حمزه بيستنشق عبيرها الفواح.
حمزه بإندماج:توت برى
ملك بصيت ليه بإستغراب:طيب يا طارق بكره اكلمك سلام
حمزه:ريحتك توت برى.
ملك:ولاد اللذينه قولتلهم عايزه شاور بريحه اللافندر
جت تشيل ايديها وهى بتلف مسكها جامد
ملك:ايه ده فى ايه.
حمزه وهو مغمض عينيه بقا بيقرب منها
ملك وهى بترجع لورا:شكلك الضرب وحشك انت لو معدتش اليوم من غير ما تضرب بتتعب انا عارفه.
حمزه:مش عارف انتى ازاى كده.
ملك:ازاى كده ايه مالى.
حمزه:على فكره انا احلى من طارق بتاعك ده.
ملك:ايه الثقه ديه يعنى عشان عينيك زرقا تبقا احلى.
حمزه:الله انتى لاحظت عينيا بقا
ملك:طب ابعد يا بابا بدل ما ازعلك.
حمزه:لا ما هو الله يرحمه بقا.
ملك خبطت فى الحيطه بصيت وراها وبتدين لفت ليه بضيق لقيته رفع أيده على رقبتها بيمسح لها مايه من شعرها .
ملك غمضت عينيها لما حسيت بكهربا من لمسته ليها خلى قلبها بيدق جامد.
حمزه بص ليها وقرب ليها ببطء.
ملك إحساسها خلاها تخاف جدا وهى اكتر شعور بتكره هو الخوف فتحت عينيها كان هو قريب جدا منها وشفايفه مش بتفصل عن شفايفها غير انش واحد زقته جامد.
حمزه بص ليها بصدمه.
ملك بصيت لإيديها لقيتها بتترعش.
ملك بصيت ليه بغضب وخرجت من الاوضه كلها.
نزلت جرى لجدها فى مكتبه.
ملك برعشه:جدو انا مش عايزه اكمل انا اسفه مش هقدر اكمل انا اسفه.
الجد كان أول مره يشوفها كده مكنتش متحكمه فى أعصابها بتترعش من خوفها.
الجد :بس أهدى تعالى اقعدى.
قعدت ملك وهى بتفرك فى ايديها جامد.
الجد لف وقعد على الكرسى إلى قدامها:قوليلى إيه حصل.
ملك:محصلش بس يا جدو انا مش قادره اكمل ارجوك سامحنى مش هقدر
الجد:ليه طيب حمزه أذاكى فى حاجه.
ملك:لا اصلا ميقدرش انا إلى بقيت خايفه
الجد:من ايه.
ملك:من نفسى من احساسى لما بيكون قريب منى أو بنضحك وبنهزر سوا أو أو ارجوك يا جدو كفايه كده عليا اقولك خليه يتجوز ولاء هى اصلا هتموت وتتجوز ارجوك يا جدو بلاش انا(عيطت ولأول مره من سنين)انا خايفه اوي يا جدو بجد خايفه اوي
الجد حضنها بحنان وهو بيطبطب على شعرها:طيب خلاص أهدى وخليكى قويه زى حفيدتى إلى متعود عليها مش بتخاف من حد
ملك:يا جدو افهمنى انا مش خايفه منه انا خايفه من نفسى من شعورى.
الجد:خايفه تحبيه.
ملك:مستحيل احبه يا جدو اصلا ده بيحب واحده تانيه وانا كمان بحب طارق انت عارف يا جدو .
الجد ابتسم بإستسلام:طيب أهدى كده ومعلش يا حبيبتى لازم استحملى شويه كمان احنا خلاص قربنا وبعدين إلى انتى بتعمليه مستحيل حد تانى يقدر يعمله وبعدين ولاء ديه بنت عبيطه مش زيك انتى يا حبيبتى.
ملك وهى بتهزر راسها وتمسح دموعها:معاك حق يا جدو خلاص هحاول استحمل عشانك انت وعمتو بس.
الجد باس راسها:حبيبت قلب جدو
ملك:جدو ممكن انهارده انام فى اوضه بابا وماما.
الجد اتنهد:تمام براحتك يا حبيبتى طالما هتبقى مرتاحه.
ملك: شكرا يا جدو.
ملك بعد فتره طلعت ودخلت اوضه باباها ومامتها ولبست الروب بتاع مامتها لانها لما بتلبسه بتحس أن مامتها بتحضنها ونامت على السرير وهى كمشانه على نفسها وكأنها بتحضن نفسها.
أنا عند حمزه كان رايح جاى فى الأوضه كان خايف لا تكون زعلت منه أو مش هتثق فيه تانى بس الوقت أتأخر خرج براحه عشان يشوفها.
ولاء:بتدور على مين
حمزه اتخض وبص ليها بصدمه
ولاء بسخريه:خصيتك مش كده ملك برضو بتقول عليا شبه الأشباح مش عارفه شافتهم فين عشان تشبهنى بيهم اقولك على سر انا حاسه ان ملك شبح اصلا(ضحكت) وسعت منى شويه.
حمزه:بس بس كفايه كلام ملوش معنى قوليلى فين ملك.
ولاء:اولا انا بتكلم كتير عشان مطبقه بقالى كذا يوم ثانيا ملك فى اوضه باباها ومامتها.
حمزه سابها ومشى قبل ما تكمل وصله الرغى بتاعها.
راح عند الأوضه إلى ولاء شاورت عليها وفتحها براحه لقا ملك نايمه فى نص السرير وشكلها بتعيط وبتتشحتف بس مش باينه من الزعبوط بتاع الروب إلى لبساه.
الجد مسك الباب وقفله عليها.
حمزه بصدمه:جدو جدو انا
الجد:تعال معايا.
حمزه راح مع جده المكتب.
حمزه:انا انا.
الجد:بتحبها.
حمزه:لا طبعا.
الجد:انت عارف انا بتكلم على مين.
حمزه:على ملك مش كده.
الجد:لا مش كده ملك قالتلى أنك بتحب واحده تانيه.
حمزه:حصل ملك كمان بتحب واحد تانى غيرى
الجد'ملكش دعوه بملك خليك معايا بتحب البنت ديه
حمزه:ايوه.
الجد:تعرفها بقالك قد ايه.
حمزه:سنه ونص تقريبا.
الجد:طيب بحثت عنها كويس
حمزه:لا ليه هبحث عنها يعنى
الجد:وانت اى واحده تيجى وتقولك بحبك تحبها كده.
حمزه:وابحث ليه يا جدو هو انا مخابرات.
الجد:مش عايز كلام كتير عايز اسم وسن البنت ديه وكل التفاصيل إلى تعرفها عنها وانا ابحث عنها زى ما بحثت عن طارق.
حمزه:مش عارف تفاصيل كل الى اعرفه ان اسمها رغد.
الجد:كمان متعرفش عنها حاجه امال كنت هتتجوزها ازاى.
حمزه:لسه متكلمناش عن الموضوع ده عشان كده مدخلناش فى تفاصيل كتير
الجد:طيب معاك صوره للبنت ديه.
حمزه:ايوه على تليفونى ثوانى (طلع صوره على تليفونه) أهى.
الجد بص عليها بقرف وبعدين بص لحمزه:هى ديه
حمزه:اه هى مالك قرفان كده ليه.
الجد:وله حاجه (طلع تليفونه وصور الصوره) اتفضل على اوضتك وحاول تتجنب ملك اليومين دول عشان هى نفسيتها تعبانه بقالى كتير مشوفتش دموعها انهارده شوفتها وانا مش بحب اشوفهم انا بحذرك يا حمزه لو أذيت حفيدتى فى يوم مفيش حد هيقفلك غيرى .
حمزه:أذيها ازاى يعنى يا جدو انا جوزها على فكره بس الظاهر أن محدش عايز ده لا انت وله هى امال خلتنى اتجوزها ليه
الجد:والله غصب عني ديه وصيه ابوها.
حمزه:نفسى اعرف خالى كان بيفكر فى ايه.
الجد: معرفش بقا.
حمزه:عن أذنك يا جدو.
طلع حمزه وهو متعصب جدا من معامله جده مكنش عايز يدخل الاوضه وملك مش فيها عشان كده دخل عند مامته إلى انبسطت بيه اوى واخدته فى حضنها وشديته وقعدت على السرير وحطيت رأسه على رجلها وبقيت بتلعب فى شعره.
حمزه:ماما هو انا وحش.
مامته هزيت راسها بلا.
حمزه:امال ليه محدش بيحبنى لا ملك ولا حتى جدو.
مامته كانت بتسمعه وبس
حمزه:انتى عارفه انى سيبتك غصب عني مش كده مش عشان انا مش بحبك لا انا بحبك واكتر من بابا كمان بس كان غصب عني كنت خايف عليكى اوى احسن يأذيكى وله يقتلك عشان بس انا اختارتك عشان كده اختارته كنت مجرد مراهق مكنش هقدر احميكى.
مامته سندت راسها على كتفه وهى مبتسمه براحه
تانى يوم صحيت ملك بصداع من كتر العياط
ملك بصيت على نفسها فى المرايا:ياااه بقالى كتير اوى معيطتش لدرجه شكيت أن مبقاش عندى دموع بس عوضا كل إلى فاتنة امبارح (ضحكت على نفسها) ويارتنى فاهمه انا كنت بعيط ليه.
دخلت اخدت دش وخرجت ومشيت لأوضته بس وهى ماشيه كان فيه طبق فاكهه على تربيته فى الطرقه وقفت تقطع التفاحه وتاكلها.
خرج حمزه من باب الاوضه إلى جمبها وهو بيتاوب لقاها فى وشه
حمزه بصدمه:ملك
ملك بسخرية:شوفت عفريت.
حمزه بابتسامه:انتى كويسه
ملك: احسن منك كمان
حمزه:يارب دايما.
ملك بضيق سابت التفاحه ومشيت
اخد حمزه التفاحه واكلها وهو مبسوط أنه شافها.

استووووووب ايه هيحصل تانى ملك مش عارفه هى حاسه بإيه وخايفه والتانى ماشى مع قلبه من غير ما يحس وبعدين هنعرف الباقى بعدين كان معكم الكاتبه منار مجدى