Türkiye'ye geliş

45 4 0
                                    

Adım Deniz babamın işleri nedeniyle Amerika'dan Türkiye'ye geleceğiz. Bu durumu hiç sevmiyorum .Babamın işleri yüzünden hep başka ülkelere gidiyoruz. Yeni bi ülke yeni bi çevre ve yeni arkadaşlar.Arkadaşım olmasını istemiyorum.Çünkü ona bağlanınca ayrılmak zor oluyor.Bu yüzden gittiğim yerlerde kimseyle konuşmuyorum.Tek başıma oturuyorum.Herkes sorular soruyo ama ben cevap vermiyorum. Herkes bu durumu garipsiyor ama bilmiyolar işte.Ailem de bu durum için endişeleniyolar.Hiç arkadaşımın olmamasına benim kimseyle konuşmamama ama onlar da alışır yakında.Hep insanlardan nefret ettim bu yüzden.Beni anlamadıkları için .Beni hep garip bi insan gördükleri için nefret ediyorum hepsinden.Birazdan uçak kalkacak .Yeni bir hayata merhaba diyeceğim.Ama o hayat da sona erecek.Ve yolculuk başladı .Klasik ilk yardım hareketleri gösterilir.Hostesler konuşur .Uçak havalanır.Bu sefer yolculuk uzun sürcek.Babam Türk olduğu için bi kere daha Türkiye ye gelmiştim.ve türkçe ögrenmiştim babam sayesinde.Acaba nasıl bir okula gideceğim? Nasıl bir evde oturacagım? Bunları düşünürken uyuya kalmışım.Kalktığımda uçak inmek üzereydi. İstanbul a geldik.Babam hemen bir taksi çevirdi.Babam ben ve annem bindik taksiye.Annem her zaman ki gibi taksinin camından magazaları incelemye başladı.Babam telefonla konuşmaya .Beni düşünen yok tabi. Trafik çok yoğundu.Uzun bir süre sonra evimize geldik.Bu ev bahçeli çok büyük bir evdi. Hemen kendi bavulumu alıp odamın neresi olduğunu sordum.Babam tarif etti.ve hızla odama çıktım.
Yol çok uzun olduğu için hemen yatağa attım kendimi.Sabah babam uyandırdı.Hemen kalkıp üstümü değiştirmemi ve kahvaltıya inmemi söyledi.Her ne kadar istemesemde zorla kalktım ve kahvaltıya indim .Ücümüz kahvaltı yaptık.Dışardan çocuk sesleri geliyordu.Camdan dışarı baktım. Disarda bir kac cocuk basket oynuyordu. Ben hiç mutlu olmamıştım hayatımda benim hiç arkadaşım olmamıstı.Tüm günüm neden mutlu olamıyorum sorusuna yanıt aramakla geçti. Ama hiç bir cevap bulamadım.Ve çocukları dışardan izlemeye devam ettim.Akşama doğru babam eve geldi.Beni odama gönderdiler.Annemle uzun uzun konuştular .Kesin benimle ilgiliydi.Konuşmaları bitti ve akşam yemeğine çagırdı annem .Her zaman ki gibi hiç konuşmadan yemeğimi yiyordum.Babam günün nasıl geçti iye sordu.Sadece hiç cevabını vermekle yetindim.Babam da kafasını salladı ve yeni bi ülkeye geldik yeni bir çevre yeni bir okulun olacak.Okulun çok iyi bir eğitim veriyor orada çok başarılı olacagını düşünüyorum dedi. Okul ne zaman başlıyor diye sordum iki gün sonra yarında annenle birlikte dışarı çıkar okul için gerekli malzemeleri alırsınız dedi.Hiç cevap vermedim yemeğimi yiyip yukarı çıktım.Biraz camdan yıldızlara baktım ve gitarımı elime alıp saatlerce çaldım.Beni rahatlatan şey bir gitar calmak bir de basket oynamak.

Nefret mi Sevgi miHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin