Merhaba ben Misty , 26 yaşında genç bir yazarım.. şehir çok kalabalık beni yoruyor ama yapıcak birşeyim yok. 4 senedir burda yaşıyorum gezmek için gerçekten harika bir şehir fakat yaşamak için aynısı diyemeyeceğim.. burdan gitmeyi bir çok kez düşündüm fakat düzenimi bozmak istemiyorum. Zorda olsa buraya alıştım.
Ama bir yazar olarak daha sakin ve rahat bir yeri tercih etmek istiyorum.. şehir dışında güzel bir evim var. Eğer bir sorun olmazsa bu ay oraya gitmek istiyorum. Yaklaşık 3 yıldır oraya gitmedim. Aceba nasıl bir yer oldu tabi ev değişmemiştir ama ortam değişmiş olabilir.. çevresi ağaçlarla kaplı bir yerdi en son.. ıssız bir sessizlik barındırıyordu.. eminim daha ürkütücü olmuştur ama orayı seviyorum benim için en mükemmel yer orası.. yanlızlıktan ne kadar korksamda bir o kadar rahatlatıyor beni , hem yeni kitabım için daha iyi olacak..
Bunları düşündükçe daha erken gitmek istiyorum..
birkaç arkadaşımla görüştükten sonra gitmet istiyorum..
~2 gün sonra~
Bugün toplu bir şekilde arkadaşlarımla buluşacağım. Onları seviyorum..
Küçük bir parti vereceğiz.. sevdiğim gecelerden biri olacağından eminim.
Sonunda beraberiz!. parti alanına girdik.
Tahmin edebileceğin herşey burda vardı..
Güzel bir şarkıyla partiye başladık.
~saat 00:24 geçiyor~
Saate baktığımda çok geç olmuştu sanırım fazla içmiştim saatin farkında bile değilim..
Arkadaşlarla vedalaşıp zorda olsa dışarı çıktım.
Kahretsin! arabanın anahtarını bulamıyorum çantama koymuştum bundan eminim!
Birden aklıma telefonu çıkarttığımda düşmüş olma ihtimali geldi. Hemen içeri girdim ve oturduğum yere doğru adımladım. Masanın üstünde yoktu yere düşmüştür diyerek yere doğru eğildim.. âhh , işte burda sonunda buldum. derin bir nefes çekerek kapıya yöneldim. aniden ortam sessizleşti ve karardı.. aldırış etmeden çıkışa yöneldim, hızlıca birine çarptım..
~hadi ama şurdan çıkamayacakmıyım~ uzun biriydi yüzüne bakmadan pardon diyip uzaklaşmak istiyordum
-pardon
Cevap vermesini beklemeden kapıdan çıktım ve arabaya bindim başım ağrımaya başladı..
Lanet olsun bundan nefret ediyorum.
Biraz fazla içmiştim umarım bu sorun olmazdı. Eve yaklaşmıştım, ortam normalden çok daha sessiz ve ıssızdı
...
Aman tanrım! Diyerek fireni fulledim. Birine çarpmıştım kahretsin! Hemen arabadan indim ve etrafa baktım. Kimse yoktu bu nası olabilirdi ona çarptığımdan eminim! kanlar bile duruyor..
-kimdi o ?
-nasıl olurda bir anda kaybolabilir?
-ya bir insan değilse..
-bu ne anlama geliyor?
Aklımdan bin türlü soru geçiyordu
Kendimi korkutmadan arabama bindim ve hemen eve doğru yol aldım
~10 dk sonra~
Sonunda evdeyim
Yol boyunca çarptığım kişiyi düşündüm..
Ne olabilirdi? , Nasıl olabilirdi?
Kafam yerinde değildi bende yatmaya karar verdim sabah düşünürüm artık..
~saat 8.48~
Gözlerimi açtığımda saat 9 a geliyordu. Kalkıp elimi yüzümü yıkadıktan sonra güzel bir kahvaltı yaptım..
aklıma dün olan olay geldi bir sürü soru geziniyordu kafamda ama hepsi yanıtsızdı..
Bu konuyu fazla düşünüp kafamı yormak istemiyorum bu yüzden fazla üstüne düşmedim nede olsa 1-2 güne unuturum.
~
Bugün eşyalarımı toplayacağım sonunda evime gidiyorum.
Tabiki heyecanlıyım 3 yıldır görmüyorum oraları , zaman geçirmek güzel olacak diye düşünürken eşyalarımı toplamaya başladım
Bugün tüm işleri bitirir yarın sabah da yola çıkarım diye düşünüyorum.
Bavulum hazır.
Ev temizlendi.
Ee işler bitti demek oluyor bu, zaten akşam oldu..
Kendime kahve yapıp balkona oturdum favori kitaplarımdan birini elime aldım ve okumaya başladım.. bu hissi seviyorum..
Dünkü gibi yine etraf sessizdi. Ne oluyor bu insanlara ben gidecekken mi sessizleşiyorlar. Anlamıyorum cidden.
Bir süre kitap okuduktan sonra bir anda ortalık karanlıklaştı ne olduğunu anlamak için kitabı masanın üzerine bırakıp ayağa kalktım. Işığın birini kontrol ettim evet elektrikler gitmişti..
Tekrar balkona gidip bir süre daha oturmaya karar verdim.
Kavhe mi yudumlarken etrafı izlemek zevkliydi taki aşağıdaki karanlık yansıma'yı görene dek.. biri vardı sanki etrafı geziyordu bu ıssızlıkta ne yapıyordu?. hemde yanlız başına. Bir türlü net göremiyordum.. yansıma gibiydi yoktu ama vardı.. dün çarptığım şey gibi.. aklıma gelen şeyle buz kesilmem bir oldu. Ne yani o şey bu olabilir miydi ?
Korkuyla içeri girdim kapıyı kapattım neyseki evde birden fazla pilli lamba vardı.
Hepsini yakıp evi aydınlattım. eskisinden bir farkı yoktu. Pencereleri ve perdeleri kapattım .ardından odama gidip yatağa uzandım..
-bu normal miydi?
-gerçekten onu gördüm mü?
-yoksa kafayı mı yedim?
~~~
Bütün bunları düşünürken saatin farkına bile varmamıştım.
-ne yani saatlerdir sadece karanlık bir yansımayı mı düşünüyorum?..
~saçma , çok saçma geliyor ama onu gördüm.
...
Artık gözlerim kararıyordu. Sabah ~07.00~'ye alarm kurup kendimi uykunun kollarına bıraktım..
~~
Alarm sesiyle kalkmıştım , başım ağrıyordu , sanırım fazla düşünmekten..
Kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve ardından güzel bir kahvaltı yapıp eşyalarımı arabaya yerleştirme başladım.
Az sonra yola çıkacaktım..
Son birkez evi turlayıp unuttuğum bir şey varmı diye kontrol ettim.
-Evet herşey tam!
Kapıyı kitledikten sonra arabaya bindim.
~sonunda yolculak başlamıştı..
2-3 saate orda olacağım. Tabi trafik zamanımı almazsa..
~1:37 dk sonra~
Trafik tahminimden çok daha azdı.
Ee bu tabiki benim işime geldi..
Tahminimce 40 dk sonra orda olacağım.
Yolda zaman geçerken sevdiğim şarkılardan birini açtım..
~
Bu hoşuma gidiyordu..
..
Birkaç şarkı dinledikten sonra içimi garip bir his kapladı sanki yanlız değildim.. dönüp arka koltuğa baktım daha sonra sağa ve sola
, görünürde hiçbir şey yoktu. Kendimi mi korkutuyordum.?
Yoksa bu bir uyarımıydı?
Lanet olsun yine o yansıma geldi aklıma!
-Sahi neydi o?...
~eve son 10 dk~
Eve çok az kaldı , neredeyse geldim.
sonunda evdeyim..
Eşyalarımı araban çıkartıp kapının önüne koydum.
Anahtarı çıkartıp kapıyı açtığımda hayrettler içinde eve bakıyordum..
Sanki ben yokken biri burda yaşamış gibiydi..
En son bıraktığımda böyle olmadığı konusunda yemin bile edebilirim.
Herşey düzenli bir şekilde yerleştirilmiş..
Sanki daha dün biri burdaymış gibi..
Bekle!?
-Nasıl olur?
-kimdi bunu yapan?
-ve neden burda yaşamayı tercih etmişti? Hemde benim evimde..?
