Tuanna yagmur ve ben bir geziye gittik mangal yaktik uçurum kenarindaydi biraz tehlikeli ama eglenceli manzara super tüm yerler görunuyor sonra bebekler rehatsiz oldu aglamaya basladilar cadir da kalamadilar biz de arabaya gecelim dedik hep beraber irda kaldik sabah be ekler uyanmis ve freni indirmisler o sira da aglama sesi ile uyandik ve biz de biran sasirdik rüya goruyoruz sandik ama degilmis o his ölüm hissi orda o hissi içime cektim ve birseyler dusunmeye basladik ama hicbirsey gelemedi derken yağmur tek tek bagajdan cikalim dedi biz tabi önce tuannayi cikardik Hem en hafifimiz o hem de çok hastan astim gecirirse araba düser biz hemen sonra Yağmurun oğlu sonra Yağmur çıkti kizlar ezgi önce sen çik dedi ben hayir dedim neymis efendim ben bebege gore agirmisim ama tabi ki cikmadi derken oğlum adimi attigi an araba ileri dogru gitti iste simdi düsüyorduk sanirim o sira da bir kampci geldi beni cikardi ben ciktigim an iste araba birden düstu orda ben çigliklar attim oğlum ölmüstü düsmuştu ben ucurumdan baktim ve bebek sesleri ağlama sesleri ben hemen bir yerden indim oğlum arabanin koşesine sıkısmis yardim cagirdik ama o nefes almiyordu ben orda krizler gecirdim ve iste o ana asil acimi yasadim o aci bana ölüm acisi gibi kalbimin tam ortasina saplandi ben ne yapacagimi bilemeden ağladim tek yaptigim ve iste o günden beri insanlarla konusmayi biraktim kücuk bir evde yalniz sadece kitaplarla yasadim o günden beri kimseyi gormedim her oglumun dogum gunun de oglumun mezarina gidip karsilikli birseyler icip pasta kesiyoruz ve agliyorum ve kendi dogum gunume gelirsek kimse gelmiyo yalniz basima kitap okuyarak geciyorum ve tek bir radyo da sarki dinleyerek hayatinin sonuna kadar boyle devam eder....
Hikayem bitti yeni bir hikaye yazmaya basladim Ilk askim diye okursaniz cok kutlu olurum
