𝘴𝘵𝘰𝘭𝘦𝘯 𝘬𝘪𝘴𝘴 <3 •ˢᵒᵘᵏᵒᵏᵘ•

chapter 8

+505...

Sabah uyandığımda neden yoktun

Kendimi şey gibi hissettim aq

Tek bildiğin gitmek

*Görüldü*

Ne?!

Sen ciddi misin

ŞU SİKTİĞİMİN MESAJINA CEVAP VER DAZAİ !

SENİ TANIYAMIYORUM AMK

Gerçi...

Hiç tanımamıştım ztn haklısın

Öylesine tanıştığım ve bir kaç kez evime gelen bi adam

Umrunda bile değilim

Ama sende benim için öylesin

*Görüldü*

~

Kahve saçlı adam ekrana düşen bir damla gözyaşıyla irkildi .

Ağlıyor muydu yoksa ? Neden cevap veremiyordu ki ? Söyleyip de kurtulsaydı işte .

Gerçi nasıl söyleyebilirdi ki ?

-flashback-

Camdan içeri sızan gün ışıklarıyla kahve gözlerini aralamıştı. Şuan Chuuya'nın yatak odasındaydı .

Yanında yatan ve kalbini ısıtan o kişi , gülümsemesine neden oldu .

Bu görüntüye daha fazla dayanamamış olacak ki yanına yaklaşıp yanağından öptü .

Fakat Chuuya hâlâ uyanmamış ve uykusumda kendi kendine mırıldanmaya başlamıştı. Bu görüntüye sırıtmamak elde değildi.

Yüzündeki sırıtış telefonundan gelen titremeyle bölündü. Eline yavaşça telefonu almış ve açmıştı.

"Dazai Osamu ile görüşüyorum değil mi?"

"Evet?"

"Hastane sonuçlarınız çıktı, sizinle görüşmemiz gerek"

-flashback end-

Sonrasında olanlar olmuştu zaten.

Yaşamak için çok az vakti vardı, aslında bu olaylar belki Chuuya ile tanışmadan önce olmuş olsaydı çok mutlu olabilirdi.

Üzüldüğü şey ölmek değil, Chuuya yı yalnız bırakacak olmasıydı.

Yüzünde ifadesiz bir surat belirdi , sırtını duvara yaslamış yerde otururken .

Yüzleşmek en iyi seçenek diye düşündü.

~

Chuuya elinde bir kaç poşet ile marketten dönmüştü. Kapının kilidini yavaşça çevirip eve girmiş , ayakkabısını düzeltikten sonra içeri adımlarını atmıştı.

Fakat mutfakta karşılaştığı görüntüyle nefesi kesilmiş ve tüm poşetleri yere düşürmüştü.

"Naber?"

Demişti Dazai masaya yaslanmış bir şekilde.

"Seni orospu çocuğu!"

Diye yakasından tutup sarsmıştı Chuuya ve devam etti.

"İstediğin zaman gelip istediğin zaman siktir olup gidemezsin!"

"Kusura bakma kafam biraz dağınıktı da"

Chuuya derin bi iş çekmiş ve Dazai ye atabileceği en sert yumruğu atıp tezgahın üstünden bıçak almıştı.

"Defol git evimden"

Demişti bıçağı ona doğru tutarken.

Dazai ise elini yavaşça bıçağın üstünde gezdirmeye başladı.

"Ölümüm keşke senin elinden olsaydı , ama ne yazık ki kendi bedenim beni öldürecek zaten"

"Ne ?"

Demişti Chuuya gözlerini ona dikerken.

"Sabah yanında uyandığımda hastaneden telefon aldım , seni endişelendirmemek için evden çıkıp gittiğimde de bana ölümümün yakın olduğunu söylediler"

"Yalancı"

"İstediğine inan Chuuya, seni tanımak güzeldi"

Demişti Dazai arkasını dönüp kapıya doğru ilerlerken.

"Bekle!"

Demişti Chuuya,  Dazai nin kolundan tutarken. Dazai ise hafifçe gülümsemişti.

"Dinliyorum"

Diyecek kelime bulamayan Chuuya ise tek bir şey yapabilmişti. Onu öpmüştü.

İkiside sertçe birbirlerini öperek salona doğru geçmişlerdi .

Nefes almak için geri çekilmişti Dazai, yüzünde hafif bi sırıtış vardı. Ellerini kendisine koyulaşmış gözlerle bakan Chuuyanın saçlarına yerleştirdi.

"En güzel gecemizi geçirelim"

########

Aman aman nerelere geldik.