Gaston En De Tijdmachine

De tijd die ik in Rome spendeerde

Ik ben enorm trots om Romein te zijn. Elke dag bewonder ik de mooie natuur en zijn prachtige mensen.  Maar toch had ik altijd al een ambitie gehad om de toekomst te betreden. Die droom, zou vandaag eindelijk waar komen. Octavianus onze dappere keizer heeft namelijk een nieuwe uitvinding ontworpen:
De Octo-Romeinen-tijdmachine.

De geliefde keizer koos een aantal loyale Romeinen uit om de tijdmachine te onderzoeken, en eventueel ook te gebruiken. Misschien met genoeg hoop en wilskracht zullen we daadwerkelijk in de tijd kunnen reizen.

"Geliefde Romeintjes van me, ik, de almachtige, de geliefde, de moedige en alsmaar beeldschone  keizer heb een verbazingwekkende mededeling voor jullie. Aanschouw, mijn gloednieuwe uitvinding, De octo-romeinen-tijdmachine!”

Er viel een pijnlijke stilte in het land. Even was het stil in het West Romeinse rijk. Maar aan de gezichten van het volk te zien waren ze erg opgewonden. Hun eigen keizer had namelijk de uitvinding van het universum gemaakt. Ze waren er zelfverzekerd in dat octavianus alles zal veranderen.

Na een stilte waar het leek alsof de tijd tien keer trager ging, begon heel het rijk in overwinning te klappen, daarna begonnen ze te zingen en te dansen. En het grootste feest van de geschiedenis werd geboren. Ze aten en dronken de wijn recht uit bacchus zijn handen. Hij is de Romeinse god van de feesten, wijn en enthousiasme. Ze dansten luidruchtig en lachend rond het hete kampvuur waar ze offeringen in gooiden van de zoetste vruchten die ze maar konden vinden. Ze zongen liederen ter ere aan apollo en leefde in harmonie voor alle goden die ze maar konden aanbidden. Maar dat was de laatste avond dat ze zonder zorgen door het leven gingen. Ze moesten eens weten wat hun de komende dagen te wachten stond.

Ik vond het gewoonweg fantastisch, bewonderd door de schoonheid van het universum lag ik met mijn rug in het zand. kijkend naar de miljoenen miljarden sterren die fonkelden in de verduisterde hemel. Ik zal het hier enorm missen. Daar was ik zeker van. Maar ik moest mijn dromen volgen. Dat had ik mezelf beloofd. En niets zal mij kunnen stoppen van mijn ambitie zelfs als zou er mij onsterfelijkheid beloofd  zou worden Door zeus. Toch blijf ik maar hopen  dat ik ooit mijn prachtige rijk weer kan terug zien. Wie weet wel met een prachtige evolutie. Als ik nu naar de toekomst rijs, dan weet ik of het alles waard was. En of octavianus zijn grote belofte van een grootste uitvinding zal houden.  Maar dat weet ik nog niet zeker, Octavianus is namelijk niet de meest professionele wetenschapper. Want wat als Rome valt? Wat dan? Zal octavianus nog heersen? of zou hij eindigen als zijn dode neef julius caesar? Maar de kans lijkt me klein. stel je voor lol drieëntwintig keer neergestoken. haha i would never. Het zou mij al verbazen moest ik veilig in de toekomst belanden. Want om eerlijk te zijn lijkt octavianus een beetje loko.

Het was bijna tijd ik zou zo mijn reis naar de toekomst beginnen via het colosseum, waar De Octo-Romeinen-Tijdmachine zich gevestigd had. Ik heb al afscheid van mijn familie en vrienden genomen, Ik heb de goden prachtige geschenken beloofd. en ik heb mijn hond een high five gegeven.  het enige wat ik nu nog kon doen is knoflook eten. Mijn dokter zei dat je daar sterker van wordt en je spieren groeien met een snelheid van een ruimteschip. Ik weet wel nog niet wat dat is. Daarvoor moet ik naar de toekomst gaan.

Na en grote dosis aan knoflook te eten alsof het mijn doping is. had ik vloeibare diarree op de romeinse wc’s om een laatste kakje achter te laten in het rijk van rome. Dit is mijn afscheidscadeau, ah ja trouwens ik als dappere  Romein heb een enorme hekel aan Oliver Nipple die Griekse dichter. Want ten eerste hij is een Griek en als we elkaar dan leuk zouden vinden zou het bijna als romeo en juliet zijn en dat moet nog Oliver Nipple…  ach ja dat is dan weer een ander verhaal om te vertellen. Maar nu heb ik dus zijn naam op mijn wc steen geschreven zodat ik er mijn kont mee kan vegen en mijn afscheid kakje op kan smeren. Speciaal voor Oliver.

Maar nu moet ik echt naar het Colosseum Ik bedoel daar ben ik al maar ik zit gewoon op de pot. Ik moet alleen nog snel ff mijn kont afvegen. en het is toch  maar 1 minuutje wandelen.
Het was eindelijk zo ver het moment waar ik zo lang op gewacht had: we mochten de Octo-Romeinen-Tijdmachine gebruiken.

eind hoofdstuk een want dit is een cliffhanger muhahaha