İki bölüm art arda paylaştım. Umarım beğenirsiniz.
-
Ufkunu İzlediğim Tek Güneş
Ayların verdiği özlemle alıyorum elime kağıdı kelimi,
Anlatamadığım her gün için canım yanıyor habire,
Güzelliğin ölçüsünü gözümde çok büyüttüm belki de;
Güneşin doğuşu yeni bir başlangıç herkese.
Islanmıyor artık yanaklarım gözyaşıyla,
Uğruna öleceğim sevgili, şimdi çok uzaklarda.
Gökyüzü bizi birbirimize bağlasa da,
Yüreğim dayanmıyor artık tek bir ızdırabına...
Yazmıyorum artık aşk dolu nameler,
Yüreğimdeki ateşi söndürdü belki gelenler,
Her nefeste ismini hecelediğim, saatlerce kendi aklımda kurduğum kelimeler,
Sevgisiz ufka bakar gibiyim artık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Kalemden Dökülenler
PoetryAyırdığınız iki dakikayla bir daha ayrılamayacağınız bir serüven başlayacak ...