ben sustuktan
ve uyuduktan sonra göğsümdeki sancılar
biter sandım, unuturum
son bulur bu ıslak bakışlar
ama hayır
bir ateş var kalbimin üzerinde
herbişeyi denedim, sönmek nedir bilmiyor
her sabahla yeniden ve yeniden yanıyor
ve bu yara
tamda senin saplandığın yerden kanıyor
şimdilerde
gerçek rüya, rüya gerçekmiş gibi
uyanışım dudağından olacakmış gibi geliyor
tam da şimdi
bir şiir dökülüyor gözümden dudağıma
hiçbir cümlem
içimdeki seni anlatmaya yetmiyor...
