"ယွန်းငယ် ဂျန်နီဖာမွေးနေ့လိုက်မှာမလား"
"အင်း"
"ဒီအင်္ကျီ၀တ်လိုက်တယ်"
"တကယ်လား"
"ဟုတ်တယ် ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"
"ဟျောင်းက ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုတော့၀တ်ရမှာပေါ့"
"လိမ္မာတယ်"
.......
"ဟောရောက်လာကြပြီလား"
"ဟုတ် "
"ဟီဆွန်းကဒီအင်္ကျီနဲ့ကြည့်ကောင်းနေရော"
"ကျေးဇူးပါဗျ"
"လာလာဒီဘက်ကို "
"ဟုတ်...လာယွန်းငယ်သွားကြမယ်"
"ဟုတ် ဟျောင်း"
.......
"ကဲအခု gameကစားကြမလား"
"ဘာ gameလဲ"
"စုံစမ်စိ ရှုံးရင်ခိုင်းတာလုပ်ရမယ်"
"အေးချချ"
"ဂျန်နီဖာအရင်စ"
စုံစမ်စိ
"ရှုံးသွားပြီဟားဟား"
"အဲ့တော့ဘာလုပ်ရမလဲ"
"ဒီထဲကနင်သဘောကျတဲ့လူကိုစကားအနည်းငယ်ပြောပြီးနမ်း"
"ဟင်"
"တကယ်လိုအနမ်းခံရတဲ့လူက ရုံးရင်တစ်ခြားလူကိုပြန်နမ်းရမယ်"
"ဟာ"
"လုပ်တော့"
ဂျန်နီဖာတစ်ယောက် ဟီဆွန်းဆီကိုရောက်လာတယ်။
"ငါလား??"
"ညီမလေအကို့ကိုသဘောကျတယ် ညီမကောင်လေးဖြစ်ပေးပါလားဟင်"
"ဗျာ"
ဂျယ်ယွန်းရဲ့အပြုံးတွေပျက်သွားပြီးသူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ ဟီဆွန်းကဂျယ်ယွန်းမျက်နှာပျက်သွားမှန်းသိလို့ ဂျန်နီဖာလာနမ်းတာကို ရုံးလိုက်တယ်။
"ဟား ဟီဆွန်းရှုံးပြီ တစ်ယောက်ယောက်ကိုနမ်း"
အဲ့ချိန် ဟီဆွန်းက ဂျယ်ယွန်းဆီသွားပြီး..
" ချစ်တယ်ယွန်းငယ် ကိုယ့်ဘ၀မှာမင်းပဲရှိတာမလို့စိတ်မပူပါနဲ့"
"ကျွန်တော်လဲချစ်တယ်"
(နှစ်ယောက်သားဘာညာဘာညာ အစစ်မရှ)
လူတွေအများကြီးရှိတဲ့နဆရာမှာအငြင်းခံလိုက်ရတဲ့ ဂျန်နီဖာကတော့အရှက်တွေကွဲပြီး အိမ်ထဲကအိမ်ပြင်တောင်မထွက်ချင်တော့ပါဘူး
"ရှင်းမ်ဂျယ်ယွန်း!!! နင့်ရဲ့ဟီဆွန်းကိုငါရအောင်ယူပြမယ်။"
