PROLOGUE

516 47 29
                                    

DISCLAIMER:
This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author's imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental. ... This novel's story and characters are fictitious. Read your own risk.

_______

"Mommy!" I heard a Shout inside the bedroom, I just shook my head and sighned.

I smiled as i entered the bedroom. I saw my son lying in the bed. "What happened? Why are you shouting again?"

My son open his eyes. "Mommy, I'm hungry."

Napa buntong hininga nalang ako at saka kinarga ang aking anak. "Baby, Diba sabi ko sayo, when you're hungry just tell mommy. Don't shout, okay?"

He just Pout his lips, and hug me. "Okay, mommy."


Nagtataka talaga ako kung saan to nagmana ang anak ko, Napaka tigas ng ulo. Hays

Nakatira kami ngayon sa isang maliit na Apartment. May kitchen, sala,Bathroom and one bedroom. Okay lang para saaming dalawa nang anak ko.

Pinaupo ko siya sa upuan, at nag'hain agad ako ng kanyang pag kain. Leim Gyrin is
My son, he's 6 years old, salamat sa diyos ay Matalino ito at marunong ng umintinde.

I worked hard para lang mabigay ang lahat ng pangangailangan ng anak ko, noong ako ay lumayas. I'm struggling from my pregnancy, but I stayed strong.

Hindi ko kakayaning may mangyaring masama sa anak ko, kaya ako ay kumayod ng kumayod para lang mag makain ako at may pambayad para sa pagpanganak ko.

Nagtrabaho akong isang waitress kahit na buntis ako,Naawa sakin ang boss ng isang restaurant kaya akoy nakapagtrabaho, pero umalis din nung lumaki na ang aking tyan.

I don't have any family to go, My Mother is already died and also my Father. Ang mga kamag-anak ko naman ay hindi ako tinulungan, nilait pa.

May diyos na nag gabay saakin na pumunta sa building na kung saan kami nakatira ngayon. Ang nagmamay-ari nito ay isang matandang babae. Siya ay naawa kaya kami ay kanyang pinatuloy. Binigyan ng bahay at makakain. Siya ang nandiyan nung ako ay nanganganak na,She became my second mother, but sadly she passed away when Leim is 3 years old.

Mama Lena is A brave woman, Ito ay matandang dalaga. Siya lang ang kumakayod aa kanyang sarili dahil siya ay isang orphan.
Ito ang natutunan ko sakanya, ang kakayanin ang buhay kahit ikaw lang mag isa, kahit ikaw at ang anak mo lang.

Mama Lena, Don't have any relatives because she's an orphan, kaya Ibinigay niya sa'akin ang kanyang pinakamamahal na Apartment building. Ako kasi ay tumutulong sakanya nung akoy kanyang pinatira dito, at ako lang daw ang kanyang kaibigan.

I was Grateful and thankful, Dahil sa mabait nitong ugali, at sa pagiging second mom ko dito.

The building is Alright, mabuti talaga na tumutulong ako sakanya noon kaya alam ko na ang mga gagawin ko.

Pagkatapos kumain ni Leim, Pinaligoan ko'na ito at binihisan ng kaniyang uniform. May klase kasi sila ngayon. Leim is Grade 1 and a honor student and I'm proud of him.

Ang apelyedo ko ay West parin, hindi kami nag divorce,dahil ako ay umalis lang. May nagtatanong if ka ano-ano ko raw ang may-ari ng Westworld, dahil sa apelyedo ng anak ko at ako. Sinasabi ko lang na kapareha lang ng apelyedo. Buti nalang at hindi nalalaman ng aking anak.

We we're in Leim school now, Ihahatid ko lang siya at mag Gro-grocery ako. Naubos na kasi ang pang isang linggo na stock namin sa bahay.

"Leim Baby, Wag kang makulit sa school, okay? At wag kang mag aaway." Sabi ko dito. I Pat my son's head and kissed him in the cheeks.

He just nod while smiling and Hug me.

Kumaway ako ng papasok na ito. My baby is already big. Mabuti nalang talaga na hindi ito nagtatanong tungkol sa kanyang Ama. He knows that I'm struggling to speak, when he bring the topic about his father.

I went to the grocery after kong nahatid si Leim. I'm pushing the mart when i suddenly turned my head and saw a guy standing, nakatayo ito sa mga Wine na naka display.

It was a familiar back, pero binaliwala ko nalang ito at pinagpatuloy ang aking pag kuha ng mga gulay.

Nasa meat section na ako nang may naramdaman akong nakatitig saakin. Pinalibot ko ang aking tingin at nahagip ng aking mata ang lalaking naka tayo kanina. Ito'y naka titig saakin. Nasa mga Mukha nito ang Gulat.

I was shocked too, Nabitawan ko ang aking hinawakan. I hurriedly push the cart to the cashier. Mabuti at wala masiyadong tao dahil maaga pa. Kaunti lang ang nasa cart ko kaya, madali ko itong nabayaran.

Paglabas ko ay pabaling-baling ako sa aking likod kung may nakasunod ba saaki. I'm scared, the man i saw earlier was my husband's bodyguard. Kaya nagmamadali akong lumabas.

Bakit ngayon? Shutiks mga sis ilang taon akong nag tago at ngayon nahanap na nila si akits.

Napabuntong hininga ako ng walang sumunod saakin. Umuwi na ako, hindi ko na pinagpatuloy ang pag Gro-grocery ko dahil baka iba nanaman ang makikita ko.

Gulay at gatas lang ang nabili ko, siguro oorder nalang kami ni Leim mamaya.

Nasa labas na ako ng aming apartment na maliit. I was about to open the door, when suddenly someone talk. Nasa likod ko ito. I know who's the one talking. It's been a year when i heard this voice.Fuck Meriana back to your sense!

"I finally found you, Cara mia."

Humarap ako dito ng walang Emosyon ni isa.
"Anong kailangan mo.... Flynn"

Married with Flynn WestWhere stories live. Discover now