“Okay class alam kong sawang sawa na kayo sa pag-aaral.”
“Buti naman at alam mo.”
“Shhhhhhh. Stephanie naman eh. Kapag narinig na naman tayo ni Ma’am pagagalitan na naman tayo.”
“Okay. Sabi mo eh.”
“Psh.”
By the way I’m Yuri Mendoza.13 years of living.Studying at the most popular school “Professor Austria University” Yung kaninang sumabat kay Ma’am? Bestfriend ko yun.
Hello! I’m Stephanie Nicole. But you can call me Tiffany or Fany.13 years of living. In a relationship sa campus crush na si Stephen Chua. :’)
Yuri’s POV
“Ma’am sorry I’m late.”
Napatingin ako sa pinto at nakita ko yung Stephen? Infairness ah. Pogi nga talaga. Ehem. Taken na siya Yuri. Pakatino ka nga.
“Fany,siya ba yung boyfriend mo?” sabi ko kay Stephanie habang nakatingin parin kay Stephen.
“Yup. Pogi ba? ^^ ”
“Oo naman. Mabait ba iyan? Mukha kasing bad boy eh.”
“Oo naman. Alam mo naman ang taste ko sa mga lalaki diba? Sa tingin mo pipili lang ako basta-basta ng lalaki. Ano ako cheap?”
“Hindi naman. Baka kasi saktan kalang niya eh. Ayaw kaya kita masaktan. Yiie. Kinikilig na iyan.”
“Na touch naman ako sa sinabi mo Yul. :’)”
“Basta kapag sinaktan ka niyan ah. Sabihin mo agad sa akin. Reresbakan ko agad.”
Dahil doon ay napatawa kami ng malakas. As in laugh out loud.
“Ms.Yuri. Ms.Stephanie. Get out of this room immediately. Kanina ko pa kayo nakikitang nakikipag daldalan.”
Shemay. Nakakahiya. -_____-“
Lumabas nalang kami ni Stephanie at naglibot-libot.
“Punta tayong playground Yuri.” Sabi ni Stephanie habang nagte-text
“Sige ba. Tagal na rin nating hindi nakakapunta doon eh.”
Bumaba kami sa grounds at pumunta kami sa gradeschool playground. Napaka halaga ng playground na ito sa amin ni Stephanie. Dito kasi kami unang nagkita.
*Flashback*
“Hoy! Mushroom Yuri! Umalis ka diyan sa swing!”
“Ayoko nga. Ako ang nauna dito eh.” sabi ko habang nakatingin sa mga nanbu-bully sa akin.
“Hoy! Mga asungot. Layuan ninyo siya kundi pababalikin ko kayo sa mga lungga ninyo!Alis!” sabi ng cute na babae na lumigtas sa akin.
“Salamat ah. Anong pangalan mo?” tanong ko doon sa naligtas sa akin.
“I’m Stephanie. But you can call me Fany.Ikaw? What’s your name?” balik na tanong niya sa akin.
“I’m Yuri. But you can call me Yul. Ang galling mo naman. Natakot mo yung mga bullies na iyon.” manghang sabi ko sa kanya.
“Hehe. Wala iyon. Tara sabay na tayong pumasok baka kasi puntahan ka naman ng mga asungot na iyon.”
Hawak kamay naming pinasok ang gradeschool building
*End of Flashback*
Doon ko nakilala si Stephanie at simula noon ay hindi na kami nagkahiwalay. Kinder pa nga lang kami noon eh. Dahil din kay Stephanie ay nabuild up ko ang self confidence ko. Natuto na akong wag magpaapi sa mga taong walang magawa sa buhay.Anyways,nakarating na kami sa playground. Ganon parin ang itsura except sa nabago ang kulay ng mga swing atsaka slides. Umupo kami ni Stephanie sa mga swings.
‘‘Naalala mo pa ba Yuri noong una tayong nagkakilala?” tanong sa akin ni Stephanie habang nagsi-swing.
“Oo naman. Paano ko makakalimutan eh yun yung time na nakilala kita. Yiie. Kinikilig na ulit iyan.” Pangaasar ko kay Stephanie.
“HAHAHHAHAHAHHA! Baliw! Kapag nahabol kita kikilitiin kita.”
Naghabulan kami ni Stephanie na parang mga bata. Masayang masayaako dahil nakilala ko si Stephanie at nagging parte na rin siya ng buhay ko. Lagi siyang nandiyan para icomfort ako. Para patawanin ako. Hindi parin nagbabago ang ugali niya. Kung ano ang Stephanie na nakilala ko noon ay yun parin ang Stephanie na kasama ko ngayon. And I’m thankful for that.
-End of Introduction-
Nagustuhan niyo ba? Ginagawa ko ang best ko para makapag update kaagad. Tambak kasi ang mga projects eh. Anyways, meron pa akong isang book na pinamagatan na "Spaces between our fingers". Tungkol naman siya sa bestfriend ni Yuri na si Stephanie.
Vote ♥
Comment ♥♥
Like ♥♥♥
