october

2

17 ekim 2024

merhaba jeongguk bugün beni her zamankinden daha çok kırdın. Keşke sana yük olduğumu daha önceden dile getirseydin de gözümün içine bakıp da "senin sorunlarından bıktım" demene gerek kalmasaydı. Senin yüzünden kollarımda olan kesikler harici bacaklarımı da kestim. Şuan bu umurunda bile değil dimi? Eğer sen yanımda bir yerlerdeysen, tanrıdan tek dileğim senin beni duyman. Yaşıyor olduğumu bu kadar hissettirebilecek, senden başka kimse yok. Beni asla terk etmemeni dilemiştim. Lütfen, bana inanmalısın. Tüm evrende aradım ve kendimi senin inci gözlerinde buldum. Seni geri kazanmak için ne kadar denediğimin bir önemi yok, her şeyin yalan olduğunu hissettiriyorsun. Öyleyse kalbimde asla ölmeyecek duygularla yaşamanın ne anlamı var? Şuan bilmiyorum bana elveda dememenin nedenini. Belki de beni hala seviyorsundur, kendimi buna inandırdım ya da belki de bunu inci gözlerine görmüş olabilirim. Senin için gururumdan bir parça bıraktım ve asla yüzüne "elveda" demeyeceğim.

-sevgiler çilek dudaklın-

flashback
4 ekim 2021

"jungkook!" koşar adımlarla her zamanki parkımızın girişinde bekleyen sevgilimin  yanına gidiyordum. "güzelim, koşma!" endişeli bir şekilde bana bağırmıştı ama ben durmadım.
Keşke dursaymışım, koşarken ayağıma takılan taş ile yere çakılmıştım hem de uçarak yapışmıştım. Acıyla düştüğüm yerden kalkmaya çalışırken jungkook belimden kavrayıp yere oturmamı sağladı kafamı kaldırdığımda endişeli yüzünü gördüm "tanrım taehyung beni neden dinlemiyorsun sen hiç" gözlerimde ki yaşları eliyle silerken konuştu.
"özür dilerim, hemen yanına gelmek istemiştim" diye mızmızlandım. jungkook ise gözlerimin içine bakıp gülümsedi. Gülümsedi ama inci gözlerinden ne kadar endişeli olduğunu görebiliyordum. "dizin kanıyor, şurada eczane var gidip pansuman için bir şeyler alayım" diye kendi kendine konuşurken beni kucaklayıp az ilerde ki banklara oturttu "bekle geliyorum hemen" öptü ve hızlı adımlarla eczaneye gitti . O başıma gelmiş en güzel şey.