Nasa lumang silid si anne. Sa silid ng kanyang lola na matagal nang pumanaw nakaupo sya malapit sa tukador ng kanyang lola. Lumuha sya ng biglang. . . . .
-Huwag!!!!!!!
Tama na!
Parang awa nyo na.
Hagulgol na sigaw ni anne.
-Layuan nyo na ko.
Parang awa nyo na.
Pagod na pagod nako.
Hindi ko na kaya.
Parang awa nyo na.
Pilit na nagmamakaawa si anne. Pero hindi sya pinakikinggan.
-Gusto ko nang tumahimik ang lahat.
Tapusin na natin ito.
Hindi ko na kayo kailangan,
Lumayo na kayo sakin..... !!!!!!
-Huwag na kayo magpapakita sa akin.
Huwag narin kayong magpaparamdam sakin.!!!!!!!
