Şehrin Kralları

Bölüm 1

Genç kadın yağmurlu bir gecenin ortasında kalmıştı kaldığı yere gitmeye çalışıyordu. Sarı saçları dağılmış ve kabarmıştı. Yüzünde hafif morluklar vardı. Üstünde yırtık bir pantolon ve kahverengi deri bir ceket vardı. Ceketin içinde siyah düz bir crop vardı. Üşümüştü. Ceketin şapkasını kafasına çekip saçlarını yanlara attı. Kaldığı yere doğru ilerlemeye başladı. Sonunda yıkık dökük bir semte geldi. Semtin sonuna kadar yürüdü. Ve eski arabaların olduğu hurda bir yere girdi. Beraber kaldığı arkadaşları bugün yoktu. Sasha içinden büyük ihtimal yemek bitti onun için yoklardır diye düşündü. İçeri girdi ve tel kapıyı asmalı kilit ile kitledi. Anahtarı cebine koydu. Duvarları renkli renkli boyanmış kırık dökük bodrum gibi yere girdi. Her zaman alışık olduğu rutubet kokusu burnuna geldi. Yerde battaniyeler vardı. " Ah yine toplamadan gitmişler her şeyi ben yapıyorum zaten " dedi. Ve ortalığı toplamaya başladı. Her tarafı sararmış küçük bir buz dolabının yanına geldi. Kapağını açtı. Küf kokuyordu ama aldırmadı. Bir şeyler varmı diye baktı. Ama hiç bir şey yoktu. Sadece satılacak mallar ve kuru bir parça ekmek " Bıktım artık. Şunları satmam lazım yemek almamız gerekiyor " dedi. Yağmur biraz dinmişti. Hala hafif hafif yağıyordu. Yanına bir kaç paket aldı ve kağıda sarıp cebine koydu ceketinin önünü çekip bir tane şapka bulup taktı. Yanında paslanmış bir bıçak gördü. Aldı ve kalın kemerinin içine soktu. Dışarı çıktı. Eski tuşlu bir telefonla malı alacak olan kişiyi aradı. Telefondaki ses " 10 dakika sonra geliyorum sana dediğim yerde bekle " dedi. Sasha adamın dediği yere gitti. Ve beklemeye başladı. Bir süre sonra simsiyah bir araba geldi ve durdu. Arabanın içinden takım elbiseli bir adam çıktı. " Ben teslimatçıym buda kodunuz " diyerek kağıt parçasını uzattı. Sasha kağıdı açtı ve onaylar bir şekilde başını salladı. Cebinden malları çıkardı. Ve adama verdi. Adam arabadan bir zarf çıkardı ve " İyi işti " dedi. Ve zarfı Sasha'ya uzattı. Sasha zarfı açıp içine baktı. Ve başını salladı. Adam arabaya bindi ve gitti. Sasha para dolu zarfı kemerinin içine soktu. Markete gidip ekmek, peynir, domates ve zeytin gibi şeyler aldı. Tekrar kaldığı yere doğru ilerledi. Yağmur hâlâ hafif hafif çiseliyordu. Sasha dar sokaklardan elinde poşetle geçiyordu. Kafasındaki şapkayı çıkarıp saçlarını dağıttı. Solgun görünen sarı dalgalı saçları rüzgarın esmesi ile yüzüne geliyordu. Sonunda varmıştı. Tam içeri girecek iken kilidin kırık olduğunu farketti. Sasha korkmuştu. Hızlıca içeri koşup poşeti kenara fırlattı. Eskimiş buz dolabının kapağını hızlı bir şekilde açtı. Mallar yoktu. Sasha yüksek bir sesle " hassiktir! " diye bağırdı. " Ne yapacağım ben şimdi " Diye bağıryordu. Aklına kimin yapabileceği geldi. Bulunduğu ortamdan hışımla çıktı. Ve koşmaya başladı. Koşarken saçları gözüne geliyordu. Ama umursamadı. Yıkık dökük bir evin önünde durdu. Ve bağırmaya başladı. " Çık dışarı! Senin yaptığını biliyorum! " dedi ve bir kaç defa daha " Çık dışarı! " diye bağırdı. Dışarıya orta yaşlı bir adam çıktı. " Hey delirdin mi ? Gece gece ne istiyorsun " diye bağırdı. Sasha " Sen yaptın değil mi ? Sen çaldın! " dedi. Adam sinirli bir şekilde " Neyden bahsediyorsun sen ? " Dedi. Sasha cevap verdi " Kaldığımız yerden malları sen çaldın! Başka kim olabilir! " dedi. Adam alaycı bir şekilde güldü. Bugün seninkileri gördüm. Sırtlarında çanta, ellerin de kocaman siyah bir valizle gidiyorlardı. Sasha bunları duyunca şok oldu. Arkadaşları ona ihanet mi etmişti? Sasha sinirli bir sesle " Yalan söylüyorsün " dedi. Adam umursamaz bir şekilde " Seninle mi uğraşacağım git başımdan " dedi. Sasha sinirlenmişti koşarak tekrar kaldığı yere gitti. İçeri girdi. Emin olmak için arkadaşlarının eşyalarını kontrol etti. Hiç bir şey yoktu. Tüm eşyaları götürmüşlerdi. Sasha arkadaşlarının ona ihanet ettiğini anladı ve histerik bir şekilde kahkaha atmaya başladı. Kahkahası birden ağlamaya dönüştü. Artık güvene bileceği hiç kimse yoktu. Dışarı çıktı. Ağlayarak koşuyordu. Hışımla ana yola fırladı. Karşısından hızlı bir araba geliyordu..