"Jil tama na. Marami ka ng naiinom."
Pigil saakin ng kaibigan ko sa pag inom. Nandito kami ngayon sa bar to get lost. Again.
"Ano ba! Kaya ko to okay? I'm still sobber don't worry." sabi ko.
Nagkayayaan kami kanina na mag bar kaya nandito kami ngayon. Nauugatan na kasi sila sa mga bahay nila kaya naisipan nilang gumala. We were partying, dancing in the disco lights. You can only hear the loud music playing by the DJ infront. Pero kung ang mga kaibigan ko nandito para magpaka-yolo well I'm not. Gusto ko lang makalimot kahit sandali. Gusto ko lang kalimutan yung mga sakit na nararamdaman ko ngayon.
"Jil tama na yan. C'mon girl nandito tayo para magparty hindi para mag palunod sa alak." pigil nanaman nila saakin.
"Seriously girls. I'm perfectly fine. Go grab a guy there and just dance okay?" sagot ko naman dito sabay tapik sa balikat nito.
"Susunod nalang ako. Uubusin ko lang to." dugtong ko bago uminum ulit sa beer na hawak ko.
I open my phone and stares at my wallpaper. I smiled sadly after seeing his face smiling in my screen. How I miss Tristan so bad. My wallpaper was taken during our 1st anniversary. We look so happy there while staring at each other. We look so inlove. Naramdaman kong tutulo na ang mga luha ko kaya pinigilan ko na. I stand up and fix my self before going to the dance floor.
-----
Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Napansin kong nasa loob na ako ng kwarto ko pero hindi ako nakapagpalit ng damit.
"Ouch." ungol ko kaya napahiga ako ulit sa kama.
Shocks ang sakit ulo ko. Marami nga talaga ang nainom ko kagabi. Kinuha ko ang phone at tinignan ang oras. 9:23 a.m na. Alas-dos na ata ng madaling araw kami nakalabas ng mga kaibigan ko sa bar. At alam kong lasing na lasing na ako nun kaya hinatid nalang nila ako.
I stared again on my wallpaper for the nth time. Lockscreen at wallpaper ko to pero hindi ako nagsasawang tignan. I sigh because of the realization na nagdaan at dadaan nanaman ang isang na hindi ko siya nakikita. Miss na miss ko na siya. Sobra.
Pagkatapos ko magpaka-emo, I did my daily routines late na man ako sa office kaya hapon nalang ako papasok. I'm the accounting technologist sa company pero ganito ako ka pasaway. But I'm the youngest among is and my family owns the company so why bother.
I ate my breakfast and took a medicine para hindi na masiyadong sumakit ang ulo ko. I still have a hangover pero kailangan ko pumasok dahil kung hindi papagalitan nanaman ako ni Papa. As I changing my clothes and getting for work my phone rings.
"Hello?" sagot ko rito pero walang sumasagot.
Tinignan ko ang ID name ng caller. It's Shei. One of my friends na kasama ko kagabi and she's one of our college friends so kilala niya si Tristan.
"Hello? Are you gonna say something or not I'm hanging up. Kailangan ko pang pumasok sa office. Malilintikan nanaman ako kay Papa panigurado." sabi ko naman rito pero hindi parin sumasagot. Nakakairita na ha.
"Shei I'm hanging up and I'm getting piss--"
"He's back. Tristan is back Jil." putol niya sa sasabihin ko.
"W-what?" tanong ko rito. Hindi ma-absorb ng utak ko ang sinasabi niya.
"I said his back. Tristan is back." ulit naman niya sa sinabi niya kanina.
I don't know how to react. Halo halong emotion ang nararamdaman ko. I'm happy and excited because his back but at the same time I'm nervous and scared. What if hindi parin niya ako napapatawad. What if galit parin siya saakin. There's so many "what ifs" in my mind right now.
"Jil are you still there? Are you okay? Omg sabi nga ba. Dapat hindi ko nalang sinabi sayo to eh--"
"I'm hanging up. Bye." putol ko rito dahil wala na akong naiintindihan sa sinasabi niya.
Napaupo nalang ako sa kama ko dahil nanghihina na talaga ako. All I want to do right now is to see him. Hug and kiss him like how I did it before. Will he still accept me after what I did?
-----
UNEDITED
TYPOS EVERYWHERE. I NEED YOUR REACTION GUYS. LABLAB<3 :3
