Bir sabah annem ayağıma tebeşir vererek A harfini yaz dedi. Ben ise yazmak istemiyordum. Çünkü sadece annem umutla bakıyordu. Diğerleri ise yapamayacağımı sanıyorlardı. Bense annemin umuduyla tahtaya şekilsiz A harfi yaptım. Annem mutlu bir şekilde bakıyor diğerleri ise şaşkın bir şekilde bakıyorlardı. Ablam, bu çok büyük bir mucize bizim için diyerek beni tebrik etti. Ben bu tebrik üzerine kendime daha çok inandım ve hep yazı yazmak istedim...
