Dzien's POV
First day. First week.
Kinakabahan. Malamang baka ma-culture shock nanaman ako.
Grabe ang lakas ng tibok ng puso ko. Rinig na rinig ko pa.
Parang drums na tinutugtog sa parada.
"Huy! Tulala ka nanaman.Tsaka ang lakas ng tibok ng puso mo ah? Rinig na rinig ko. Kinakabahan ka ba?" Sabi ng katabi ko. Hindi ko naman siya kilala. Kinalabit nalang ako.
Pano naman niya napansin?
"I'm Kre------"
I immediately opened my notebook, sinulat ko nalang yung mga naka-sulat sa board.
"Di ko tinatanong pangalan mo."
Sinabi ko nalang habang nagsusulat ako. Blinock ko nalang siya kumbaga in-end ko nalang.
"Ang sungit naman."
Tango nalang niya ay nagtalumbaba ulit siya.
And I acted like 'As if I care'. Wala siyang pake alam.
Ganun ba talaga kalakas ang pagtibok ng puso?
Hinayaan ko nalang ito. At pinagpatuloy ko nalang ang pagsusulat.
BINABASA MO ANG
Pafall.
Romance[NNB] Hindi lahat maaayos ng sorry. Totoo naman diba. Ung pinakamahalagang bagay nga sayo minsan, madalas NAWAWALA. Kaya tayo naiiwan, Nasasaktan. Minsan, di na bumabalik.
