Kesit -1- Solan Gökyüzü(+açılış konuşması)

32 3 53
                                    

İlk kesite hoşgeldiniz, bölüm sonunda konuşuruz. İyi okumalar, umarım beğenirsiniz!

Kesit-1- Solan Gökyüzü

Tür: Angst

Karakterler: Kumral, Gökyüzü (Okyanus ve Mavi diye de bahsedeceğim Gökyüzü'nden. Kafanız karışmasın.)

...

Gülerek kaçıyordu arkasında onu kovalayan Kumraldan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Gülerek kaçıyordu arkasında onu kovalayan Kumraldan. Saçı kahve ile sarı arasındaki en güzel renk olduğu için ona Kumral diyordu. Kendisi de mavinin her tonu gözlere sahip olduğu için Mavi ya Okyanus diyordu herkes. Ama Kumral, Gökyüzüm diyordu ona özel. Çünkü onun için Okyanusun gözleri özgürlüğü anımsatıyordu. Baktıkça gönlü feralıyordu, bir bakışında huzur buluyordu.

Gülmesini durdurmaya çalışarak "Tamam tamam özür dilerim, bir daha su dökerek uyandırmayacağım, söz" dedi kesik kesik. Kumral ise onun bu haline sırıtsa da kovalamaya devam etti. "Olmaz, intikamımı almadan bırakır mıyım sence?" dedi pis pis gülerek. Planı sadece gözünü korkutmaktı ve başarıyordu da.

Kısa bir koşuşmanın ardından Kumral Gökyüzüsünün yorulduğunu hissetmiş ve durmuştu. Onun durmasıyla Okyanus da durup nefes nefese yanına geldi Kumralın. "Kilo verdik, yaşasın" dedi ve gülmelerini sağladı. Kumral, karşısında masmavi gözlerini kocaman açmış kendine masumca bakan Gökyüzüne dayanamayarak ellerinden tutup kendine çekti ve sarılmalarını sağladı

Gökyüzü sendelese de toparlanıp ellerini Kumralın boynuna doladı. Kuş sesleri eşliğinde sarılırlarken Kumral burnunu Mavinin boynuna getirip derin bir iç çekti.


Huzur kokuyordu.

Birbirlerinden ayrıldılar ve yarış yaparak evlerine yol aldılar. Mavinin kazanmasıyla ödül olarak yanaktan sulu bir öpücük kapmıştı. Nihayet kahvaltılarını sohbet eşliğinde bitirdiklerinde kasabaya inme kararı almışlardı. Hemen herkes onları tanıyor, pek çok kişi seviyordu. Sevmeyenler bile içten içe özeniyordu onlara, öyle bir bağ vardı ki aralarında.

Mavi çok yardım sever, pozitif enerji yayan, derdi olan herkese iyi kötü demeden dinleyen dost canlısı biriydi

Kumral da yardım sever, sert olsa bile düşünceli, insanlara sonsuz saygısı olan saygın biriydi

Onları görenler selam verirken onlar da karşılık vermeyi unutmuyor, tüm selamları sevecenlikle karşılıyorlardı.

Onları görenler selam verirken onlar da karşılık vermeyi unutmuyor, tüm selamları sevecenlikle karşılıyorlardı.

Düşmanlarının varlığından habersizlerdi

"Akşam sevdiğin limonlu kekten yapacağım. Ben limonlara bakayım sende salata için domates falan bak" Mavisinin iş dağılımı yapmasıyla kafasını sallayıp domateslerin olduğu kasaya yönelmişti. Domatesleri aldıktan sonra başka bir şey alıncak mı diye sormak için sevdiğine dönmüştü. Sevdiği de ona dönüp gülümsedi. Ve tam bir şey diyecekken Kumral arkasından sevdiğine uzatılan silahı fark etti. Siyahlarla kaplı bir adam silahın namlusunu Mavisine doğrultuyordu. O an gözleriyle öldürmek istedi o caniyi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 20, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Karışık KesitlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin