#គំរាមស្នេហ៍អ្នកប្រុសទី៦
៦២(១៨+)
បន្ទប់មិនមានពន្លឺចែងចាំង ស្រពិចស្រពិលទាំងខួរក្បាលទាំងកែវភ្នែកដែលកំពុងរលីងរលោងតូចចិត្ត ឯដៃទាំងគូរព្យាយាមគក់វាយអ្នកដែលមានកម្លាំងដូចផ្ទាំងថ្ម គេនៅមិនព្រមចេញ មិនព្រមដោះលែង។
ធីហ្វេននីស្រែកតវ៉ាតាមបំពងកផង នាងក៏មិនបោះបង់ការតាំងចិត្តដែរថាចុះចាញ់ ទង្វេីររបស់គេកាន់តែធ្វេីអោយនាងយល់ថាខ្លួនមិនមានតម្លៃអ្វីសោះ នៅមានសម្តីសម្លាប់ទឹកចិត្តនោះទៀត ទោះបីនាងស្រលាញ់គេខ្លាំងប៉ុនណ្ណាមិនប្រាកដថាបាននៅជាមួយគេដោយក្តីពេញចិត្តលេីយ
បបូរមាត់ក្រាស់អោនប្រថាប់ញក់ញី គ្រប់ការប៉ះពាល់មានតែភាពព្រៃផ្សៃ ធ្វេីអោយកម្លាំងខ្លួនតូចហាក់ចុះខ្សោយលេីង ញ័រខ្លួនដូចកូនសត្វ វាមានទាំងភិតភ័យនិងស្រេីបស្រាល។ដោយដឹងថាធីហ្វេននីអាចចូលអន្ទាក់របស់ខ្លួនទៅហេីយ បាត់ដៃគ្រេីមរាវសព្វកាយស្រឡូនស្ទាបបន្ថែមភាពអន្លង់អន្លោច ខណះឈុតរាត្រីដែលត្រូវខ្លួនហែកបានអម្បាញមិញក៏ទាញទម្លាក់ចុះដោយស្នាដៃគេ បន្សល់អោយឃេីញភាពទ្រលក់ទ្រលន់ទាំងគូរភ្លឺរលោងចាំងពេញភ្នែក។
នាយកម្លោះស្ងៀមមួយកន្លែង គេប្រឹងលេបទឹកមាត់ទាំងលំបាក មិនបដិសេធទេថាធីហ្វេននីស្រស់ស្អាតគ្មានអ្វីអោយទាស់ ត្រឹមដង្ហេីមដកភឺតផត ត្របក់ភ្នែកបិទ ខណះបបូរមាត់បង្ហេីមហាក់ដូចជាកំពុងតែស្រូបខ្យល់ពេញសួត ព្រោះនាងដូចកំពុងតែរត់ប្រណាំងដូច្នោះ ។
" អ្ហា កុំ.." នាងក្រមុំថ្ងួចថ្ងូរឧទានភ្លាត់ ស្រកៀដល់ថ្នាក់រមួលខ្លួន នៅពេលបបូរមាត់ក្រាស់ចូលមកលេបត្របាក់ចុងកំពូល ម្រាមដៃខ្ញាំកម្រាលពូក មានអារម្មណ៍វាពិបាកវេទនាពិតមែនគ្មាននរណាធ្លាប់ធ្វេីបែបនេះមកកាន់ខ្លួនលេីយ វាជាអារម្មណ៍អី? នាងពិបាកដកដង្ហេីមណាស់..
" សូមមេត្តាឈប់ទៅ ថេយ៍..ឈប់" ទាំងស្រេីបស្រាលទាំងរមួលខ្លួន ក្នុងពេលនាយកម្លោះមិនស្តាប់តាមពាក្យអង្វរដាក់ទោសនាងខ្លាំងៗជំនួយដោយការបឺតជញ្ជក់ដូចទារកស្រែកទឹកដោះពីម្តាយ។
" ឃេីញទេ ខ្ញុំប្រាប់ហេីយ វាគ្រាន់ជាការដំបូងដែលចាប់ផ្តេីម ធានានាងជាប់ចិត្តជាងពួកប្រុសមុនមុនរបស់នាងទៅទៀត"
ចង់គេនិយាយអ្វី ត្មិះដៀលយ៉ាងមិចក៏ធីហ្វេននីស្តាប់លែងចូលទៀតដែរ អ្វីដែលនាងដឹងតែម៉្យាងគឺរសាប់រសល់ ពិបាកប្រាប់ពីអារម្មណ៍នោះ វាទាំងស្រេីបស្រាលទាំងក្តៅគគុក ផ្ពាល់ក្រហមរងាល ប៉ុន្តែរាងកាយបែរជាញ័រញ៉ាក់ពេលវាមានជាតិសំណេីមប៉ះចំហាយម៉ាសុីនត្រជាក់។ មុខសង្ហាអូសទៅរកប្រលោះកសខ្ចី ថេីបឆ្មុះឈ្មុលតាមក្តីប្រាថ្នា ពេលនេះគេមិនដឹងលេីយថា កំពុងតែសងសឹងដាក់ទោសនាងអោយរាងចាលឬក៏ ត្រូវការមនុស្សស្រីម្នាក់នេះអោយប្រាកដ ។ គេថេីបបឺតជញ្ជក់បណ្តេីរ ដៃចាត់ការដោះវត្ថុទាស់ទែងលេីរាងកាយស្រឡូនចោល ហេីយក៏លូកចូលទៅរកខោតូច ត្រសៀស្ទាបអង្អែល បណ្តាលអោយនាងក្រមុំពេីងទ្រូង លេីកដៃអោបកគេជាមួយដង្ហេីមដកដាច់ៗ
" អ្ហា ថេយ៍ឈប់ទៅ..ខ្ញុំពិបាកណាស់"
" នាងនិយាយថាឈប់ទាំងដែលរាងកាយកំពុងតែត្រូវការខ្ញុំ?"
" ឈ-ឈប់ អ្ហា.."
ធីហ្វេននីគ្រវីក្បាលញាប់ស្អេកអោយគេដកដៃចេញ ប៉ុន្តែវាមិនបានផលទេ គេប្រលែងញក់ញីមិនអេីពេីសុខទុក្ខនាងដែលកំពុងវេទនា ហេីយក៏សម្រាតខោតូចចោលអស់ ទីបំផុតរាងកាយស្រឡូនននគកបានទាំងស្រុង។
ស្អាត់ណាស់!
អ្នកប្រុសទី៦អោនសម្លឹងដោយភ្លេចសឹងដកដង្ហេីម មិនមែនថាមិនធ្លាប់ឃេីញរាងកាយមនុស្សស្រី តែហេតុអីឃេីញរាងកាយស្រីម្នាក់នេះ ឈាមក្នុងខ្លួនហាក់លេីងក្តៅគគុក បេះដូងឯនោះលោតញាប់ខុសធម្មតា គេមិនខុសពីកម្លោះដែលមិនធ្លាប់ប៉ះពាល់ស្រីនោះទេ
" កុំអី កុំមេីល.." នាងក្រមុំរមួលទៅម្ខាង មុខក្រហមរងាលអស់ហេីយពេលនេះ លេីកដៃបិទបាំងរាងកាយតាមអ្វីដែលអាចធ្វេីបាន តែត្រូវគេចាប់ទាញចេញ ហេីយគេបង្វែរមុខមករក
" ឈប់សម្តែងបានហេីយស្រីស្អាត វានាំតែខូចអារម្មណ៍យល់ទេ"
" ដោះលែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមលេីយថេយ៍ ខ្ញុំ-ខ្ញុំពិតជាខ្លាវលោកមែន ដោះលែងខ្ញុំទៅ"
" ជួយមិនបានទេ ខ្ញុំចង់សុីនាងលេីងឈឺចាប់ខ្លួនឯងទៅហេីយនេះ" សម្តីអសុរោះ មិនរក្សាជាភេទបុរសអីសោះ គេចូលមកចាត់ការដោះខ្សែរក្រវាត់ខោចេញ ស្រាតតតែផុតលែងទេីសទែងបន្សល់ត្រឹមបកសឺរឹបកំពិត ខណះដែលប្អូនប្រុសលេីងខ្លួនធំបំពោង រំកិលប៉ះផ្នែកទន់ជ្រាយដោយចេតនាបណ្តាលឱ្យរាងស្តេីងភ្ញាក់ញោចប្រឹងរុលគេច តែគួរអោយស្តាយ នាយកម្លោះចាប់ជាប់ ហេីយនាងក៏ជាអ្នកចាញ់ដដែល កន្ធែកប្រលោះផ្លូវអោយគេវាយលុកស្ទាបអង្អែលតាមតែអំពេីចិត្ត
" ឈប់ ឈប់ទៅ ហ្ហឺ.." រាងកាយទាំងមូលក្តៅគគុកដូចរោលភ្លេីង ញ័ញាក់ពេញប្រាណ ទោះបីព្យាយាមថានឹងរុញច្រានគេម្នាក់នេះចេញ តែនាងធ្វេីអ្វីមិនបានសោះក្រៅពីអោយគេលុកលុយតាមចិត្ត តាមមេីលគេទេជាអ្នកឈ្នះពិតប្រាកដ!
" ថេយ៍ ខ្ញុំ..អ្ហឹមមម" រកតែតវ៉ាអ្វីទៀតលែងបាន តាមមេីលគេហាក់ស្រកៀត្រចៀកទៅហេីយ ទេីបលោមកបិទមាត់នាងជិត បឺតជញ្ជក់ដោយភាពព្រៃផ្សៃ ខណះច្របាច់ភាពទ្រលក់ទ្រលន់ទាំងគូរខ្លាំងៗ ក៏បង្កេីតជាសម្លេងថ្ងួចថ្ងូររងំនៅក្នុងបន្ទប់នេះ។
បបូរមាត់ស្ទាត់ជំនាញអូសទៅថេីបគ្រប់កន្លែង ថ្វីបេីផែនការបំបោសអង្អែលស្រីម្នាក់នេះមិនមានពីដំបូងក៏ដោយ ប៉ុន្តែគេហាមចិត្តមិនបានលេីយ ហាមមិនបានមិនថេីបនាង មិនប៉ះពាល់នាងដោយបបូរមាត់ក្រៅពីតំបន់នោះ តែព្រះអេីយធីហ្វេននីស្អាតខ្លាំងណាស់ ស្អាតគ្មានកន្លែងទាស់ ភាពទ្រលក់ទ្រលក់ដែលចុងរបស់វាក្រហមព្រឺងដូចផ្លែឈេីផ្អែមមុត ថែមមូលក្លំពេញដៃ សឹងតែអោយគេឆ្គួតចង់តែត្របាក់នាងភ្លេចអស់គុំនុំសងសឹក។ គេថេីបបឺតជញ្ជក់អូសតាំងពីប្រលោះកមកដល់ក្បាលពោះរាបស្មេីរ ដល់ឆ្អឹងជំនី តែបន្តទៀតមិនបាននៅពេលម្ចាស់រាងកាយស្តេីងបន្លំគេចខ្ជឹបប្រលោះភ្លៅជាប់វិញ
" អ្ហា កុំ" រាងស្តេីងភ្ញាក់កន្ត្រាក់ពេលគេបែរជាតាមទាន់ ញក់ញីស្រទាប់ផ្កាស្រទន់របស់ខ្លួន ហេីយក៏ស្ទាបញក់ញីខ្លាំងៗសឹងតែផុតដង្ហេីមនាងទៅហេីយ មុននឹងនាំខ្លួនចូលទៅកណ្តាល ខណះចលានានៃម្រាមមិនថមថយ
" និយាយទៅថានាងពេញចិត្តវា"
" ទេ..ខ្ញុំ ក-កុំថេយ៍.." នាងស្ទេីរតែត្រូវគេពង្វក់បានទាំងស្រុងទៅហេីយ គ្រវីក្បាលតតាំងមិនចង់អោយគេបន្ត ធ្វេីអោយសរសៃសក់ខ្មៅរលោងរបាត់របាយកាត់មុខ ប៉ុន្តែវាជារូបភាពទាក់ទាញរាងមាំទាំងប្រយោលដូចគ្នា
" ឈប់សម្តែងបានទេ នាងមិនគិតថាវាមិនអោយធុញខ្លះទេអ្ហេ? "
" បញ្ឈប់ទៅ ខ្ញុំ ខ្ញុំមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនទេ ខ្ញុំខ្លាច អឹ ខ្ញុំ"
អណ្តាតគ្រលាស់មិនបានមួយកន្លែងតែម្តង ពេលកែវភ្នែកធ្លោយសម្លឹងទៅមេីលផ្នែកខាងក្រោមនោះ ខណះអ្នកប្រុសទី៦ហាក់មានមោទនភាពណាស់ សេីចហុឺហុឺនៅពេលឃេីញមុខស្លេកស្លាំងរបស់ស្រីស្រស់ដែលឃេីញប្អូនប្រុសខ្លួនជាលេីកដំបូង
" យ៉ាងមិច ប្អូនប្រុសខ្ញុំធំធាត់ជាងពួកអាម្សៀរអស់នោះឬ"
" យកចេញទៅ ខ្ញុំមិនទាន់យល់ព្រមទេ"
" ឈប់សម្តែងបានហេីយ ប្រាប់ទៅថានាងពេញចិត្តវា"
" ថេយ៍ អ្ហា" ដុកនាងតាមសម្តីមិនអស់ចិត្ត គេថែមទាំងទាញដំបងសាច់នាមជាប្អូនប្រុសមកត្រសុលមាត់ល្អាងជាការរាក់ទាក់ ដែលធ្វេីអោយនាងភ័យចង់កេីតគ្រុន ដង្ហេីមដកដង្ហក់ស្ទេីរផុតម្តងៗ
" ហ្ហឹមម នាងធ្វេីអោយខ្ញុំជិតឆ្គួតហេីយដឹងទេ" ដំបូងៗថាគ្រាន់ធ្វេីបាប តែមិនបដិសេធទេតាមមេីលប្អូនប្រុសរបស់គេជ្រួលច្របល់ខ្លាំង ត្រឹមតែត្រដោសស្វាគមន៍សោះ បែរជាកាន់តែកេីតចិត្តចង់គ្រប់គ្រងនាងភ្លាមៗ។ ម្រាមដៃចូលមកញក់ញីតាមអំពេីរចិត្ត ពង្វក់អារម្មណ៍ស្រេីបស្រាកពិបាកវេទនាបន្ថែម បណ្តាលអោយរាងស្តេីងអស់កម្លាំងរលីង ទន់ដៃអស់ទៅហេីយ សម្តីក៏លែងមានក្រៅពីការថ្ងួចថ្ងូរ ខាំមាត់ទប់ទប់ទង្វេីរពុះកញ្ច្រោល
" ថេយ៍ អ្ហា.."
" ប្រាប់មកថានាងត្រូវអី "
ស៊កសៀតធ្វេីបាបទារុណដាក់នាងពិតមែន អោយតែឃេីញនាងពិបាកគេនឹងធ្វេីមិនស្ទាក់ស្ទេីរ នាយកម្លោះខាំធ្មេញជាប់ប្រឹងទប់ក្តីប្រាថ្នា ខណះប្រលែងលេងជាមួយភាពតឹងណែនមួយនោះ
" សូមមេត្តាថេយ៍ ខ្ញុំ អ្ហា ខ្ញុំ" នាងមិនដឹងថាអ្វីជាអ្វីទេ ដឹងត្រឹមម៉្យាងវាកាន់តែពិបាកវេទនាកាន់តែខ្លាំងហេីយ ដល់ថ្នាក់ត្រូវអែនត្រគាកទៅរក ដោយមិនយល់ផងថានេះជាការតបស្នងដ៏វិសេសដែលធ្វេីអោយរាងមាំរងចាំក្តីអង្វរបន្តលែងបាន សម្រេចចូលទៅខាងក្នុងខ្លួនតូចដោយគំហក
" ណែនជាងការគិតខ្ញុំទៅទៀត ហ្ហឹម.. អុ"
" អ្ហាស ឈឺណាស់ ហ្ហឹក" សម្រែកនៃសេចក្តីឈឺចាប់របស់អ្នកនៅខាងក្រោម ហាក់ដូចជាម្ភៃកំផ្លៀងទះមុខសង្ហាអោយស្វាង ថេយ៉ុងអោនពិនិត្យមេីលដោយទឹកមុខស្លឺជាសញ្ញាសួរ ព្រោះថាវាដូចត្រូវនរណាទះហេីយរុញអោយធ្លាក់ពីទីខ្ពស់អ៊ីចឹង គេស្វាងចែសតែម្តង
" នេះនាង..នាង.."
" ហ្ហឹកឈឺណាស់ ចេញទៅ ហ្ហឹក ខ្ញុំឈឺណាស់" ធីហ្វេននីយំដូចក្មេងលែងទុកមុខទៀតហេីយ ព្រោះវាប្រៀបដូចជាមានអ្វីមកចាប់ហែកខ្លួនជាពីរ ឈឺស្ទេីរតែដាច់ដង្ហេីមនៅត្រង់នេះ ប្រឹងរុញរាងមាំចេញពីខ្លួន ខណះថេយ៉ុងគេដូចផ្ទាំងសុីបគាំងដូចបណ្តាសារសង្ងំក៏ខ្លួននាងក្រមុំមិនទៅណា
" នាងនៅមានវា អាចបានយ៉ាងមិច? " ពិភពលោករបស់អ្នកប្រុសទី៦ក្រឡាប់ចាក់ពេញទំហឹងហេីយពេលនេះ ទាំងដែលគេឃេីញនិងដឹងច្បាស់ថាមនុស្សស្រីម្នាក់នេះមានពាក្យចចារាមមិនចេះអស់ តែធីហ្វេននីនៅមានរបស់នោះ នាងមិនធ្លាប់អោយនរណាប៉ះពាល់ មិនធ្លាប់ធ្វេីរឿងដូចពាក្យចចាមរាមដែលបានចោត
អាចបានយ៉ាងមិច? គេមិនចង់ជឿទេ តែវាជាការពិត ព្រោះគេនេះហេីយជាអ្នកពិសោធន៍ដោយផ្ទាល់ ភាពតឹងណែនរួមរិទ្ធ ពិបាកដកដង្ហើម ពិបាកធ្វេីចលនាអស់នេះហេីយជាភស្តតាង ហេីយការពិតអស់នេះ ធ្វេីអោយបេះដូងកាន់តែលោតខ្លាំងៗ វាទាំងរីកមាឌ ទាំងអររំភេីបប្លែក
" សូមអង្វរហ្ហឹក ចេញទៅ ខ្ញុំឈឺ " អ្នកដែលគិតពីយំហេីមភ្នែកអស់ឯនេះ ចង់និយាយអីក៏ស្តាប់គ្នាមិនបានដែរ មានតែម៉្យាងគឺសុំដកខ្លួន
" នាងទៅណាមិនបានទេ ខ្ញុំមិនទាន់បញ្ចប់លេីយ"
" លោកចង់ឃេីញដាច់ខ្យល់ស្លាប់សិនមែនទេ ទេីបលោកព្រមដោះលែង ហ្ហឹក ពេញចិត្តលោកហេីយមែនទេ ដែលឃេីញខ្ញុំក្លាយជាបែបនេះ"
" ធីហ្វេននី..ខ្ញុំ"
" ទោះខ្ញុំជាស្រីមិនល្អ ខ្ញុំចូលចិត្តដេីរលេងផឹកសុីចូលក្លឹប បង្ករតែរឿងអាស្រូវមិនចេះចប់ តែខ្ញុំមិនធ្លាប់ធ្វេីរឿងគួរអោយខ្លាចបែបនេះ"
"..." ថេយ៉ុងគាំងពិតមែន គ្រលាស់អណ្តាតទៅណាលែងបានហេីយពេលនេះ ព្រោះអីដឹងទេ?
ព្រោះឥលូវនេះគេមិនខុសពីពូចាស់ម្នាក់ដែលរំលោភបំពានក្មេងស្រីមិនទាន់គ្រប់អាយុលេីយ ធីហ្វេននីអណ្តឺតអណ្តក់លេីកខ្នងដៃជូតទឹកភ្នែក ពេបមុខមាត់យំហេីមអស់ហេីយ តែហេតុអីនាងគួរអោយស្រលាញ់ខ្លាំងម៉្លេះ?
គួរអោយស្រលាញ់?
មែនគឺបែបនោះ នាងមិនខុសពីក្មេងស្រីដែលមិនស្គាល់អ្វីនោះលេីយ បេីគេព្រមជឿនាងពីដំបូងរឿងក៏មិនវែងឆ្ងាយដល់ថ្នាក់នេះ នៅមានពាក្យត្មិះដៀលគ្រប់សារពេីកន្លងមកទៀត ធ្វេីអោយថេយ៉ុងស្ពឹកដោយមិនបាច់ចាក់ថ្នាំ
" បានហេីយ ហ្ហឹក ក្រោកចេញទៅ " នាងប្រាប់ដោយង៉ក់ងរភ្លេត រុញខ្លួនមាំអោយចេញ តែក៏ភាំងព្រោះត្រូវនាយកម្លោះអោនប្រថាប់បបូរមាត់បឺតជញ្ជក់ស្រទន់តែម្តង វាខុសកាលពីដំបូងទាំងស្រុងដែលខាំទាញអោយបបូរមាត់នាងហេីមស្ពល់សោះ
" ក្រោកចេញមិនបានទេ ខ្ញុំត្រូវតែបន្តទៀត មិនដូច្នោះខ្ញុំស្ទះស្លាប់មិនខាន"
" ខ្ញុំក៏អាចនឹងស្លាប់ដែរ ព្រោះវាឈឺខ្លាំងណាស់"
" មិនអីទេ ខ្ញុំមិនអោយនាងឈឺទៀតលេីយ កុំប្រឹងខ្លួនអី ខ្ញុំជាអ្នកចាប់ផ្តេីម "
បញ្ចប់សម្តី នាយក៏ចាប់ផ្តេីមកម្រេីកតិចៗតាមអ្វីដែលអាចធ្វេីបាប ប្រទះឃេីញទឹកមុខប្រឹងទប់ភាពឈឺចាប់របស់នាងតូច គេក៏អោនថេីបលួងលោម រហូតដល់ភាពឈឺចាប់ផ្លាស់ប្តូរជាភាពស្រៀបស្រាលសន្សឹមៗគេអាចធ្វេីចលនាបានញាប់ជាងមុន។
" អ្ហា ថេយ៍ "
" មិនអីទេ ខ្ញុំនឹងទៅជាមួយនាង ពួកយេីងនឹងទៅជាមួយគ្នា កុំយំអី កុំយំ.." វាផ្លាស់ប្តូរទាំងស្រុងពីគេអម្បាញមិញជាមួយគេគ្រានេះ គេអង្អែលក្បាលនាងថ្នមៗ បន្ទាប់មកថែមទាំងចូលអោបនាងណែន ក្រសោបប្រអប់ដៃបញ្ជាក់ពីភាពកក់ក្តៅ មានភាពស្និទ្ធស្នាលជាងមុន សាច់ប៉ះសាច់ស្អិតរមួត ធ្វេីអោយធីហ្វេននីវង្វេងវង្វាន់អោបកគេជាប់អ៊ែនត្រគាកទៅរកមុននឹងហៅឈ្មោះគេអណ្តឺតអណ្តក់ ស្របពេលចង្វាក់លឿនពេលដែលនាងហាក់សាំនឹងកាយមាំរបស់គេ
" អូ នាងវិសេសណាស់"
" អ្ហឹម ថេយ៍ ថេយ៍"
" ហ្វេននី..អូ..."
វាស្រទន់ណាស់ នាយកម្លោះអោបនាងជាប់ ស្រូបចូលក្នុងអន្លង់នៃក្តីប្រាថ្នាចុងក្រោយ ជាមួយភាពរួមរិទ្ធមហិមា គ្រលែងត្រគាកខ្លាំងៗញាប់លេីងនៅពេលដែលក្តីសុខជិតមកជួប ហេីយទីបំផុតមិនបានប៉ុន្មានរាងកាយស្អិតរមួតទាំងពីរបានកន្ត្រាក់ទទួលវាព្រមគ្នាដោយវាជាអារម្មណ៍វិសេសបំផុតសម្រាប់អ្នកប្រុសទី៦។ រាងមាំបន្តសង្ងំនៅចង្អោរទ្រូងស្រីស្រស់ ដង្ហេីមដកដង្ហក់ក៏សម្រួលបានមកវិញខ្លះៗ ទេីបងេីបមុខលេីងមេីលមនុស្សស្រីដែលបិទភ្នែកអស់កម្លាំង នាងប្រហែលជាហត់ណាស់ហេីយទេីបលក់បាត់ឈឹង បន្សល់អោយគេនៅមិងមាំង បន្តិចមកក៏លួចញញឹមមេីលក្មេងមិនដឹងអ្វី មុននឹងវែកសក់ដែលមិនមានរបៀប តែក៏ធ្លោយសម្លឹងមេីលបបូរមាត់ហេីយជាំនោះទៀត ទេីបទីបំផុតបបូរមាត់ក្តៅអ៊ុនៗប្រថាប់មួយខ្សឺតបឺតជញ្ជក់ទាំងម្ចាស់របស់វារអ៊ូមិនពេញចិត្តក្នុងបំពងកនៅលេីយ ។
" គិតអ្ហេថាដេកលក់ហេីយអាចរួចខ្លួន? "
-----
