I need you girl
Wae honja saranghago
honjaseoman ibyeolhae
I need you girl
Wae dachil geol almyeonseo
jakku naega piryohae
I need you girl
Neon areumdawo
I need you girl
Neomu chagawo
I need you girl
"JUSKO JIMIN SABI MO AKO LANG MAKAKAKITA NG ALAGA MO LANGHIYA KA!"
"NAKO JUNGKOOK SHET JUNGKOOK TUMIGIL KA GAGO!"
Halos mabingi ako sa sigawan ng lahat ng fangirls sa stadium pero wala akong pake dahil kasali rin ako sa mga sumisigaw 'no. Saka, sinong hindi mapapatili kapag nandyan na sa harap mo yung mga asawa mong malilibog na nagpe-perform?
Puta magkano ba ang tix na binili ng mga nasa kabila at halos doon lang sa kanila nakaharap ang BTS? Pare-pareho lang namang VIP mga tix namin ah.
Tumigil ako sa paghiyaw ng tuluyan na silang napunta roon sa kabila. TANGINA ANG DAYA. Actually, nahuhuli naman si Jungkook sa paglalakad papunta roon kaya ge lang.
Habang naglalakad siya papunta doon ay may mga nginingitian at kinakawayan siyang mga fangirls kaya..
"KOOKINGINA LANDI MO JUNGKOOK!" buong puso kong pagsigaw. Joke lang naman yung buong puso grabe siya oh.
Hindi ko inasahang maririnig niya ang sigaw ko sa pagitan ng mga hiyawan ng mga bruhildang nandito.
"What?" he mouthed and was even smirking at me. I almost passed out with what he did but I still manage not to. Nakakahiya 'no.
Tumitig lamang ako sa mga mata nitong naghihintay sa sagot 'ko.
"I LOVE YOU JUNGKOOK!" sigaw ng isang fan sa kabilang dulo kaya naputol ang pagtititigan namin saka nginitian niya ang fan na 'yon. Mauupo na sana ako nang mapansin 'kong parang bumalik ang titig niya sa akin.
"I LOVE YOU TOO!" he shouted facing my direction which made our eyes meet but then he immediately turned away and faced the others instead.
Hinanap ko kaagad siya nang medyo makalayo na siya sa kinaroroonan ko. Nang mahanap ko siya ay naabutan ko siyang nakaharap sa direksyon ko at parang may hinahanap.
Hanggang sa mapasulyap siya sa akin at saka ko naman naramdaman ang tubig na tumutulo mula sa taas. Napatitig ako sa taas dahil doon..
Unti-unti kong iminulat ang aking mga mata saka nakita si Taeyeon na may dalang tabo at parang bumubwelo na para ibuhos ito sa akin.
"Tangina mong dwende ka ba't ka nandito?!" napabalikwas ako sa pagmumukha niya. Umagang-umaga at may masamang pangitain kaagad na nakapaligid sa akin.
"Kapal ng mukha mong mangmura ikaw na nga 'tong ginising!" sabi nito saka inilapag ang tabo sa side table ng kama ko.
"Sorina." sabi ko naman saka bumangon.
"MYGAD I HATE DRUGS!" sigaw nito saka nilisan ang kwarto ko.
Hinablot ko ang tuwalya ko saka naglakad patungong C.R nang maalala ko ang napanaginipan ko. What if that was real? Could it be possible?
Hindi ko namalayang nahinto na pala ako sa paglalakad at nakangiti sa kawalan nang muli ko na namang marinig ang may pagkalakas-lakas na bulyaw ni Taeyeon.
"KUNG SINO KA MANG NASA KATAWAN NG KAIBIGAN KO, UMALIS KA NA PARANG AWA MO!"
