Angel Of Night

//2//

Helloooo, nasılsınız? Umarım iyisinizdirr. Bölümleri geciktirmek istemiyorum ama gerçekten kötü birşeyler yazıp yayınlamak istemiyorum, bu yüzden düşünerek yazıyorum, hatta bir paragrafı defalarca silip, yazdığım oluyor. Umarım beğenirsiniz, iyi okumalar...

________

"Pekâlâ. Şimdi çık. Korumalar sana kalacağın yeri gösterecek."

Ne? Kalmak mı? Neden?

"Ne? Burada mı kalacağım? Neden ki?"

Hafif bir sırıtış ile beni süzerek alaycı bir tavırla güldü.

"Öyle istiyorum. Bir itirazın mı var ufaklık?"

Delici bakışları beni süzerken birşeyler söyleyebilecek gücü kendimde bulmak çok zordu, yutkunup birşey demeden öylece baktım.

Çıkmak için kapıya doğru yönetecektim ki merakıma yenik düşüp son bir kez ( en azından o an öyle sanıyordum. ) arkama dönüp yanık tenli adama baktım.

"Şey birde, sizin adınız ne?"

Esmer olana biraz tuhaf gelmiştir diye düşündüm, bu halde olan kaç kişi ona ismini sormuştur ki?

"Kim Taehyung."

Adam odun ya da robot sanırım. Sadece sorduğum şeye cevap veriyor, hiçbir tepki göstermiyor. Şaka gibi.

"Teşekkür ederim."

Hafifçe gülümsediğimde yüzünde oluşmaya başlayan kızgın ifade beni şaşırttı, hiçbirşeye tepki vermeyip benim gülümsememe mi böyle tepki verdi cidden? İçimden bile sövemedim, öyle korktum ki içimden sövsem duyacakmış gibi korktuğum için düşüncelerimi bile kontrol etmeye çalıştım resmen.

"Çık dışarı, onlar ne yapacağını biliyor."

Sanırım beni buraya getiren iri yarı adamlardan bahsediyordu ve birazda kızmış gibiydi. Tamam anlamında başımı salladım ve odadan çıktım. Çıkar çıkmaz karşıma çıkan iri yarı adamlar hemen yürümeye başladı.

Önce bir kaç saniye öylece baktım, ardından arkalarından gitmem gerektiğini anladığım ve peşlerinden ilerledim. Az önce bakmış olmama rağmen tekrar etrafı izleyerek gidiyordum çünkü harika görünüyor. Kırmızı duvarlar, her tabloda olan yılan simgesi.

Sahi, neden yılan simgesi vardı ki? Neyi temsil ediyordu ve neden her tabloda vardı? Böyle bir olayın içince sadece buna odaklı düşünmem ne kadar doğru bilmiyorum fakat gerçekten çok merak ettim.

Sanırım birşeyleri öğrenmek için bir yerden başlamam gerekli, ve kesinlikle o nokta bu simge olmalı. Eğer simgenin amacını ve neyi temsil ettiğini bulursam bir fikrim olabilir. Umarım yanılmıyorumdur.

Tüm bunları düşünürken koridorun dönüş kısmına gelmiştik. İleri, sağa ve sola doğru üç yol vardı, iri yarı adamlar sağ tarafa gidince peşlerinden gitmek için ilerledim. Onlardan biraz sonra yürümeye başladığım için ve daha hızlı yürüdükleri için aramızda biraz mesafe vardı.

Diğer yolları merak ediyordum, fakat gelir gelmez başımı dahada belaya sokmak istemiyorum. Bu yüzden onların peşinden gittim. Bu koridor ise kırmızı duvarlar ve yazılar ile doluydu. Okunamayacak kadar küçük ve tuhaf yazılmıştı ve sanırsam eskiden kullanılan diller ile yazılıydı.

Sebebi neydi bilmiyorum ama tüm bunlar merakımı fazlası ile arttırıyor. Daha fazlasını bilmek istiyorum. Olduğum gibi akışa göre haraket etmekten sıkıldım ama ilk günden birşeyler olmasını hiç istemiyorum.

Bu koridor diğerine göre daha kısa ve sadeydi. Adamlardan biri koridorun sonundaki kapıyı açtı.

"Burası senin odan."

"Teşekkürler"

Neye teşekkür ettim bilmiyorum ama nezaketten ötürü söyleyesim geldi. Odaya girer girmez odayı incelemeye başladım. İşin tuhafı en sevdiğim renk olan açık mavi renkli duvarlar olmasından çok odamda duran her gece sarıldığım ayıcıkta buradaydı.

Anlık şok ile kapının önünde donakaldım.

"Buda ne?"

"Hah? Cidden mi? Tüm bunların burada ne işi var? Ve benim en sevdiğim rengi, en sevdiğim oyuncağımı nereden biliyor ki?"

Tüm bunların 'küçük' tesadüflerden ibaret olmadığına emindim. Derin bir nefes alıp odanın içinde ilerledim, hoş ve açık mavi olan yorgan ve yatağa baktım. Anlamayarak başımı iki yana salladım ve yine derin bir nefes alarak yatağın üstüne oturdum.

Burada oturup düşünmek, ayakta olmaktan çok daha iyidir.

"Şimdi, en baştan düşünelim."

"Okulda kavgaya karışan bir çocuk, hemde bizim sınıftan. Sanırım o çocuk..."

"Bana sürekli gezmeye gidelim diye tutturan değil miydi?"

Anlık olarak mantıklı gelen fikirle oturduğum yerden doğruldum.

"Ve o çocuk, bu adama hizmet ediyor?"

Omuzlarım düştü

"Of, iyide neden ve nasıl?"

Sinirle arkamda duran yastığı alıp başımı yastığa gömdüm. Küçük bir çığlık attım. Ardından başımı kaldırdım, gözlerime gelen saçları elimle çektim derin bir nefes alarak

"Peki, tamam sakin olmakla başlayalım."

Burnumdan derin bir nefes aldım ve verdim, bunu bir kaç kez yaptıktan sonra omuzlarımı dikleştirdim.

"Eğer bu adam bu çocuğu biliyorsa, mutlaka benide biliyordur, çünkü birilerini öldürdüğüne, böylesine gizli ve tehlikeli işler yaptığına göre sıradan biri olamaz, yani sınıftakileride biliyordur. Ya o çocuğa beni çağırmasını söylediyse?"

Duraksadım.

"İyide neden beni getirmeyi istesin ki?"

Bu ne biçim cümleydi... Elimi alnıma koyarak derin bir of çektim.

"Tamam, ama madem bu kadar güçlüyse bu adam kendi gelip alabilir, niye dolaylı yoldan ulaşmaya çalışsın ki?"

"Ahh, cidden yeter. Tüm herşeyi sıfırlamak istiyorum."

Dudak büzdüm ve kollarımı bağlayıp kıpırdandım.

"Düşünmek istemiyorum of."

Duraksadım ve başımı sallayarak

"Uyursam, düşünmem. Evet evet, uyuyayım. Ve biraz akışına bırakayım."

elimdeki yastığı aldığım yere koyarken yataktan kalktım, yorganı açıp yatağa yattım ve biraz kıpırdandım.

"Çok yumuşacık."

Gülümsedim ve başımı yastığa rahat şekilde koyup tavanı izlemeye başladım. 'Işığı kapatmayı unuttum off' diye düşündüm ve kalkıp ışığı kapatıp hemen geri yatıp gözlerimi yine tavana diktim.

Tavana bakar bakmaz şaşkınlınlıkla gözlerimi irileştirdim.

"Aaa, bunlar benim en sevdiğim süsler! Karanlıkta parlayan sticker'lar!"

Kıkırdayıp el çırparken olduğum yerde kıpırdandım. Yıldız ve ay figürlü sticker'ları izlemeye başladım. İzlerken yavaş yavaş mayışmaya başladığımı hissediyordum. Gözlerimi kapadım ve uyuyakaldım.

__________

Çok içime sinmesede yinede çokta kötü olduğunu, kötü ilerlediğini düşünmüyorum, yinede daha iyi yazmaya çalışacağım söz veriyorum, umarım ilerleyen zamanda daha çok beğeneceğiniz bölümler olur. Hatta umarım bunuda beğenirsiniz.

Herkese iyi günler/ iyi geceler/ günaydın hangisi size göreyse artıkk

Bir sonraki bölümde görüşmek üzeree