~Bıkkın~

90 6 1
                                    

******

(6 ay önce)

Odasına girip hızla çarptı kapıyı Rose.Gerçek miydi bu? Cidden öldü mü Daniel ?diye düşündü.Yatağa oturup duvarın köşesine odaklandı.Sevdiği,2 senedir çıktığı çocuk artık yoktu.Şoktaydı , kabullenemiyordu.Biri şaka yapıyor diye düşündü.Ayağa kalktı avazı çıkana kadar bağırdı.

"Şaka yapıyorsunuz değil mi?"

Boğazı ağırıyordu.Dizlerinin üstüne çöküp hıçkırarak ağlamaya başladı.Olamazdı.Eğer gerçekten öldüyse onsuz ne yapacaktı?

Tüm gece ağladı , ağladı, ağladı.. En son gözlerinde yaş kalmadığını anlayınca sırtını duvara yasladı.Aklına gelen ani bir fikirle kalktı.Yürüyemiyordu ama gidecekti.Mutfağa doğru yöneldi.İlk çekmeceyi hızla açıp bıçağı eline aldı.Sol bileğine doğru yaklaştırıp derin bir nefes alıp verdi.Gözlerini kapattı ve "Ölmeliyim" diye düşündü.

Daniel olmadan hayat ona çok saçma geliyordu.O kadar anıyı kalbine nasıl gömecekti?Aklına annesi geldi.Annesi varken yapamazdı.Onla büyümüştü.Öylece bırakamazdı onu."Annemi öylece bırakamam,yapamam." diye fısıldadı.Ruh gibi kalkıp elindeki bıçağı çekmeceye geri koydu.Annesi için yaşayacaktı tabii buna yaşamak denebilirse.

*******

"Rose buraya gel ve birşeyler ye."

"İstemiyorum!" diye bağırdı.

Yemek istemiyordu.Ruhu ölen birisi yemek yer miydi? Daniel gittiğinden beri hiç mutlu olmamıştı.Annesi bu haline çok üzülüyordu gerçi o da annesinin böyle olmasına kıyamıyordu ama Daniel yokken nasıl mutlu olabilirdi ki.

Her aklına gelince ağlamaya başlıyordu.O gün onu unutmamaya yemin etmişti.Bir haftaya kadar okul başlayacaktı ve gitmek istemiyordu.Okulunu değiştirmiş başka okula yazılmıştı.Eski okulun onunla birsürü anısı vardı çünkü.

Ben babasız büyüdüm hiçbir erkeğin gitmesi bana koymaz diye düşünürdü.Ama öyle değildi.Babasız büyümeye alışmıştı fakat Daniel'siz devam edemiyordu.

6 ay geçmiş, acısı biraz azalmamış hatta daha da artmıştı."Neden bıraktın ki beni daha çok erken değil miydi?" diye bağırdı.Yine krize girecekti.Kalbine gömdüğü anılar canını çok yakıyordu.Onları unutmak istemiyordu.Evet evet unutmamalıydı.Yarın ilk iş olarak haftalar sonra dışarı çıkacak, ve bir günlük alacaktı.Hepsini yazmalıydı.

Kalkıp annesinin yanına gitti.Bayan Dryan ,kızını kollarının arasına aldı.İyice sarılıp ellerini kızının saçlarını sevmeye başladı.Rose o kadar bıkmıştı ki yaşamaktan.Daniel öldüğünden beri yaşlanmış gibi hissediyordu.

Uyuya kaldı annesinin kucağında.Bir gün geçti daha düşündü uykuya dalacakken.Bir gün daha yaklaşmıştı ona.

——————

Bu da bu hikayenin tanıtımı olsun.Takipte kalın.

KURTULUŞHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin