"Arya, hadi kalk artık" Diye bağıran annemin sesini umursamadan uyumaya devam ettim. Ayak sesleri yaklaştığına göre annem odama giricekti. Uyumak istiyordum, dün gece çok geç yatmıştım. Depresyondaydım. Uraz'dan ayrıldım. Eskiden onu seviyordum ama son günlerdeki davranışları kendisinden soğutmuştu. Ama her kız gibi ben de üzülmüştüm. Şu ana kadar sadece 2 kişiyle çıktım. Biri Uraz, diğeri ise Göktuğ"du. Kendimi çabucak toparladım. Bu bir günümü aldı. Neden diye sorarsanız hemen cevaplayayım: Gerçekten sevmedim. Bunu sonra fark ettim. Eğer sevseydim onun için her şeyi yapıp, kendimi tehlikeye atmayı göze alırdım ama almadım, alamadım.
"Arya kaldır kıçını artık, yoksa geliyorum"
"Off anne git başımdan ya.." Dedim. Bazen gerçekten sinir bozucu oluyordu. Hatta çoğu zamanlarda.
"Terbiyesiz. Erkek misin sen?"
"Anneeeq kalkıyom tamam"
"10..9..-"
"Bi sus amk ya.Yeterrr!" Dedim. Fakat dediğimin farkına vardığımda dudağımı ısırdım. Allahtan sessizce demiştim. Ama sinir bozucu biriyle anca bu kadar dayanabiliyorum... Annem..
"İyi sen bilirsin. Ne bok yersen ye. Ben işe gidiyorum" Dedi. Bende aşağı kata indim.
"Tamam git ya. Off" Dedim ve sofraya oturdum. Biraz otlandıktan sonra annemin göz devirisini gördüm. İşte gıcıklık yapmayı seviyordum ehehe!
Ding Dong
Amına kodugum ya. Bu ne saba sabah! Telefonu açıp sövmeye basladim.
"Ne var amına koduğum he ?"
"hahah sakin ol bebeğim"
"Ya olum sapık mısın lan?" Bu Berk'ti. Platonik çapkın.
"Bilmem. Olabilir"
"Kapa şu çeneni. Beni arayıp durma"
"Aa. Ama insan sevdicegini arayamaz mı?" Sinirleri artmaya başlamisti. Ben sinirlendim mi her bi boku yapardim!
"Lan olum sabah sabah agzimi bozdurma lan göt herif. Siktir git"
"Kabullsen iyi olur. Seni seviyorum
sende beni seviceksin BEBEĞİM"
"Kabul etmiyorum lan göt. Bana bebegim deme. Belanı sikerim senin çocuk. Yemin ederim oraya gelirsem, agzina sicarim senin" Dedim ve telefonu yuzune kapattım. Fakat bir seyi unutmustum. Allah kahretsin! Annem gitmemisti, beni duymustu.
Eyvah! Asıl şimdi bittim!
