Chap1
---HyunSeung Park---
ผมลืมตาขึ้นมาพบกับห้องสีขาวและสายน้ำเกลือระโยงระยางเต็มไปหมด เมื่อผมขยับตัวความเจ็บปวดก็แล่นขึ้นมาผมยกมือขึนมาจับที่หัวที่กำลังปวดและเรื่องราวเลวร้ายต่างๆก็หวนมาผมอยากลืมอยากลืมมันไปซะ น้ำตาใสไหลออกจากดวงตา
"ปัง .!!" เสียงประตูห้องถูกคนที่อยู่ข้างนอกเปิดออก
"ฮยอนซึงนายฟื้นแล้ว" เสียงของคนที่ผมรักคนที่ผมต้องการคนที่ผมไม่อยากให้เขาเห็นผมในสภาพนี้
"มยอง" ผมเอ่ยเสียงเบาพร้อมกับร่างสูงที่ถลามากอดร่างผมไว้ผมปล่อน้ำตาให้ไหลลินลงมาอย่างไม่อายร่างสูงกระชับกอดแน่นและใช่มือลูบหัวเพื่อปลอบผม
"ไม่เป็นไรน่ะฮยอนซึง ต่อไปนี้ฉันจะดูแลนายเองฉันขอโทษ ขอโทษจริงๆ" ร่างสูงเอ่ยหนักแน่นจนทำให้ผมรู้สึกผิด แค่ร่างกายของผมผมยังดูไม่ได้เลย
"นายไม่รังเกียดฉันหรอโดน...อือ..." ยังไม่ทันที่ผมจะเอ่ยคำนั้นออกไปร่างสูงเลือนมือลงมาปิดปากและประจูปลงที่ริมฝีปากของผมผมรู้สึกดีมากที่เขาไม่รังเกียดผมเลย ลิ้นหนาแทรกเข้าไปในปากและช่วงชิ้มริมฝีปากบาง แลกลิ้นกันพลันระวัลลิ้นหนาเกี่ยวตะวัดอย่าไม่ลดล่ะ มันไม่ใช่จูบที่รุนแรงแต่มันเป็นจูบที่นุ่มนวลมาก
ณ มหาลัย
"นี่ฮยอนซึงวันวันนี้ตอนเย็นรุ่นพี่เรียกน่ะห้ามลืมเด็ดขาด" เสียงของโยซอบดังแว่วขึ้น
"โอเคไม่ลืมๆๆเออแล้วกวังไปไหนอะ" ฮยอนซึงถามกลับด้วยความสงสัยเพราะตั้งแต่เรียนคาบแรกเสร็จก็ไม่เห็นกิกวังเลยไม่รู้ไปไหน
"ไม่ต้องห่วงกวังช่วงนี้มันกำลังอินเลิฟ เอิฟ เอิฟ" โยซอบพูดด้วยเสียงร่าเริงแล้วรีบเก็บของเพราะวันนี้เขาต้องรีบไปหาพี่รหัสหน้าหล่อ ผิวเข้มที่เป็นถึงเดือนคณะวิศวะเลยน่ะการมีพี่รหัสหล่อนี่มันดีจริงๆเดี๋ยวโยซอบจะอ่อยให้ไปไหนไม่รอดเลยคอยดู
