bölüm bittiğinde lütfen diğer sayfaya geçin. iyi okumalar, sizi seviyorum. ♡
...
"çok güzeldik, ayrıca çok da trajik."
-
"gitmeni istemiyorum hyung."
taehyung şirkette fazlasıyla iyi bir iş çıkarmıştı ve büyük bir şarkıcı olma hayalinin ilk kısmını başarıyla gerçekleştirmişti. ilk şarkısı yayınlanmış ve vokali, sözleri, ayrıca yakışıklı görünümüyle çoğu kişinin ilgisini çekmişti. bu başarılı çıkış onu ve jeongguk'u mutlu etse de başarılı bir çıkış, yanında büyük sorumluluk ve değişiklikler de getirmişti.
"gitmek zorundayım, biliyorsun..."
taehyung artık aktif bir şekilde promosyon yapacağı için bu küçük şehirden çıkıp daha fazla ilgi göreceği yerlere gitmeliydi, şirketin planı buydu. jeongguk ise okuluna devam ediyordu ve ona eşlik etmesi mümkün bile değildi. onu her daim destekliyor ve hayalinin gerçekleşmesine büyük bir mutlulukla şahit olsa da bu tura çıkması onu uzun bir süre görememek demekti, ayrıca iletişimde kalmaları bile zor olacaktı.
"fırsatını bulduğum her an seni arayacağım, senden uzak kalamayacağımı yine en iyi sen biliyorsun." taehyung kollarını jeongguk'a sararken dolan gözlerini saklamaya çalışmıştı.
jeongguk güçlü durmak için kendini zorlarken büyüğün sarılmasıyla tutmakta zorlandığı gözyaşlarına daha fazla engel olamamıştı. kollarını sıkıca taehyung'a sarıp çenesini omzuna yaslarken kalan sayılı saatlerini sadece bu şekilde geçirmek istiyordu.
"sensiz nasıl yapacağım ben? her an seninle olmaya, seninle konuşmaya alışmışken bu ayrılığa nasıl dayanacağım hyung?"
boğuk bir sesle söylerken gözlerini kapatıp büyüğün kokusunu içine çekti. "kokun olmadan nasıl uyuyacağım?"
taehyung da onunla aynı hisleri paylaşırken dudaklarını birbirine bastırarak ağlamasını gizlemeye çalıştı.
uzunca bir süre böyle sarıldıktan sonra ayrılmışlardı. ikisi de birbirlerinin gözyaşlarını sildi ve dudaklarını birleştirip yavaş bir şekilde, hatırlamak istercesine birbirlerine bir öpücük verdiler.
bu öpücükten sonra ikisinin dudakları bir daha asla birbirini bulmamıştı.
- şimdiki zaman -
taehyung duyduğu melodiye kendi kendine eşlik ederken şarkıya giren sesle duraksamıştı. birkaç saniye dinlerken sesin sahibini tanıması hiç de zor olmamıştı. dünya kısa bir anlığına durduğunda önündeki butona basıp dönme cesaretini kendinde bulamadı. son 2 sene gözlerinin önünden geçerken kulakları bu tanıdık sesin sahibindeydi.
taehyung yaşadıkları küçük şehirden ayrılıp, jeongguk'u geride bırakmak zorunda kaldığında işlerin böyle ilerleyeceğini tahmin etmemişti. uçağa bindikleri andan itibaren tüm teknolojik aletlerine el konulmuştu, bunun kısa süreceğini düşünürken şirketin bu yasakları devam etmişti. jeongguk'la her gün konuşabileceklerini düşünerek çıktığı bu yolda, sadece haftada bir kez konuşabilir duruma düşmüştü. kıdemli çalışanların "biraz sabret, popüler olduğunda yasaklar kalkacak." sözüne güvenip sabrederken jeongguk'a ulaşmanın yollarını zorlasa da hiçbir şekilde ulaşamamıştı. bir süre bu durum devam ederek müzik şovları, radyo programları başlayıp meşgul olduğunda jeongguk'a hiç yazamaz hâle geldi.
çalkantılı geçen birkaç ayın sonunda ise taehyung; jeongguk'un ondan daha iyi, daha ilgili ve her daim onunla olabilecek birini hak ettiğini düşünmeye başlamıştı. bu düşüncenin sonucu da ayrılık olmuştu.
jeongguk; ilk defa kendini tamamen birine açıp ona bağlanmıştı, bunun sonucunda terk edilmek ise onu büyük bir hayal kırıklığına uğratmıştı.
taehyung ise dışarıdan mutlu gözükse de yatağına yattığı her an jeongguk'u düşünüyor, fotoğraflarına bakıyor ve bir gün tekrar birlikte olup olamayacaklarını düşünüyordu.
ayrılmalarından bir sene sonra, şu an sesini duyduğu adamı bir daha kaybetmek istemediğinden de emindi. ne olursa olsun onu tekrar kazanmak için her şeyi yapacaktı.
şarkı artık son nakarata doğru gelirken derin bir nefes aldı ve önündeki butona bastı. "kim taehyung" yazılı koltuk yavaşça ona doğru dönerken jeongguk'un sesi titremişti.
koltuk tamamen döndüğünde ise jeongguk ve taehyung, bir yıl sonra ilk defa göz göze geldi.
göz göze geldikleri ilk an, tıpkı birbirlerinin hislerini anladıkları ilk anda olduğu gibi; hissettiklerini anlatmak için kelimelere gerek yoktu, tüm o sevgi ve özlem bakışlarında saklıydı aslında.
o an taehyung kimseyi umursamadı ve koltuğundan kalkarak sahneye doğru adımlarken şarkıya eşlik etti.
"yaşadığım ve sevdiğim sürece, seni düşünmekten asla vazgeçmeyeceğim."
...
sizi diğer sayfaya davet ediyorum. ♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
