Sanırım yaz aylarında başlamıştım anime izlemeye, aslında sosyal biriydim fakat anime izledikten sonra dışarı çıkmaz oldum, aklımda hep "ödevler var lan!" "Olum bırak şunu dışarı çıkmak lazım" "bir bölüm daha" "bu bölüm son" diyordum hele o gece saat 2-3 te izlemeler " okul var lan nabacam bitsin şu yatayım bari" "aha bitti. Oha lan yeni bölümmü" "şunuda izleyim yatarım" diyen bir tek ben değilimdir herhalde :) ailemizin bizi görmesi bi ayrı hikaye babamın " kapa lan şunu çizgi film izleyeceğine ders çalış" demesi üzerine bilgisayarda bir daha izlemedim ya birazcık anlayış be :S
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Liseli Otakuların Günlük Yaşamı
Storie breviBu hikayeyi yazma nedenim her zaman bizi dışlayan ''Sen çizgi filmmi seyrediyorsun'' deyip bizi sinir krizine sokan hayatımızı zindana çeviren ister arkadaş ister akraba olsun dalga geçenlere karşı yalnız olmadığımızı belirtmek istememdir.
