" Z życia ratowników"

Rozdział trzeci

     Co robi Bieliński w domu Alka? Mam nadzieję, że nie chce go zawiesić albo co gorsza zwolnić.Kiedy stałam tak pod drzwiami nagle ich rozmowa ucichła. Kiedy chciałam zapukać, w drzwiach stanął szef naszej bazy.
-O dzień dobry panno Kowalczyk- przywitał się ze mną szef, przez chwilę stałam jak wryta bez żadnego powodu.
-Dzień Dobry- odpowiedziałam z lekkim uśmiechem na twarzy. Spojrzałam jeszcze na starszego mężczyznę, który poszedł w stronę swojego samochodu.
-Britney skarbie co Ty to robisz,- spytał, mój chłopak stający w drzwiach.
-Wiem,że jesteś chory i chciałam Ci zrobić niespodziankę mojemu ukochanemu- odrzekłam i podeszłam do chłopaka aby go pocałować.
-Kiedy wracasz do pracy- zapytałam z nadzieją, że lekarz u, którego był Alek dał zezwolenie aby poszedł do pracy już jutro albo chociażby w czwartek.
-Wydaje Mi się, że od piątku już będę- odpowiedział mi chłopak przytulając mnie.
-Masz może czas w piątek?- zapytał mnie chłopak, odsuwając się lekko ode mnie.
-Tak, ale idę z Nowym na kolację, i już nie mogę się doczekać- powiedziałam zadowolona z piątkowej kolacji z przyjacielem.
-A oh aha- odpowiedział Mi Alek w jego głosie można było wyczuć poirytowanie, ale nie chciał tego powiedzieć.
-Ale widzimy się skarbie w sobotę to najważniejsze- rzekłam odsuwając się już całkowicie od ukochanego.
-Tak masz rację to najważniejsze- odpowiedział Mi, po czym spojrzał za siebie do swojego domu.
-Może wejdziemy?zapytałam, na co chłopak gwałtownie odwrócił wzrok i spojrzał na mnie.
-Nie!..-
-Znaczy nie dziś skarbie muszę się kurować- powiedział chłopak, uśmiechając się.
-Oj, no dobrze, to ja już wracam papa- na pożegnanie pocałowałam go jeszcze i znów ruszyłam do samochodu.

Pov:Martyna

Jechałam własnie do pracy. Niestety bez Piotrka ponieważ, miał być w pracy na 7:40. Do pracy miałam jeszcze z dobre dziesięć minut, uznałam, że wskoczę do sklepu po jakieś napoje dla mnie i męża. Chwilę potem kiedy wychodziłam ze sklepu ujrzałam Britney i jakąś kobietę. Niestety ta kobieta miała przewagę ponieważ miała ogromny, drewniany kij. Bez zastanowienia pobiegłam do przyjaciółki i jakieś innej dziewczyny.
-Martyna!- krzyknęła do mnie Julia, z lekkim zaniepokojeniem w głosie. Kobieta,która stała przed Britney odwróciła się w moją stronę.
-Witam?Czego pani chce od mojej przyjaciółki?- spytałam ją, z nadzieją że da jej spokój. Podeszłam do Britney.
-Nie nic takiego ważnego...- powiedziała kobieta odwracając się i odchodząc. Po chwili jednak zatrzymała się i odwróciła się w naszą stronę.
-Daj spokój sobie z Alkiem bo na następny raz nie ręcze za siebie-  powiedziała brunetka po czym uciekła.
-Co to niby miało znaczyć?!- spytała mnie rozdrażniona blondynka. Alek ma jakąś irytującą fankę? Biedna Bronia. Moment...A może Alek ma kochankę...
-Britney nie przejmuj się tym napewno Ci wszystko wyjaśni. Przecież jesteście ze sobą szczerzy i jesteście razem- oznajmiłam spoglądając na blondynkę. Ta jedynie odpowiedziała Mi sztucznym uśmiechem. Po chwili ciszy pierwsza się odezwała.
-Ja nie wiem... Czy do końca szczerzy- odpowiedziała Mi przyjaciółka, widziałam jak momentalnie "uśmiech" z jej twarzy zniknął.
-Naprawdę Britney wszystko Ci wyjaśni...-starałam się jakość ją pocieszyć.
-Eh jedziesz teraz do pracy?- zapytała mnie dziewczyna.
-Tak- odpowiedziałam jej uśmiechem.
-To super pojadę za tobą- odpowiedziała mi dziewczyna, ponownie się uśmiechając.
-Ale czy ty przypadkiem nie masz na piętnastą do roboty?- zapytałam.
-Mam, ale chociaż w bazie będę mogła coś porobić do tej godziny.

*15 minut potem*

Ja z Julką byłyśmy już pod bazą. Martwiła mnie postawa Bronki. Zależy jej na Alku. Zaczynam coraz bardziej się obawiać o to,że jej chłopak ma ją tylko za zabawkę. Kiedy wchodziłyśmy do bazy usłyszałyśmy głośniejszą rozmowę. Była to rozmowa dwóch mężczyzn. Kiedy weszłyśmy do pomieszczenia naszym oczom ukazali się Wiktor i nasz szefuńcio.
-Witam was- powiedział do nas szef. W jego głosie można było usłyszeć gniew,poirytowanie jak i gorycz.
-A Ty Banach przyjdziesz do mnie od razu po pracy- powiedział Bieliński po czym wyszedł.
-Wiktor co się stało?- zapytałam. Obawiałam się co Bieliński chcę zrobić.
-Zdenerwował się na Anke...- odpowiedział nam starszy przyjaciel.
-To co Ty masz z tym wspólnego?- spytała go czule Jula.
-Stanąłem w jej obronie- odrzekł.
-Nie myślisz chyba,że cię zwolni...Prawda?- zapytałam go.
-Nie wiem. Teraz odjęło Mi rozum całkiem- powiedział zrozpaczony Wiktor,który opadł na kanapę i zamknął od razu oczy.

Pov:Wiktor

Byłem zdruzgotany tym wszystkim. Co ja powiem Ance jak mnie wyleje.
Po kilku chwilach myślenia, usłyszałem głos radia.
-Wiktor wezwanie mamy- powiedział Piotr. Czemu nie dał znać przez tablet? Znów to cholerstwo się zepsuło?
- Jasne już idę.- odpowiedziałem po czym ruszyłem do Piotra i Nowaka. Kiedy wyszedłem z budynku i byłem niedaleko karetek ujrzałem...

*******************
Hejka kochani mam nadzieję, że podoba Wam się moja książka. Wybaczcie,że akcja się jeszcze nie rozwinęła ale obiecuje,że zaniedługo będzie się działo. Tak wogólę jak myślicie kogo zobaczył Wiktor?