OO4

223 15 3
                                    

louis

'DANIELLE' gil ik door het ziekenhuis en liam geeft me een klap op mijn achterhoofd. 'it's still a hospital' waarschuwt hij. 'louis thank god' zegt ze 'they have send me away, please go in there she needs someone' ik knik en loop naar binnen. 'sir who are you' vraagt de zuster. 'louis' zegt sophia en ik loop direct naar het bed. ze pakt mijn hand vast en knijpt er in. 'i'm here babe nothing to worry about' zeg ik. 'i'm glad you could make it' zegt ze. 'i told you i would be here, no i didn't told you, i promesed you' zeg ik. ze kijkt me aan en ik druk een kusje op haar lippen. 

* ongeveer een half uur later sophia pov*

ik word gek van de pijn en ik probeer rustig adem te halen. nu weet ik hoe danielle zich voelde. ik voel me dan ook enigzinds opgelucht als het eerste kindje er uit is. 'now the other needs to come out to in less than a couple minutes otherwise we need to get it' zegt de dokter. jippie mag niet eens een paar minuten bijkomen. ik kijk naar louis die mij bezorgd aankijkt.

(het volgende kindje komt ook zonder problemen)

als het eindelijk allemaal voorbij is, laat ik me dieper in het kussen vallen. 'a boy and a girl' zegt de zuster. 'names?' 'Sophie and William Tomlinson' zeg ik en kijk naar Louis die me verbaast en heel trots aankijkt. 'mother?' 'Sophia Montgomery' (ik weet niet meer of ik haar al een achternaam heb gegeven :$) 'okay.... father?' 'Louis William Tomlinson' alles wordt genoteerd en de Baby's worden gecontroleerd. ik krijg er niet veel van mee omdat ik van alle uitputting in slaap val.

*****

'they are so sweet' hoor ik ergens in de verte. 'they are right, and they are your niece and nephew' dat is de stem van Louis. ik open langzaam mijn ogen en kijk om me heen. het eerste wat ik zie is Louis die met Pixie, Sophie en William bezig is. ik kijk wat verder om me heen, het is zoizo een andere kamer. Danielle is op het bed naast me in slaap gevallen en Niall ligt achter haar met zijn arm om haar heen. ze heeft de slaap wel verdiend. Louis heeft in de gaten dat ik wakker ben geworden en komt naast me op het bed zitten. 'how do you feel?' vraagt hij 'tired, but fine' zeg ik en hij komt naast me liggen. het is maar goed dat de bedden zo breed zijn anders lag of hij of ik op de grond. 'you can sleep in my arms, Sophie and William has to stay under watching eyes' zegt hij 'so what are you gonna do, let liam do it?' vraag ik en ga tegen hem aan liggen. 'maybe' zegt hij en geeft een kus op mijn kruin. ik voel mij oogleden zwaar worden en val weer in slaap.

Louis

ik voel Sophia langzaam weer in slaap vallen en druk haar zachtjes tegen me aan. 'mister Tomlinson can i speak you in private?' vraagt een arts ineens en ik kijk hem aan. dat is meestal geen goed nieuws. ik kom omhoog zonder Sophia wakker te maken en loop achter de arts aan. 'what's wrong doc' zeg ik 'sophie is healty just as William but he has a little problem' zegt hij en ik word direct bezorgd.

~dun dun duuuunn haha wie kan het raden? en what's with tanya? zie laatste hoofdstuk

xx love you guyss for reading and commenting (als je het zo zegt)~

the Carrot king's love and kids (sequel to Together Forever?)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu