#រឿងខ្លីបេះដូងអត់តម្លៃ
#សាកលវិទ្យាល័យសេអ៊ូល
ជាទូទៅសិស្សដែលទទួលបានអាហាររូបករណ៍មកសិស្សាបន្តនៅសាកលវិទ្យាល័យសេអ៊ូល តែងតែទទួលបានបន្ទប់គេងនៅក្នុងសាកល ដើម្បីជួយកាត់បន្ថយការចំណាយ។ ផាក ជីមីន និងចន ជុងគុក ជាសិស្សមកពីប៊ូសាន និងទទួលបានអាហារូបករណ៍ដូចគ្នា។ លោកគ្រូបានឲ្យពួកគេទាំងពីស្នាក់នៅជាមួយគ្នា។
ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ជុងគុក តែងតែជួយមើលថែ ជីមីន រាល់ថ្ងៃ ជួយពន្យល់មេរៀន ជួយចាត់ចែងរឿងញ៉ាំទៀត។ អំពើល្អរបស់ ជុងគុក បានចាក់ទម្លុះបេះដូងរបស់ ជីមីន។
#កម្មវិធីជប់លៀង
ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃចុងក្រោយមុនឈប់សម្រាកមួយខែ ជីមីន និងមិត្តរួមថ្នាក់បានណាត់គ្នាទៅជប់លៀងនៅក្នុងក្លឹបកម្សាន្ដមួយកន្លែង។ ជុងគុក និងជីមីន នាំគ្នាផឹករហូតជ្រុលស្រវឹងរាងខ្លួនតែម្ដង។
// បន្ទប់ //
ក្រោយពីស្រវឹងហើយ ជុងគុក បាននាំ ជីមីន មកបន្ទប់វិញ។ ជុងគុក បានដាក់ ជីមីន លើគ្រែតែក៏ជ្រុលជើងដួលទៅលើ ជីមីន រហូតដល់មាត់របស់ពួកគេទាំងពីរបានជាប់គ្នា។ ជីមីន លើដៃតោងករបស់ ជុងគុក។ ពួកគេបានជ្រុលខ្លួន ទៅតាមអារម្មណ៍ភ្លើតភ្លើននោះទៅ។
ជុងគុក បានដោះសម្លៀកបំពាក់ចេញអស់ហើយក៏ចាប់ផ្ដើមថើបអង្អែលរាងកាយរបស់ ជីមីន ។ ឯជីមីន វិញស្រវឹងខ្លាំងក៏បណ្ដោយខ្លួនតាមគេដោយមិនប្រកែតអ្វីទាំងអស់។
" អឺស អាស អាស! "
សំឡេងថ្ងូរបានបន្លឺឡើងក្រោយពេលរាងក្រាសសុទ្ធបញ្ចូលទី ដោយឥតផ្ដល់សញ្ញា។
កម្ដៅនៃភ្លើងស្នេហ៍កាន់តែក្ដៅរោលរាលនាពេលរាត្រីកាលដ៏សែនមនោរម្យ របស់ពួកគេទាំងពីរនាក់។
// ព្រឹកថ្ងៃថ្មី //
" អឺស...! "
ជីមីន បានដឹងខ្លួនឡើងវិញ ហើយគេក៏មានអារម្មណ៍ថា ឈឺចាប់ពេញខ្លួន រួចទាំងក្បាលរបស់គេផងដែរ។ នាយតូចបានបើកភ្នែកមើលជុំវិញខ្លួន ក៏បានឃើញ ជុងគុក គេងដោះអាវក្បែរគេ។ គេក៏បាននឹករឿងរ៉ាវកាលពីយប់មិញ។
