Saat 12 ye geliyordu arkadaş grubu olarak geceyi beraber jisungların evinde geçirmiştik herkes bir yerde uyuya kalmıştı ben de bunu fırsat bilip tek uyanık olan kişinin yanına yani jisungun yanına gittim.
Bir şey düşünüyor gibiydi daldı galiba diyip elimi salladım görmedi.
"Hey jisung"
"Jisung baksana öldünmü?"
Jisung bir anda sanki yeniden hayata gelmiş gibi tepki verdi.
"Ah hyunjin sen miydin?"
Bu tepkisine şaşkınlıkla bakarak cevap verdim.
"Sen iyi misin jisung?"
Ne dediğimi kavrayamamış olacaktı ki gözlerimin içine bakıyordu.
"Jisung iyi misin diyorum."
"Ha evet evet"
Bir şey gizlediği çok açıktı jisung ne zaman bir şeyi belli etmekten korksa hep böyle tepkiler verirdi ve bunu sadece hyunjin anlardı.
"Beni boşver asıl sen niye bu saatte uyanıksın?"
Sorduğu soruyla kendime geldim gerçekten ben neden bu saatte uyanıktım? jisunga anlatmalımıydım? onunla çocukluktan beri arkadaşım beni asla yargılamaz hep tavsiye verir. Ne zaman başım sıkışsa hep jisunga anlatırdım. O da bana mantıklıca çözümler sunardı. Ama bu sefer çok farklıydı jisung buna çözüm bulabilirmiydiki diye düşünürken jisung konuştu.
"Hyunjin bu saatte uyanık insan ya dertlidir yada aşık hangisi kardeşim söyle"
"Ben mi? aşık mı? ne alaka"
"Bilmem ama direkt neden aşık varsayarak cevap verdin?"
Aklıma sıçayım diyip alnıma vurdum jisung gülmeye başladı.
"Bana her şeyi anlatabileceğini biliyorsun demi hyunjin dökül kime aşıksın?"
Gerçekten de haklıydı jisunga her şeyi anlatabilirdim o beni yargılamazdı ama ya benim hakkımda kötü düşünürse arkadaşlığımız bozulursa diye düşünmekten de kendimi alamıyordum ne yapmalıyım içimi parçalayan bu aşka mahkum olup gitmeli miyim? Yoksa artık bunu birilerine anlatıp tavsiye almalı mıyım?
"Ah ben gerçekten ne yapacağımı bilmiyorum jisung"
Jisung her zamanki gibi benim tekrar konuşmamı bekledi hep böyle yapardı benim ara ara olan konuşmalarımı dinler en sonunda kendi yorumunuda katarak mantıklı cevaplar verirdi bu özelliği gerçekten çok güzel
"Jisung ben.."
"Hyunjin anlatana kadar burdayım."
"Ben ona aşık mıyım?"
Jisung bir şey başarmış gibi bir anda yerinden kalkıp sevinmeye başladı
"Jisung ne yapıyorsun?"
"Gerçekten artık itiraf etmeni bekliyordum çok mutluyum şuan."
"Neyi itiraf etmemi bekliyordun? açık konuş biraz"
"Ah hyunjin çok aptalsın felixe aşık olduğunu anlamamak için kör olmak lazım"
Nasıl ya nasıl çocukluktan beri felixe aşığım çok mu belli ettim ben bunu?
"Jisung sen nerden biliyo-"
Sözümü keserek cevap verdi
"ULAN RESMEN SIRILSIKLAM AŞIKSIN ÇOCUGA BAKISLARIN HER SEYI BELLI EDIYOR ZATEN AMK"
"Sen ciddi misin?"
Ben söylemeden anlamasına sevinmiştim ama bir yandan tedirgin olmuştum jisung anladiysa felix te anlamıştır hayır hayır olamaz ben sıçtım hemen buralardan göç etmem lazım yok olmam lazım süblimlesmem lazım
"JISUNG BENI YOK ET"
jisung aval aval yüzüme bakarak cevap verdi
"Hyunjin mal mısın?"
"Ya niye"
"Ne güzel aşık olmuşsun işte amk ay salakmı ne"
"NEY ASIK MI OLMUSUM?"
"çok gerizekalısın bazen ben bunla nasıl aynı evrene geldim diye düşünüyorum"
"JISUNG NE DEMEK ASIK OLDUM?"
"Gerizekali sen alkolü fazla almışın siktir git yat"
Jisungun dediğini dinleyip yatmaya gittim
"gerçekten aşık mı oldum ben şimdi ya yani senelerdir felixe farklı duygular beslediğimin farkındayım ama bu aşk mı ki değildir bence"
Ben kendi kendime konuşurken arkadan kalın sesli biri konuştu
"Evet hwang bu aşk."
(Hyunjin hiç olmadığı kadar aşıksın.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Love or Life [Hyunlix]
General Fiction"Bana kalbinin yok olduğunu söyledin dimi? hayır kalbin yok falan olmadı kalbinin kapıları kapandı. Ve o kapının anahtarı gerçek aşk, işte o gerçek aşk bende izin ver açayım kapıyı sadece bana açık kalacak şekilde. "