Ep 12
Uni+Zaw
" ဟေ့ကောင်လေး! ထစမ်း! ထစမ်း! "
ဒေါင်းလွမ်းဏီသည် သူ့ပခုံးအားလှုပ်ရမ်းနှိုးနေမှုကြောင့် လေးလံနေသောမျက်ခွံများသည် ဖြေးဖြေးချင်းပွင့်လာသည်။
" မနက်အရုဏ်တက်တော့မယ်။ အခုထိအိပ်နေတုန်းလား ဟမ်! သခင်ကြီးပေးထားတဲ့အမိန့်ကိုချက်ချင်းပဲမေ့ပစ်လိုက်ရောလား "
" တယ်!! ဒီကောင်လေး အကြောက်အလန့်မရှိ! ထစမ်း! အခုချက်ချင်းထစမ်း!! "
တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသော မနက်ခင်းတွင် ခပ်ကြိတ်ကြိတ်မြည်တွန်တောက်တီးနေသော ဆူညံသံများကြောင့် ဒေါင်းလွမ်းဏီ လုံးဝနိုးသွားပြီဖြစ်သည်။
" ကျွန်တော်နိုးပါပြီဗျ တော်ပါတော့ "
စိတ်မရှည်စွာညည်းညူလိုက်တော့ စူပုပ်နေသောအဖိုးအိုမျက်နှာကိုတွေ့ ရလေသည်။တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ မျက်လုံးတစ်ဖက်ကိုအုပ်ကာစည်းထားသော အမဲရောင်ပိတ်စကိုတွေ့ရသောအခါ ဒေါင်းလွမ်းဏီစိတ်ထဲတစ်မျိုးဖြစ်မိသည်။သူ့လက်ချက်နဲ့ အဖိုးအို၏ မျက်စိတစ်ဖက်ကွယ်ခဲ့ရသည်မဟုတ်ပါလား။
" နိုးရင်လည်း မျက်နှာသစ်ပြီး သန့်ရှင်းရေးသွားလုပ်ချေ "
" ဟုတ် "
ညတုန်းကတစ်ညလုံး ငိုနေခဲ့ပြီး မိုးလင်းခါနီးမှ ပင်ပန်းပြီးအိပ်ပျော်သွားခဲ့သည်။အိပ်ပျော်နေသည့်အချိန်ပဲကောင်းသည်။ဖြစ်ပျက်နေတဲ့ လက်ရှိအနေထားကို အသိကပ်နိုးထလာသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် စံအိမ်ကြီးထဲမှာပဲရှိနေဆဲဆိုတဲ့ အတွေးက သူ့နှလုံးသားကိုတစ်စစီ ကုတ်ဆွဲဖျက်ဆီးလိုက်သလိုပင်။မျက်နှာအမြန်သစ်ပြီး အဖိုးအိုနောက်သို့လိုက်လာခဲ့သည်။
'ချလွင်'
ဘယ်ဘက်ခြေထောက်တွင် ခတ်ထားသောသံကြိုးကြောင့် လှုပ်ရှားလိုက်သောအခါ ထွက်ပေါ်လာသောအသံ။ဒေါင်းလွမ်းဏီ မျက်ရည်ဝဲတက်သွားသည်။
" သန့်ရှင်းရေးလုပ်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ။အရင်ဆုံး လှေကားအလယ်က ဧည့်ခန်းနဲ့လျှောက်လှမ်းတွေကို ပြောင်နေအောင်ကြမ်းတိုက်ထား။သခင်ကြီး ဆင်းလာတဲ့အချိန် ဖုန်တစ်စတောင်မရှိစေနဲ့ "
YOU ARE READING
သခင်ကြီးနှင့်စံအိမ်တော်
General Fictionညိုရိပ် ရဲ့ ဒုတိယမြောက် BL OC Fic လေးပါ။ အားနည်းချက်တွေရှိဦးမယ်ဆိုပေမယ့် တတ်နိုင်သလောက်ကြိုးစားရေးထားပါတယ်။ဖတ်ကြည့်ပေးကြပါဦးနော်။ ဒီ Fic လေးထဲမှာ ပါသမျှအကြောင်းအရာအားလုံးသည် ညိုရိပ် စိတ်ကူးယဥ်သက်သက်ပါ။ အပိုင်းတစ် လေးစမဖတ်ခင် Author' s Note လေးအရင်...
