Μάλλον κάτι παραπάνω από φίλοι

~ Δεν αξιζες ~

Τρωγαμε ήσυχα όσπου ο ήχος του κουδουνιου υχησε σε όλο το σπίτι και μας διέκοψε.

Τον είδα να σηκώνεται και να πηγαινει να ανοίξει δεν τον ακουγα και έτσι σηκώθηκα και πήγα να δω τι γίνεται

Προχωρησα χαμογελαστή μέχρι την πόρτα οπου εκεί το θέαμα μου έκοψε το γέλιο μαχαίρι αυτός να φιλάει μια μελαχρινή και δίπλα να βρίσκεται μια βαλίτσα

Το πάθος γέμιζε την ατμόσφαιρα και ναι ένιωθα να χάνω τι γη κάτω απο τα πόδια μου.

Τα ματια μου ετσουζαν επικυνδινα πολύ και αισθανομουν χαλια

<< ΠΟΣΟ ΜΑΛΑΚΑΣ ΠΑΙΖΕΙ ΝΑ ΕΊΣΑΙ ? >> φωναξα

<< Χρύσα >> τον είδα να γυρίζει και να με κοιτά με ενα ξαφνιασμένο βλέμμα

Πήγα κοντά και συλλέγοντας όλοι μου τη δυναμη προσγειωσα το χερι μου σου μάγουλο του.

<< Δεν αξιζες τίποτα απο όσα ένιωθα για σένα >> του είπα και έτρεξαν στο δωμάτιο μου

Έβαλα το πρωτο τζιν που βρήκα και το μαύρο μου μπλουζάκι που είχα αφήσει πάνω στο γραφείο μου και έβαλα γρήγορα τα σταρακια μου πήρα κινητό και ακουστηκα και έφυγα

Μόλις κατέβηκα τους βρήκα να μιλάνε και να χαχανιζουν σαν μην πω αλλά δεν έδωσα σημασια όσο και αν με πονουσε όλο αυτό

<< Αντίο >> είπα και έφυγα

Ετρεχα Ετρεχα Ετρεχα μόνο Ετρεχα να φύγω μακρυά του όσπου ενιωσα κάτι να έρχεται σε αντίθεση με το σωμα μου και εμένα στο κρύο τσιμέντο του δρόμου απο εκεί και πέρα τα παντα ηταν εντελώς θολά γύρω μου. Και σκηνές απο όλοι μου τη ζωή πέρναγαν σαν ταινία απο μπροστά μου .....